Blogs and microblogs in PR

Blog jest najstarszym gatunkiem internetowym. Tę formę stworzył i prowadził jako pierwszy sam Tim Berners-Lee na pierwszej w ogóle stronie WWW. Wówczas pracował jako informatyk w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN).

Blogi nie tylko przetrwały do czasów współczesnych, ale święcą triumfy w różnych obszarach tematycznych (podróżnicze, kulinarne, polityczne, motoryzacyjne, modowe, sportowe, na temat kultury i religii, firmowe, finansowe, fitness, lifestylowe itp.).

W erze Web 2.0 zaistniała kolejna forma – mikroblogi, wśród których Twitter jest najbardziej rozpowszechnionym serwisem społecznościowym tego typu.

Analizy związane z obydwoma gatunkami internetowymi i ich zastosowania w public relations, wyszukiwanie interesujących best practices oraz teoria i praktyka dotycząca funkcjonalności Twittera oraz aplikacji mu dedykowanych wraz z prowadzeniem twitterowego profilu przez wszystkich studentów grupy – to główne zagadnienia przedmiotu „Blogi i mikroblogi w PR”.

Zakres tematyczny: Organizacja ćwiczeń „Blogi i mikroblogi w PR”. System pracy grupowej na zajęciach. Deep research. Liderzy opinii w serwisie społecznościowym Twitter. Rola hashtagów. Przygotowanie hashtagów do społecznej akcji. Emotikonki sieciowe oraz własne. Materiały graficzne – cz. 1: grafiki, zdjęcia. Program graficzny Canva. Materiały graficzne – cz. 2: plik wideo, gify, slajdery na Twitterze. Tweetdeck i planowanie tweetów. Validator i skracarki linków. Aplikacje do Twittera. Rankingi kont TT. Interakcje – dialog, komentarze, odpowiedzi, zasady savoir-vivre. Weryfikacja danych. Fake news na TT. Zasada dwóch źródeł. Źródła naukowe o Twitterze. Platformy blogowe. Prezentacja prac studentów. Podsumowanie i ewaluacja.

1. Handley, Ann; Chapman, C.C. (2012). Treść jest kluczowa. Gliwice: Helion.

2. Hyatt, Michael (2013). Twoja e-platforma. Jak się wybić w świecie pełnym zgiełku. Gliwice: Helion.

3. Gregor, Bogdan; Kaczorowska-Spychalska, Dominika (2016). Blogi w procesie komunikacji marketingowej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

4. Hatalska, Natalia (2016). Rola blogerów i youtuberów we współczesnym świecie. Raport. Gdańsk: Blog Forum Gdańsk.

5. Szews, Przemysław (2013). Mikroblog - odmiana blogu czy oddzielny gatunek? Acta Universistatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica 2(20), s. 271-289.

6. Wright, Jeremy (2007). Blogowanie w biznesie. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

7. Wrycza-Bekier, Joanna (2016). Fast Text. Jak pisać krótkie teksty, które błyskawicznie przyciągną uwagę. Gliwice: Helion.

Absolwent potrafi precyzyjnie wskazać i dokładnie wyjaśnić różnice między dziennikarstwem a public relations, precyzyjnie określa i opisuje ich wzajemne relacje i zależności, dobrze zna historię, cel i zadania public relations oraz zasady i metody działań z zakresu public relations

posiada pogłębioną wiedzę na temat pojęć związanych z marketingiem i public relations w kontekście wykorzystania jej w rzeczywistości medialnej i instytucjach kultury, rozszerzoną wiedzę o reklamie i branży reklamowej, również w mediach społecznościowych zna biegle zasady języka polskiego (pisowni i wymowy), środki stylistyczne, retoryczne i erystyczne, mowę ciała oraz zasady prowadzenia debat i sporów publicznych w mowie i na piśmie oraz zasad pracy z mediami audiowizualnymi, komputerem i Internetem, a także ze współczesnymi narzędziami multimedialnymi

zna dobrze specyfikę i podstawowe różnice między poszczególnymi mediami (prasa, radio i telewizja) oraz cechy gatunkowe właściwe dla tych mediów, jak również dla nowych mediów i mediów społecznościowych

Absolwent biegle zna, dobrze rozpoznaje i znakomicie umie posługiwać się wszystkimi gatunkami dziennikarskimi, adekwatnymi do potrzeb komunikacji medialnej, a także rozpoznaje i biegle wykorzystuje specyfikę komunikacji w nowych mediach oraz w mediach społecznościowych

biegle konstruuje wszystkie formy informacyjne (pisemne i ustne), bezbłędnie dokonuje selekcji zdobywanych informacji, zauważa i wskazuje na zależności między nimi i ich wpływ na procesy społeczne i postawy indywidualne odbiorców posiada w stopniu biegłym praktyczną umiejętność przygotowania pisemnych tekstów w języku polskim, zgodnie z regułami i zasadami ortografii, gramatyki i stylistyki języka polskiego oraz wymaganiami komunikacji medialnej i słownictwem specjalistycznym z wymaganej dziedziny

potrafi swobodnie i profesjonalnie wypowiadać się jako reprezentant instytucji i organizacji w mowie i na piśmie w różnych rodzajach mediów, w tym także w mediach społecznościowych opanowuje rozszerzone umiejętności z zakresu warsztatu mediów audiowizualnych i Internetu, nowych mediów i mediów społecznościowych oraz tworzenia i odbioru przekazu medialnego

biegle wykorzystuje techniki komunikowania właściwe dla Internetu, nowych mediów i mediów społecznościowych

Absolwent docenia znaczenie nauk o komunikacji społecznej i mediach dla utrzymania i rozwoju prawidłowych więzi w środowiskach społecznych i odnosi zdobytą wiedzę do projektowania działań zawodowych, przewidując wielokierunkowe skutki społeczne swojej działalności