Mediatization of the social life

Wykład monograficzny ukazujący wpływ mediów na różne dziedziny życia: komunikację, życie codzienne, religię, politykę, kulturę i inne.

1. Teoria mediatyzacji na tle innych teorii opisujących zjawisko komunikowania społecznego.

2. Konwergencja mediów - jej poziomy, przejawy i konsekwencje.

3. Zjawisko globalizacji a mediatyzacja.

4. Zjawisko celebrytyzacji polityki, kultury i sportu.

5. Celebrytyzacja nauki i świata mediów.

6. Zjawisko tabloidyzacji i jego przejawy.

7. Zjawisko infoytainment i jego konsekwencje.

8. Mediatyzacja polityki.

9. Mediatyzacja religii.

10. Mediatyzacja bezpieczeństwa.

11. Mediatyzacja sportu.

12. Mediatyzacja życia codziennego.

13. Smartfony, tablety, Google glass - rzeczywistość czy nie nazbyt rozszerzona?

14. Mediatyzacja ekonomii.

15. Mediatyzacja kultury.

LITERATURA PODSTAWOWA:

Wszystkie publikacje dostępne są w Bibliotece UKSW lub w Internecie w wolnym dostepie.

1. Adamski A., Media w analogowym i cyfrowym świecie. Wpływ cyfrowej rewolucji na rekonfigurację komunikacji społecznej, Warszawa 2012.

2. Hjarvard S., From Bricks to Bytes: The Mediatization of a Global Toy Industry, w: Bondebjerg I., Golding P. (red.), European Culture and the Media, Intellect Books 2004, s. 43-64.

3. Hjarvard S., Petersen L.N., Mediatization and Cultural Change, “MedieKultur” 2013 nr 54, s. 1-7.

4. Hjarvard S., The Mediatization of Culture and Society, Routledge 2013.

5. Hjarvard S., The Mediatization of Society. A Theory of the Media as Agents of Social and Cultural Change, “Nordicom Review” 29 (2008) 2, s. 105-134.

6. Modzelewska A., Sportowiec jako celebryta na tle kultury tabloidów, w: Jarosz M., Drzewiecki P., Płatek P. (red.), Sport w mediach, Warszawa 2013, s. 386-393.

7. Oniszczuk Z., Mediatyzacja polityki i polityzacja mediów. Dwa wymiary wzajemnych relacji, „Studia Medioznawcze” 2011 nr 4(47), s. 11-22.

8. Väliverronen E., Popularisers, Interpreters, Advocates, Managers and Critics. Framing Science and Scientists in the Media, „Nordicom Review” 2001 vol. 2, issue 2, s. 39-47.

9. Ampuja M., Theorizing globalization: a critique of the mediatization of social theory, Chicago 2013.

10. Lundby K., Mediatization : concept, changes, consequences, New York 2009.

11. Lundby K. (ed.), Mediatization of communication, Berlin - Boston 2014.

LITERATURA POMOCNICZA

1. Driessens O., The celebritization of society and culture: Understanding the structural dynamics of celebrity culture, “International Journal of Cultural Studies”, 203, vol. 16, issue 6, s. 641-657.

2. Adamski A., Mass Media vs. Public and National Safety, “Ostium” 2012(8) nr 4, s. 1-7.

3. Adamski A., The Mass Media and National and Public Safety in the Context of Terrorism, “Disputationes Scientificae Universitatis Catholicae In Ružomberok” 2012(12), nr 4, s. 154-163.

4. Łęcicki G., Edukacja medialna jako istotna cecha nowoczesnego społeczeństwa, „Kultura-Media-Teologia” 2010 nr 3, s. 70-80.

5. Łęcicki G., Integrative and Disintegrative Media Functions in the Information Society, „Journalism Research” 2011 vol. 4, s. 33-45.

6. Lövheim M., Lundby K., Mediated religion across time and space. a case study of Norwegian newspapers, “Nordic Journal of Religion and Society” 2013, 26 (1), s. 25-44.

7. Mikuláš P., Global Patterns for National Stars? Celebreality in Slovakia, „Kultura-Media-Teologia” 2012 nr 10, s. 103-114.

8. Zawadzki K., Sprzedaż praw telewizyjnych jako kluczowe źródło przychodów wielkoformatowych imprez sportowych, w: Jarosz M., Drzewiecki P., Płatek P. (red.), Sport w mediach, Warszawa 2013, s. 510-529.

1. Student zna podstawowe przejawy mediatyzacji komunikowania społecznego.

2. Student umie omówić podstawowe cechy i przejawy zjawisk konwergencji, globalizacji, tabloidyzacji i infotainment.

3. Student potrafi poprzez współpracę w grupie przeprowadzić analizę wybranego przejawu zjawiska mediatyzacji.

Uczestnictwo w wykładzie - 30 godzin

Własne studium w oparciu o podana literaturę - 40 godzin

Przygotowanie w grupie prezentacji omawiającej wybrany aspekt mediatzyacji życia społecznego - 10 godzin

Razem 80 godzin - 3 ECTS

1. Student zna podstawowe przejawy mediatyzacji komunikowania społecznego.

Na ocenę 5: Student bardzo dobrze zna podstawowe przejawy mediatyzacji komunikowania społecznego.

Na ocenę 4: Student dobrze zna podstawowe przejawy mediatyzacji komunikowania społecznego.

Na ocenę 3: Student dostatecznie zna podstawowe przejawy mediatyzacji komunikowania społecznego.

Na ocenę 2: Student niedostatecznie zna podstawowe przejawy mediatyzacji komunikowania społecznego.

2. Student umie omówić podstawowe cechy i przejawy zjawisk konwergencji, globalizacji, tabloidyzacji i infotainment.

Na ocenę 5: Student bardzo dobrze umie omówić podstawowe cechy i przejawy zjawisk konwergencji, globalizacji, tabloidyzacji i infotainment.

Na ocenę 4: Student dobrze umie omówić podstawowe cechy i przejawy zjawisk konwergencji, globalizacji, tabloidyzacji i infotainment.

Na ocenę 3: Student dostatecznie umie omówić podstawowe cechy i przejawy zjawisk konwergencji, globalizacji, tabloidyzacji i infotainment.

Na ocenę 2: Student niedostatecznie umie omówić podstawowe cechy i przejawy zjawisk konwergencji, globalizacji, tabloidyzacji i infotainment.

3. Student potrafi poprzez współpracę w grupie przeprowadzić analizę wybranego przejawu zjawiska mediatyzacji.

Na ocenę 5: Student bardzo dobrze potrafi poprzez współpracę w grupie przeprowadzić analizę wybranego przejawu zjawiska mediatyzacji.

Na ocenę 4: Student dobrze potrafi poprzez współpracę w grupie przeprowadzić analizę wybranego przejawu zjawiska mediatyzacji.

Na ocenę 3: Student dostatecznie potrafi poprzez współpracę w grupie przeprowadzić analizę wybranego przejawu zjawiska mediatyzacji.

Na ocenę 2: Student niedostatecznie potrafi poprzez współpracę w grupie przeprowadzić analizę wybranego przejawu zjawiska mediatyzacji.

Studenci w grupach 2, 3 lub 4-osobowych albo samodzielnie przygotowują i omawiają wybrany temat - case study ukazujące wybrany aspekt mediatyzacji życia spolecznego. Integralną częścią prezentacji jest dyskusja i odpowiedzi na zadane podczas prezentacji pytania.

Pod sankcją niezaliczenia przedmiotu studenci powinni sformować grupy i wybrać temat do 18 marca 2015 r. włącznie. Jest to termin OSTATECZNY. Osoby, które do tego terminu nie podadzą wykładowcy swego tematu i/lub przynależności do określonej grupy, nie otrzymują zaliczenia.

Do otrzymania zaliczenia niezbędna jest również obecność na wykładach. Dozwolone są 3 nieobecności, bez względu na przyczynę.