Ekumenizm

podstawowy

TMA_W01

TMA_W06

TMA_W11

TMA_W13

TMA_W16

TMA_W18

TMA_W21

TMA_W23

TMA_W26

TMA_W28

TMA_W29

TMA_U02

TMA_U07

TMA_U08

TMA_U11

TMA_U14

TMA_U17

TMA_U18

TMA_U20

TMA_U24

TMA_U26

TMA_K01

TMA_K03

TMA_K04

TMA_K07

TMA_K08

TMA_K12

TMA_K13

TMA_K16

TMA_K18

TMA_K19

Celem przedmiotu jest ukazanie ekumenizmu, czyli ruchu zmierzającego do jedności chrześcijan, w perspektywie historyczne,j doktrynalnej i praktycznej.

Tematyka zajęć

1. Termin „ekumenizm”

2. Podziały Kościoła

2.1. Pierwotny Kościół

2.2. Starożytne Kościoły Wschodnie

2.3. Schizma wschodnia

2.4. Podział Kościoła na Zachodzie

3. Dążenia do ponownego zjednoczenia chrześcijan w I i II tysiącleciu

4. Nowożytny ruch ekumeniczny

4.1. Ewangelickie i anglikańskie początki ruchu ekumenicznego

4.2. Światowa Rada Kościołów

4.3. Kościół rzymskokatolicki wobec ruchu ekumenicznego

5. Zasady ekumenizmu w nauczaniu Soboru Watykańskiego II

5.1. Konstytucja dogmatyczna o Kościele "Lumen gentium": Kościół Chrystusa trwa (subsistit in) w Kościele rzymskokatolickim

5.2. Formuła „trwania w” po Soborze Watykańskim II

5.3. Dekret o ekumenizmie "Unitatis redintegratio"

5.4. Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym "Dei verbum"

5.5. Deklaracja o wolności religijnej "Dignitatis humanae"

6. Posoborowe nauczanie Magisterium Kościoła na temat ekumenizmu

6.1. Dyrektoria ekumeniczne z 1967 i 1970 r.

6.2. Kodeks Prawa Kanonicznego

6.3. Katechizm Kościoła Katolickiego

6.4. Dyrektorium Ekumeniczne z 1993 r.

6.5. Encyklika o ekumenizmie "Ut unum sint" Jana Pawła II (1995 r.)

7. Katolickie rozumienie jedności Kościoła

7.1. Samoświadomość Kościoła rzymskokatolickiego

7.2. Ocena jedności w Kościołach i wspólnotach niekatolickich

8. Rodzaje ekumenizmu

8.1. Ekumenizm duchowy

8.2. Ekumenizm praktyczny

8.3. Ekumenizm doktrynalny (naukowy)

9. Dialogi ekumeniczne

9.1. Specyfika dialogu ekumenicznego

9.2. Metody i rodzaje dialogów ekumenicznych

9.3. Recepcja wyników dialogów doktrynalnych

9.4. Dialogi dwustronne Kościoła rzymskokatolickiego

10. Tematyka dialogów doktrynalnych

10.1. Jedność wiary

10.2. Jedność sakramentalna

10.3. Jedność posługi duchownej

10.4. Jedność w kwestiach etycznych i społecznych

Bujak J., „Aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21). Wprowadzenie do zagadnień ekumenicznych, Szczecin 2009.

Bujak J., Dialog doktrynalny a życie Kościołów. Problem recepcji osiągnięć dialogowych, w: Kałużny T., Kijas Z.J. (red.), Ekumenizm doktrynalny. Schyłek czy nowy początek?, Kraków 2018, s. 213-232.

Buńkowski P., Miejsce encykliki Jana Pawła II „Ut unum sint” w nauczaniu Kościoła katolickiego na temat dialogu ekumenicznego, w: Napiórkowski S.C. (red.), Duch Święty – Kościół – człowiek, t. 3, Lublin 2015, s. 285-292.

Glaeser Z., Ekumenizm w nauczaniu papieży po Soborze Watykańskim II, Kamień Śląski-Opole 2017.

Hryniewicz W., Gajek J.S., Koza S.J. (red.), Ku chrześcijaństwu jutra. Wprowadzenie do ekumenizmu, Lublin 1997.

Jaskóła P., Ut sint unum. Wprowadzenie do ekumenizmu, Opole 2018.

Kantyka P., Jakiego ekumenizmu potrzebuje dziś Kościół?, „Communio” 35(2015) nr 2, s. 7-18.

Kantyka P., Pawłowski S. (red.), Ekumenizm dla ewangelizacji, Lublin 2015.

Kijas Z.J., Ekumenizm, w: Sakowicz E. (red.), Jan Paweł II. Encyklopedia dialogu i ekumenizmu, Radom 2006, s. 163-199.

Kijas Z.J., Odpowiedzi na 101 pytań o ekumenizm, Kraków 2004.

Krzemiński K., Soborowy i posoborowy dialog ekumeniczny, w: Białkowski M. (red.), Studia soborowe. Historia i recepcja Vaticanum II, t. 2, cz. 2, Toruń 2015, s. 747-788.

Porada R., Urzeczywistnianie się Kościoła w dialogu ekumenicznym – perspektywa katolicka, „Studia Paradyskie” 2018 t. 28, s. 69-82.

Socha M., Ekumenizm praktyczny według dyrektoriów ekumenicznych, w: Napiórkowski S.C. (red.), Duch Święty – Kościół – człowiek, t. 3, Lublin 2015, s. 568-582.

Tatar M., Elementy duchowości ekumenicznej, Pelplin 2018.

Wiedza

Student:

- wykazuje pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, szczególnie w zakresie teologii biblijnej, systematycznej, praktycznej oraz dialogu międzyreligijnego;

- prezentuje pogłębioną wiedzę na temat religii monoteistycznych i ich instytucji religijnych i kulturalnych;

- prezentuje pogłębioną wiedzę na temat działalności misyjnej Kościoła i dialogu międzyreligijnego;

- podaje przykłady powiązania treści teologicznych z innymi dziedzinami nauki;

- rozpoznaje współczesne zagrożenia życia duchowego i sytuacje kryzysowe i podaje propozycje przeciwdziałania im;

- wskazuje możliwości kształtowania życia osobistego, społecznego i zawodowego w świetle nauki Kościoła;

- omawia proces rozwoju religijno-duchowego, jego uwarunkowania i zagrożenia;

- wskazuje uniwersalne zasady etyczne i uzasadnia ich obowiązywalność w zmieniających się warunkach;

- charakteryzuje procesy zmian zachodzące w kręgu kultur będących pod wpływem chrześcijaństwa w kształtowaniu się kultury Europy;

- omawia kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii w aspekcie historycznym i społecznym;

- dowodzi orientacji we współczesnym życiu kulturalnym, ze szczególnym uwzględnieniem kultury chrześcijańskiej i jej zagrożeń.

Umiejętności

Student:

- posługuje się w badaniach metodologią właściwą dla nauk teologicznych;

- dobiera metody i narzędzia przekazu treści teologicznych w działalności zawodowej;

- przedstawia zdobytą wiedzę teologiczną z zastosowaniem nowoczesnych technologii informacyjno-komunikacyjnych;

- posługuje się dostępnymi metodami i narzędziami interpretacji tekstów teologicznych;

- prawidłowo konstruuje i interpretuje przekazy komunikacyjne posługując się różnymi formami komunikacji;

- wyraża złożone zagadnienia teologiczne w języku zrozumiałym dla odbiorcy;

- prawidłowo interpretuje i wyjaśnia zjawiska społeczne, od których zależna jest jego działalność naukowa lub zawodowa;

- dobiera argumenty i kontrargumenty w ramach dyskusji na tematy teologiczne i w dialogu światopoglądowym, międzyreligijnym i ekumenicznym;

- posługuje się systemami normatywnymi, normami i regułami Kościoła katolickiego (dogmatycznymi, etyczno-moralnymi, prawnymi, zawodowymi) w rozwiązywaniu konkretnych problemów i wspieraniu funkcjonowania różnych wspólnot;

- wskazuje sposoby samodzielnego zdobywania wiedzy z zakresu teologii i poszerzania umiejętności badawczych.

Kompetencje społeczne

Student:

- krytycznie odnosi się do zebranych źródeł teologicznych w ramach wypowiedzi i autorskich opracowań naukowych;

- w wyrażanych opiniach wzmacnia swe stanowisko odwołując się do innych nauk;

- potwierdza słuszność swych opinii powołując się na oficjalne nauczanie Kościoła;

- korzysta z dostępnych narzędzi i środków, by prezentować nauczanie Kościoła na temat odpowiedzialności społecznej;

- wskazuje możliwość zaangażowania inspirowanego Ewangelią w ramach różnych form działalności społecznej i zawodowej;

- wskazuje powinności wynikające z pełnienia określonych ról w ramach posłannictwa Kościoła;

- proponuje możliwości twórczego realizowania zadań w ramach posłannictwa Kościoła;

- omawia zasady etyczne obowiązujące w działalności naukowej i zawodowej interpretując je w kontekście współczesnych wyzwań;

- przedstawia propozycję myślenia i działania w sposób przedsiębiorczy, zgodny z chrześcijańskim systemem wartości;

- krytycznie ocenia współczesne działania społeczne sprzeczne z chrześcijańskim systemem wartości.

Ocena końcowa obejmuje

- aktywne uczestnictwo w zajęciach;

- rozmowę lub pracę pisemną śródsemestralną;

- zaliczenie w postaci krótkiej rozmowy.