Historia katechezy do XVII wieku
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WT-DTE-HKV |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.2
|
Nazwa przedmiotu: | Historia katechezy do XVII wieku |
Jednostka: | Instytut Teologii Ogólnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | Kod dostępu do zespołu na platformie MSTeams: 0spjnc9 TMA_W07 - ma uporządkowaną i pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu innych dyscyplin teologicznych TMA_U01 - potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem wiedzy teologicznej TMA_K05 - ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów |
Skrócony opis: |
W ramach wykładów omówione zostały etapy rozwoju katechezy z uwzględnieniem kontekstu historycznego do XVII wieku. Prezentowana problematyka dotyczyła historii katechezy Kościoła powszechnego, od początków jego istnienia. Skoncentrowałem się przede wszystkim na katechezie wczesnochrześcijańskiej. Omówiono też rodzącą i rozwijająca się katechezę w Kościele w Polsce. |
Pełny opis: |
1. Katecheza czasów apostolskich. 2. Katecheza czasów poapostolskich (II wiek). 3. Katechumenat w epoce przedkonstantyńskiej – do 313 roku. 4. Katechumenat w epoce pokonstantyńskiej – po 313 roku. 5. Myśl katechetyczna św. Augustyna. 6. Katecheza misyjna we wczesnym średniowieczu. 7. Katechumenat rodzinny i społeczny w średniowieczu. 8. Nauczanie religijne dorosłych w okresie średniowiecza. 9. Metody katechezy średniowiecznej i pierwsze katechizmy. 10. Rozwój katechezy po Soborze Trydenckim. 11. Wielcy twórcy nowożytnych katechizmów. 12. Era katechizmów. 13. Rozwój katechezy parafialnej i szkolnej w XVII wieku. 14. Nowe prądy katechetyczne i pedagogiczne w szkołach XVII wiecznej Europy. 15. Dokonania polskiej katechezy XVI i XVII wieku. |
Literatura: |
Bibliografia podstawowa: CZEKALSKI R., Historia katechezy przedmiotem wykładów z katechetyki, Abyśmy podtrzymywali nadzieję. Księga Jubileuszowa ku czci Ks. Romana Murawskiego SDB, red. P. Tomasik, Warszawa 2005, s. 53-73. CZEKALSKI R., Rys historyczny nauczania religii katolickiej w szkole polskiej, „Studia Katechetyczne” 7 (2008), s. 99-105. MURAWSKI R., Historia katechezy, w: Historia katechezy i katechetyka fundamentalna, red. J. Stala, Tarnów 2003, s. 23-105. Literatura uzupełniająca: MURAWSKI R., Wczesnochrześcijańska katecheza (Do Edyktu Mediolańskiego – 313 r.), Płock 1999. MURAWSKI R., Katecheza chrzcielna w procesie wtajemniczenia chrześcijańskiego czasów apostolskich, Warszawa 1990. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Student uczestniczący w zajęciach w zakresie wiedzy: EK 1. Zna główne etapy rozwoju katechezy od czasów apostolskich po wiek XVII. TMA_W07 EK 2. Omawia etapy kształtowania się katechumenatu wczesnochrześcijańskiego. TMA_W07 EK 3. Charakteryzuje strukturę katechumenatu w epokach przed i pokonstantyńskiej. TMA_W07 EK 4. Omawia znaczenie katechumenatu rodzinnego i społecznego w średniowieczu. TMA_W07 EK 5. Przybliża różne formy i metody średniowiecznej katechezy. TMA_W07 w zakresie umiejętności: EK 6. Wskazuje na nowe impulsy dla rozwoju katechezy zainicjowane przez Sobór Trydencki, przybliża rolę katechizmów w nauczaniu religijnym. TMA_U01 w zakresie kompetencji społecznych: EK 7. Prezentuje dokonania w zakresie organizacji katechezy parafialnej i szkolnej, a także nowych prądów pedagogicznych w XVI i XVII wiecznej Europie. TMA_K05 Opis ECTS: Aktywny udział w wykładach za pośrednictwem MSTeams (kod zespołu 0spjnc9): 30 godz. Praca własna studenta w oparciu o materiały źródłowe i opracowania: 10 godz. Konsultacje z prowadzącym i realizacja zadań związanych z wykładem: 10 godz. Razem: 50 godz. = 2 ECTS |
Metody i kryteria oceniania: |
Efekt kształcenia 1. Student „zna główne etapy rozwoju katechezy od czasów apostolskich po wiek XVII”. Ndst (2): nie potrafi omówić przynajmniej trzech etapów rozwoju katechezy do wieku XVII; Dst (3): potrafi poprawnie omówić przynajmniej trzy etapy rozwoju katechezy do wieku XVII; Db (4): precyzyjnie prezentuje wszystkie etapy rozwoju katechezy od czasów apostolskich aż po wiek XVII, wymienia ważniejsze postaci związane z rozwojem katechezy; Bdb (5): precyzyjnie prezentuje wszystkie etapy rozwoju katechezy od czasów apostolskich aż po wiek XVII, wymienia ważniejsze postaci związane z katechezą, wykazuje główne czynniki wpływające na jej rozwój. Efekt kształcenia 2. Student „omawia etapy kształtowania się katechumenatu wczesnochrześcijańskiego”. Ndst (2): nie potrafi podać trzech głównych etapów kształtowania się katechumenatu; Dst (3): potrafi poprawnie scharakteryzować etapy kształtowania się katechumenatu; Db (4): szczegółowo prezentuje poszczególne etapy rozwoju katechumenatu; Bdb (5): szczegółowo prezentuje poszczególne etapy rozwoju katechumenatu i wskazuje na czynniki i osoby wpływające na dokonujące się przemiany. Efekt kształcenia 3. Student „charakteryzuje strukturę katechumenatu w epokach przed i pokonstantyńskiej”. Ndst (2): nie potrafi wymienić podstawowych etapów katechumenatu wczesnochrześcijańskiego; Dst (3): wymienia etapy tworzące strukturę katechumenatu wczesnochrześcijańskiego; Db (4): przybliża strukturę katechumenatu w epokach przed i pokonstantyńskiej oraz wskazuje na zaistniałe różnice; Bdb (5): charakteryzuje strukturę katechumenatu w epokach przed i pokonstantyńskiej, wskazuje na zaistniałe różnice oraz odwołuje się do głównych postaci związanych z katechumenatem wczesnochrześcijańskim; Efekt kształcenia 4. Student „omawia znaczenie katechumenatu rodzinnego i społecznego w średniowieczu”. Ndst (2): nie potrafi wyjaśnić czym był katechumenat rodzinny; Dst (3): wskazuje na charakter katechumenatu rodzinnego w okresie średniowiecza; Db (4): wyjaśnia kontekst historyczny katechumenatu rodzinnego i społecznego oraz dokonuje jego charakteryzacji; Bdb (5): wyjaśnia kontekst historyczny katechumenatu rodzinnego i społecznego, omawia jego charakterystyczne cechy oraz podaje przykładowe formy zastosowania tego modelu katechumenatu. Efekt kształcenia 5. Student „przybliża różne formy i metody średniowiecznej katechezy”. Ndst (2): nie potrafi podać kilku przykładów form katechezy średniowiecznej; Dst (3): prezentuje przykłady form katechezy średniowiecznej; Db (4): omawia kilka przykładów form i metod katechezy średniowiecznej; Bdb (5): precyzyjnie charakteryzuje różne formy i metody katechezy średniowiecznej ze szczególnym uwzględnieniem nauczania dorosłych. Efekt kształcenia 6. Student „wskazuje na nowe impulsy dla rozwoju katechezy zainicjowane przez Sobór Trydencki, przybliża rolę katechizmów w nauczaniu religijnym”. Ndst (2): nie potrafi podać znaczenia Soboru Trydenckiego dla rozwoju katechezy; Dst (3): potrafi wyjaśnić znaczenie Soboru Trydenckiego dla rozwoju katechezy oraz czym były ówczesne katechizmy; Db (4): charakteryzuje reformy katechetyczne Soboru Trydenckiego, wyjaśnia czym były ówczesne katechizmy i omawia ich rolę w procesie edukacji chrześcijańskiej; Bdb (5): charakteryzuje reformy katechetyczne Soboru Trydenckiego, wyjaśnia czym były ówczesne katechizmy, charakteryzuje je, omawia ich rolę w procesie edukacji chrześcijańskiej oraz prezentuje postacie ich wybitnych autorów. Efekt kształcenia 7. Student „prezentuje dokonania w zakresie organizacji katechezy parafialnej i szkolnej, a także nowych prądów katechetyczno-pedagogicznych w XVI i XVII wiecznej Europie”. Ndst (2): nie potrafi przedstawić charakteru zmian w katechezie szkolnej i parafialnej w okresie XVI i XVII wieku; Dst (3): omawia charakter zmian w katechezie szkolnej i parafialnej w okresie XVI i XVII wieku; Db (4): wyjaśnia, na czym polegały istotne zmiany w organizacji katechezy szkolnej i parafialnej oraz wskazuje na nowe prądy pedagogiczno-katechetyczne w XVI i XVII wieku; Bdb (5): wyjaśnia, na czym polegały istotne zmiany w organizacji katechezy szkolnej i parafialnej, wskazuje na nowe prądy pedagogiczno-katechetyczne w XVI i XVII wieku oraz podsumowuje dokonania polskiej katechezy w omawianym czasie. Metoda weryfikacji efektów kształcenia: egzamin końcowy. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów kształcenia. O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z: - obecności na zajęciach: dst – od 80%; db – 90 %, bdb – 100%; - opanowanie materiału z wykładów uzupełnionego o wskazaną literaturę oraz źródła; - egzamin: dst – dst plus – 50-60%, db – db plus 60-85%, bdb – 85-100%. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.