Podstawy terapii uzależnień

podstawowy

TMA_W07; TMA_W24; TMA_U01; TMA_U23;TMA_K07;TMA_K11; TMA_K13

Celem wykładu jest zapoznanie studenta z podstawami wiedzy o postępowaniu w stosunku do osób uzależnionych. Na zajęciach student poznaje istotę uzależnienia w różnych szkołach psychologii oraz odkrywa różne podejścia do terapii osób uzależnionych. Student może również zapoznać się z aktualną wiedzą dotyczącą rodzajów i objawów uzależnień.

Zajęcia dotyczą podstaw terapii uzależnień. Nie mają w żadnym wypadku na celu przygotowania do bycia terapeutą, ponieważ szkolenie terapeuty uzależnień wymaga bardzo specjalistycznych zajęć. Podstawy terapii uzależnień stanowią jedynie wprowadzenie do takich studiów, a w ramach kursu dla studentów innych kierunków pozwalają osiągnąć minimalne kompetencje w zakresie rozumienia istoty uzależnienia oraz sposobów radzenia sobie z tą dysfunkcją. Toteż na zajęciach student zaznajamia się z różnymi koncepcjami dotyczącymi zarówno genezy uzależniania się, rodzajów uzależniania się, czynników sprzyjających uzależnianiu się, jak również różnych podejść psychologicznych w zakresie wsparcia osoby uzależnionej oraz jej bliskich. Nie bez znaczenia jest również świadomość istnienia środowiska kulturowego, społecznego i rodzinnego, które może wzmacniać bądź osłabiać tendencje do uzależniania. W końcu student także zdobywa orientację w zakresie postępowania z osobą uzależnioną oraz z tymi, którzy żyją w bezpośrednich relacjach z nią. Zajęcia z terapii uzależnień duże znaczenie przywiązują do tego, jak traktuje się problem uzależnienia - zarówno jako problem indywidualny oraz społeczny, który przekłada się na osobisty dobrostan lub jego brak oraz generuje problemy i koszty społeczne. Za istotną w tym względzie należy uznać sprawę profilaktyki uzależnień oraz troskę państwa o rodzinę i ochronę słabych i wykluczonych.

Literatura podstawowa

Cierpiałkowska L. Ziarko M. (2010). Psychologia uzależnień- alkoholizm. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Chodkiewicz J. (2006). Zapobieganie nawrotom w chorobie alkoholowej-przegląd piśmiennictwa. Psychiatria 3/3, 105-112.

Mellibruda J., Sobolewska-Mellibruda Z. (2006). Integracyjna psychoterapia uzależnień. Teoria i praktyka. Warszawa: IPZ.

Chodkiewicz J. (2012). Odbić się od dna? Rola jakości życia w przebiegu i efektach terapii osób uzależnionych od alkoholu, s. 9-74. Łódź; UŁ.

Chodkiewicz J. (2005). Psychologia zdrowia. Wybrane zagadnienia, 128-145. Łódź; WSHE.

Literatura uzupełniająca:

Beck A.T., Wright F. D., Newman C.F., Liese B. S.(2007). Poznawcza terapia uzależnień. Kraków: UJ.

Chodkiewicz J., Pisarski A. (2003). Podejście poznawczo-behawioralne w terapii uzależnienia od alkoholu. Psychoterapia 1(24) 61-67.

Cierpiałkowska L. (red.) (2006). Oblicza współczesnych uzależnień. Poznań: UAM.

Leonard K.E., Blane H.T. (2003). Picie i alkoholizm w świetle teorii psychologicznych. Warszawa: PARPA.

Lindenmeyer J. (2007). Ile możesz wypić. Gdańsk: GWP.

Miller W.R., Rollnick S. (2010). Wywiad motywujący Kraków: UJ.

W zakresie wiedzy:

1 Student zna społeczne, biologiczne i psychologiczne koncepcje wyjaśniające etiologię uzależnień substancjalnych (ze szczególnym uwzględnieniem uzależnienia od alkoholu) i behawioralnych.

2. Student dysponuje wiedzą dotyczącą terapii uzależnień w oparciu o różne koncepcje i modele.

3. Student rozumie istotę profilaktyki uzależnień oraz wsparcia osób uzależnionych oraz współuzależnionych (TMA_W07)

W zakresie umiejętności:

4 Student potrafi tworzyć opinie na temat procesu uzależnienia i skutków jakie uzależnienie powoduje w życiu osoby uzależnionej, jej rodziny i w życiu społecznym.

5 Student potrafi zaproponować rozwiązanie w sytuacji poszukiwania pomocy w zakresie leczenia uzależnień (TMA_U01).

W zakresie kompetencji:

6. Student potrafi samodzielnie wskazać i odnaleźć miejsca udzielania pomocy uzależnionym oraz ich rodzinom.

7. Student jest świadomy własnych nawyków i tendencji do uzależniania się (TMA_K07)

- na ocenę bdb: student zrealizował wszystkie efekty kształcenia, zwłaszcza potrafi zaproponować postępowanie wobec konkretnej osoby uzależnionej.

- na ocenę db: student zrealizował większość efektów kształcenia, zwłaszcza potrafi wymienić różne strategie postępowania wobec osoby uzależnionej.

- na ocenę dst: student zrealizował niektóre efekty kształcenia, zwłaszcza potrafi wskazać i odnaleźć miejsca pomocy uzależnionym oraz ich rodzinom.

- na ocenę ndst: student nie zrealizował żadnego z efektów kształcenia, tzn. nie rozumie, czym jest uzależnienie oraz w jaki sposób postępować z uzależnionymi.

nie dotyczy.