Teologia dogmatyczna - Bóg Jedyny Stwórca

podstawowy

TMA_W01;

TMA_W06;

TMA_W17;

TMA_U05

TMA_U12

Znajomość zagadnień z Wprowadzenia w chrześcijaństwo oraz Wstępu do teologii.

Boże stworzenie to najbliższa człowiekowi prawda wiary. Celem wykładu jest teologiczne pogłębienie tej prawdy, które pozwoli ją wciąż na nowo umacniać i w pełni świadomie wyznawać w Credo Kościoła, a także przekazywać innym.

Treści merytoryczne:

1. Świadectwa objawienia biblijnego o stworzeniu

2. Patrystyczne i średniowieczne ujęcia stworzenia

3. Stworzenie w rozumieniu nowożytnym i współczesnym

4. Teologia aktu stwórczego

5. Cel stworzenia

6. Opatrzność Boża w ujęciu chrześcijańskim

7. Ewolucja i stworzenie

8. Stworzenie i ekologia

9. Stworzenie, natura i przymioty aniołów

10. Zbawcze posłannictwo i kult aniołów

11. Istnienie i rola aniołów stróżów

12. Natura i osobowy charakter szatana

13. Zgubny wpływ złych duchów na ludzi

14. Stworzenie i natura człowieka

15. Grzech pierworodny i jego skutki.

Nauczanie papieskie:

Pius XII, Encyklika Humani generis o błędach przeciwnych wierze katolickie, wyd. „Te Deum”, Wasrzawa 2002

Jan Paweł II, Mężczyzną i niewiastą stworzył ich: Chrystus odwołuje się do "początku" – o teologii ciała, KUL, Lublin 1982

Jan Paweł II, Wierzę w Boga Ojca Stworzyciela, red. S. Dziwisz, Watykan 1987.

Jan Paweł II, O Aniołach. Katechezy, Warszawa 1991.

Wybór bibliografii:

Balter L. (red.) Kosmos i człowiek, Kolekcja Communio, t. IV, Poznań1989

Bartnik Cz-S, Dogmatyka katolicka, t. I, Lublin 1999.

Bartnik Cz-S, Personalizm, Lublin 2000.

Budzyński S., Bóg - wszechświat - człowiek, Warszawa 1991.

Buxakowski J., Stwórca i stworzenie. Teologia prawd wiary, t. IV, Pelplin 1998.

Ganoczy A., Stwórczy człowiek i Bóg Stwórca, przeł. P. Pachciarek, Warszawa 1982.

Ganoczy A., Nauka o stworzeniu. Podręcznik teologii dogmatycznej, red. W. Beinert, przeł. J. Fenrychowa, Kraków 1999.

Góźdź K., Świat jako stworzenie Boga i Bóg jako Stwórca świata, w: M. Rusecki (red), Być chrześcijaninem dziś, red., Lublin 1992, s. 119-132.

Góźdź K., (red. i współautor), Teologia o szatanie, Lublin 2000.

Góźdź K., Świat aniołów, w: J. Popławski (red.), In Christo Redemptore, Lublin 2001, s. 209-218.

Granat W., Dogmatyka katolicka. t. II. Bóg Stwórca -Aniołowie - Człowiek, Lublin 1961.

Granat W., Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie, t. I, Lublin 1972, s. 523-533.

Guelluy R., Dzieło stworzenia, przeł. M. Wierzbicka, w: B. Bejze (red), Tajemnica Boga, Poznań 1967, s. 326-412.

Heller M., Życiński J. Dylematy ewolucji, „Biblos” Tarnów 1996.

Jaskóła P., Elementy protologii, Opole 1998.

Jakóła P., Stwórcze dzieło Boga, Opole 2002

Jaworski D. J., Stworzenie w myśli współczesnej, Lublin 2000.

Johnson J. W. G., Na bezdrożach teorii ewolucji, przeł. J. Kempski, Warszawa-Struga 1989.

Kijas Z-J, Początki świata i człowieka, WAM, Kraków 2004.

Kloskowski K, Filozofia ewolucji i filozofia stwarzania, Warszawa 1999.

Kowalczyk M., Traktat o stworzeniu, w: Dogmatyka, t. 6, red. A. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski, Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2007, s. 15-286

Laurentin R., Szatan mit czy rzeczywistość. Nauczanie i doświadczenie Chrystusa i Kościoła, przeł. T. Szafrański, Warszawa 1998.

Łukaszuk T., Istnienie szatana i demonów jako problem w katolickiej teologii posoborowej, Kraków 1990.

McMu11i n E., Ewolucja i stworzenie, przeł. J. Rodzeń, Kraków 1990.

Moltmann J., Bóg w stworzeniu, Kraków 1995.

Odkrywanie stworzenia w ewolucji, red. Ch. Montenat (i in.), przeł. J. A. Żelichowska, Poznań 1993.

Oleschko H. (red.), Księga o aniołach, WAM, Kraków 2003.

Schelkle K-H, Teologia Nowego testamentu, t. I. Stworzenie, przeł. M. Lew Dylewski, WAM, Kraków 1968.

Schoonenberg P., Boży świat w stwarzaniu, Warszawa 1972.

Scola A., Podręczniki teologii dogmatycznej, AMATECA, t. 15, Osoba ludzka. Antropologia teologiczna, przeł. i oprac. L. Balter, Poznań 2005.

Świerczek E., Na początku stworzenia. Egzegetyczno-teologiczna interpretacja Rdz 1-3, Kraków 1992.

Tomasz z Akwinu św., Suma Teologiczna, t. 4, Bóg Stwórca 1,44-49, Anio-łowie 1, 50-58, przeł. i opr. P. Bełch, „Veritas” London 1978.

Tomasz z Akwinu św., Traktat o człowieku. Suma teologiczna 1, 75- 89, tł. i opr. S. Swieżawski, Kęty 1998.

Tri11ing W., Stworzenie i upadek według Rdz 1-3, Warszawa 1980.

Trocquer R. de., Kim jestem ja człowiek, Paryż 1968.

Warzeszak J., De Deo Creatore, Warszawa 1990.

Student nabywa wiedzę o stworzeniu, a także sprawność intelektualną w zastosowaniu hermeneutyki teologicznej do tekstów biblijnych, nauki Ojców i doktorów Kościoła, dokumentów Magisterium Ecclesiae, a także współczesnych podręczników i licznych publikacji z zakresu kreatologii. Wiedza ta pozwoli na twórcze rozumienie nowych informacji i interdyscyplinarnych interpretacji nauki o stworzeniu, zwłaszcza w kontekście żywo dyskutowanych teorii ewolucji oraz zagadnień związanych z ekologią.

Egzamin ustny

1) Ek_1: potrafi kompetentnie korzystać z terminologii i zna zagadnienia poruszane w ramach wykładu

- na ocenę 2 (ndst) nie zna podstawowych terminów i systematyzacji

- na ocenę 3 (dost) poprawnie wykorzystuje podstawowe terminy i przedstawia podstawowe zagadnienia, stanowiące treść wykładu

- na ocenę 4 (db) potrafi przedstawić podstawowe problemy zawarte w wykładzie z uwzględnieniem przyjętych systematyzacji i kontekstu historycznego

- na ocenę 5 (bdb) potrafi wykorzystywać zdobyte pojęcia i wiedzę teologicznych dla oceny rożnych współczesnych problemów

2) Ek-2: potrafi prezentować i dyskutować treści zawarte w wykładzie;

- na ocenę 2 (ndst) nie potrafi w najprostszy sposób odnieść się do treści zawartych w wykładzie

- na ocenę 3 (dost) poprawnie prezentuje podstawowe problemy zawarte w wykładzie

na ocenę 4 (db) efektywnie prezentuje zdobytą wiedzę, dokonuje analiz i porównań

na ocenę 5 (bdb) - potrafi efektywnie prezentować i analizować zdobytą wiedzę

3) EK-3

na ocenę 2 (ndst) nie widzi wpływu zagadnień teologicznych zawartych w wykładzie na sposób rozumienia świata przez człowieka

na ocenę 3 (dost) pobieżnie analizuje problemy z zakresu kreatologii, często odwołując się do wiedzy popularnej, przytaczając funkcjonujące w społeczeństwie schematy myślowe

na ocenę 4(db) dostrzega zachodzące procesy społeczne i w ich kontekście potrafi korzystać ze zdobytej wiedzy, podejmuje sensowne, świadome decyzje

na ocenę 5 (bdb) uważnie śledzi zachodzące zmiany, formułuje wnioski i samodzielne hipotezy.