(in Polish) The Council of Chalcedon (451) and its context

Celem wykładu jest przybliżenie studentom Soboru w Chalcedonie (451); jego kontekstu, zagadnień, których dotyczył. Temat główny to relacja natury Boskiej i ludzkiej w Chrystusie.

W ramach wykładu monograficznego omawiane są następujące zagadnienia:

1) Dwa główne schematy debat teologicznych:

- relacja Syna do Ojca (i do Ducha Świętego

- relacja Bóstwa i człowieczeństwa w Chrystusie.

2) Laudatio Constantini Euzebiusza z Cezarei

3) Tertulian: dwie natury w Chrystusie

4) Nauczanie Apolinarego z Laodycei

5) Ośrodki: Aleksandria, Antiochia - Tedodor z Mopsuestii

6) Nestoriusz i Cyryl Aleksandryski

7) Błędy Nestoriusza i List Papieża Leona Wielkiego

8) Zwołanie Soboru : cesarz Marcjan w liczności z papieżem Leonem Wielkim

9) Rozpoczęcie, potem przemowa cesarza (cesaropapism)

10) Wielkie "Credo' w tym Definicja chalcedonska (§ 11)

11) Tzw. symetria chalcerdonska

12) Kanony dyscyplinarne (30)

13) Monofizytyzm; dramat : papiez Wigiliusz i cesarz Justynian

14) Trzy kanony dotyczące roli Konstantynopola

15) Sytuacja po Soborze (konflikty na Wschodzie)

Teksty źródłowe

Dokumenty Soborów Powszechnych, opr. A. Baron i H. Pietras, Krakow 2001.

(wersje angielskie brane sa z internetu)

Atanazy, Epistula ad Antiochenos

Cyryl Aleksandryjski, Epistulae (do Nestoriusza)

Cyryl Aleksandryjski, De incarnatione

Ewagriusz Scholastyk, The Church History

Grzegorz z Nazjanzu, Sermones selectae

Grzegorz z Nyssy, Adversus Eunomium

Hermias Sozomen, The Church History

Leon Wielki, Listy (do Nestoriusza, do Flawiana)

Nestoriusz, Sermones

Nestoriusz, Liber Heraclidis

Nestoiusz, Listy (do Cyryla z Aleksandrii)

Socrates Scholastic, The Church History

Teodoret z Cyru, Eranistes

Tertulian, Adversus Praxean

Akta soborowe

- Richard P., The Acts of the Council of Chalcedon,

Liverpool: Liverpool University Press, 2005, vol. I.

- Richard P., The Acts of the Council of Chalcedon,

Liverpool: Liverpool University Press, 2005, vol. II.

- Richard P., The Acts of the Council of Chalcedon,

Liverpool: Liverpool University Press, 2005, vol. III.

Opracowania

Ayres L., Nicaea and its Legacy, Oxford 2004.

Clément O., The Pope, the Council and the Emperor during the Period of the Seven Ecumenical Councils, SOUROZH 42 (1990) 1-15.

Dagron G., Empereur et prêtre. Etude sur le césaropapisme, Paris 1996.

Düzl F., A brief history of the Doctrine of the Trinity in the early Church,

London 2007.

Need W., Truly Divine and Truly Human. The Story of Christ and Seven Ecumenical Councils, London 2008.

Gliściński J., Współistotny Ojcu, Łódź 1992.

Grillmeier M., Le Christ dans la Tradition chrétienne. Le Concile de Chalcédoine (451): réception et opposition, trad. S. Pascale-Dominique, Paris 1990, t. II/1.

Grillmeier M.- Bacht H., Das Konzil von Chalkedon, Würzburg 1954.

Kelly N.D., Early Christian Doctrines, London 1977.

Kelly N.D., Early Christian Creeds, New York 2006.

L'Huillier P., The Church of the Ancient Councils. The Disciplinary work of the first four Councils, Creswood NY 1996.

Grzywaczewski J., Sobor w Chalcedonie. Kontekst historyczny, teologiczny, następstwa, Vox Patrum 58 (2012) 137-179.

Marek R., Caesaropapism and the reality of the 4-5 century Roman Empire,

www.ejournals.eu/Krakowskie-Studia-z-Historii-Panstwa-i-Prawa, s. 1-27.

Mayendorff J., Byzantine Theology: Historical Trends and Doctrinal Themes, New York 1979.

Meyendorff J., Imperial unity and Christian divisions: The Church 450–680 A.D. Crestwood, NY 1989.

Minnerath R., Histoire des Conciles, Paris 1996.

Richard P., "The Council of Chalcedon (451): A Narrative". Chalcedon in Context: Church Councils 400–700, Liverpool University Press 2009, pp. 70–91.

Runciman S., The Byzantine Theocracy, Cambridge 1977.

Sieben H.J., Die Konzilidee der alten Kirche, Paderborn 1979.

Young F., From Nicea to Chalcedon, London 1983.

Starowieyski M., Ojcowie Kościoła i starożytne sobory, Kraków 2019.

Starowieyski M., Sobory niepodzielonego Kościoła, Krakow 2016.

Wenandy Th., Athanasius. A Theological Introduction, Burlington 2007.

Widuch J., Konstantynopol stolicą ekumenicznego patriarchatu, Katowice 1988.

Willis D., Clues to the Nicen Creed, Cambridge 2005.

Studenci maja ogólne przygotowanie zdobyte na pierwszym cyklu studiów. Celem każdego wykładu monograficznego jest wprowadzić studentów w zagadnienie szczegółowe. Ważne aby takie zagadnienie poznać, ale ważne tez, aby zapoznać studentów z tekstami źródłowymi. Na wykładach monograficznych tylko wyjątkowo sięgamy do podręczników i opracowań, staramy się czytać teksty źródłowe (po angielsku) i komentować je. Taka metoda wprowadza studentów w prace naukowa. W tym temacie ważny jest związek zagadnień teologicznych z polityka cesarzy. Studenci wynoszą z wykładu pogłębiona znajomość kwestii teologicznych ( relacja Bóstwa i człowieczeństwa w Chrystusie) oraz mogą zobaczyć, jak trudna bywa współpracy władzy kościelnej ze świecka, nawet, gdy jest najlepsza woli współpracy.

Egzamin jest zasadniczo ustny, z tym ze studenci powinni napisać małe prace kontrolne , ok. 6-10 stron. Przy ocenie bierze się jakość owej pracy oraz odpowiedz na pytania. Liczy się memoryzacja materiału oraz zrozumienie problemów.

nie ma praktyk zawodowych