Media w duszpasterstwie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WT-DTE-WMMD |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.2
|
Nazwa przedmiotu: | Media w duszpasterstwie |
Jednostka: | Instytut Teologii Ogólnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | TMA_W07 TMA_U01 TMA_K05 |
Skrócony opis: |
Celem wykładu jest ukazanie roli jaką media, będące pierwszym areopagiem współczesnego świata (RMi 37) mogą i powinny być narzędziami w służbie prowadzonej przez Kościół reewangelizacji i nowej ewangelizacji (AEN 11). |
Pełny opis: |
1. Teologia pastoralna i duszpasterstwo a nowa ewangelizacja. 2. Współczesne konteksty kultury medialnej. 3. Pojęcie, klasyfikacja, rozwój i funkcje mediów. 4 i 5. Dokumenty Magisterium Kościoła dotyczące mediów i ich roli w duszpasterstwie. 6. Podstawy komunikowania społecznego. 7. Kompetencje komunikacyjne. 8. Język religijny. 9. Słowo i obraz w duszpasterstwie. 10. Multimedia w duszpasterstwie. 11. Telewizja i radio w duszpasterstwie. 12. Media społecznościowe w duszpasterstwie. 13. Komunikacja mobilna. 14. Public relation i reklama w Kościele. 15. Media a nowa ewangelizacja. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: II Sobór Watykański, Dekret o środkach społecznego przekazywania myśli "Inter mirifica", Watykan 1963. Orędzia papieskie na Światowe Dni Środków Społecznego Przekazu, Watykan 1967-. Jan Paweł II, List Apostolski do odpowiedzialnych za środki społecznego przekazu "Il rapido sviluppo", Watykan 2005. Papieska Komisja ds. Środków Społecznego Przekazu, Instrukcja duszpasterska o środkach społecznego przekazu "Communio et progressio", Watykan 1971. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Instrukcja duszpasterska o przekazie społecznym w dwudziestą rocznicę ogłoszenia instrukcji "Communio et progressio" "Aetatis novae", Watykan 1992. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Etyka w reklamie, Watykan 1997. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Etyka w środkach społecznego przekazu, Watykan 2000. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Kościół a Internet , Watykan 2002. Osoby duchowne w mediach. Normy Konferencji Episkopatu Polski dotyczące występowania osób duchownych, osób zakonnych oraz przekazywania nauki chrześcijańskiej w audycjach radiowych i telewizyjnych, Warszawa 2005. Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2007. Przybysz M., Wielebski T. (red.), Media w duszpasterstwie, Warszawa 2014. Literatura uzupełniająca: Baczyński A., Telewizja w służbie ewangelizacji, Kraków 1998. Balon A., ABC redaktora pisma parafialnego, Częstochowa 1998. Goban Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2006. Klauza K., Media w nowoczesnej parafii, Częstochowa 2003. Kloch J., Kościół w Polsce wobec WEB 2.0, Kielce 2013. Lepa A. Świat manipulacji, Częstochowa 1995. Lepa A., Świat propagandy, Częstochowa 1994. Przybysz M., Rzecznictwo prasowe w instytucjach kościelnych w Polsce w kontekście mediów społecznościowych, Kielce 2013. Zwoliński A., Dźwięk w relacjach społecznych, Kraków 2004. Zwoliński A., Obraz w relacjach społecznych, Kraków 2004. Zwoliński A., Słowo w relacjach społecznych, Kraków 2003. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Po zakończeniu zajęć student w zakresie wiedzy: ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę dotyczącą nauczania Magisterium dotyczącego wykorzystania różnego rodzaju mediów w duszpasterstwie z uwzględnieniem współczesnych kontekstów: filozoficzno-historycznych, społecznego i religijnego; wiąże się to także ze znajomością podstaw komunikologii i medioznawstwa(TMA_W07) w zakresie umiejętności: posiada dogłębną umiejętność wyszukiwania, analizowania i wykorzystania w praktyce nauczania Magisterium Kościoła dotyczącego stosowania mediów w duszpasterstwie, uwzględniają zarazem wskazania komunikologii i medioznawstwa; poddaje też twórczej krytyce niewłaściwe stosowanie mediów w praktyce eklezjalnej (TMA_U01) w zakresie kompetencji społecznych: ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do wykorzystania mediów w duszpasterstwie, zachowując otwartość na zastosowanie nowych technologii (TMA_K05) |
Metody i kryteria oceniania: |
EK nr 1 określany jako "wymienia treści zawarte w nauczaniu Magisterium dotyczące wykorzystania mediów w duszpasterstwie, z uwzględnieniem wielorakich kontekstów oraz podstaw komunikologii i medioznawstwa" Na ocenę: ndst (2) – nie zna podstawowych treści Magisterium dotyczących wykorzystania mediów w duszpasterstwie oraz komunikologii i medioznawsta dst (3) – w ograniczonym stopniu, odwołując się do Magisterium, potrafi zdefiniować podstawowe zagadnienia związane z wykorzystaniem różnorodnych mediów w duszpasterstwie oraz główne elementy nauki o komunikowaniu i medioznawstwa db (4) – w zadawalającym stopniu posiada wiedzę dotyczącą głównych idei Magisterium dotyczącą wykorzystania mediów w duszpasterstwie oraz najważniejszych wątków komunikologii i medioznawstwa bdb (5) – wykazuje się bardzo dobrą, odwołując się do znajomości nauczania Magisterium i komunikologii, wiedzą dotyczącą wykorzystania poszczególnych typów mediów w duszpasterstwie, wyprowadzając własne, trafne wnioski EK nr 2 określany jako "potrafi, nawiązując do nauczania Magisterium oraz komunikologii i nauki o mediach, wykorzystywać różnego rodzaju media w praktyce duszpasterskiej" ndst (2) – nie potrafi przygotować jakiejkolwiek propozycji wykorzystania mediów w duszpasterstwie dst (3) – tworzy prostą propozycję doboru mediów do różnych działań duszpasterskich db (4) – przygotowuje w miarę pełną propozycję wykorzystywania mediów w duszpasterstwie bdb (5) - proponuje twórcze wykorzystywanie mediów w duszpasterstwie, uwzględniając najnowsze osiągnięcia technologiczne Efekt nr 3 określany jako "posiadanie świadomości złożoności rzeczywistości i zrozumienia potrzeby interdyscyplinarnego podejścia do wykorzystania mediów w duszpasterstwie" ndst (2) – nie odczuwa potrzeby krytycznego spojrzenia na niewłaściwe wykorzystanie mediów w duszpasterstwie dst (3) – w ograniczonym stopniu analizuje kwestię wykorzystania mediów w duszpasterstwie, z uwzględnieniem interdyscyplinarności zagadnienia db (4) – zachowuje otwartość na wielorakie wykorzystanie mediów w duszpasterstwie, próbując poszukiwać nowych dróg działań bdb (5) - jest bardzo twórczy w wykorzystywaniu mediów w duszpasterstwie, proponując nowe formy obecności Kościoła w mediach, współpracując z przedstawicielami różnych dziedzin naukowych i i angażując się w realizację tworzonych wspólnie pomysłów Metoda weryfikacji efektów kształcenia: egzamin końcowy. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obowiązkowy i aktywny udział w wykładach, znajomość przedstawionych treści i lektur. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.