Rhetoric in preaching and school practice

Treści merytoryczne:

na zajęciach studenci zapoznają się z procesem przygotowania się do wystąpienia publicznego. Poznają zasady wyznaczające tradycyjne podejście do inwencji, kompozycji, podstaw elokucji i argumentacji. Uczą się podstawowych sposobów analizy audytorium, zasad retorycznego decorum (dostosowania argumentacji do audytorium), wyznaczania celów wypowiedzi, a także konstruowania tezy wystąpienia. Następnie ćwiczą się w używaniu toposów retorycznych, jako sposobów wynajdowania argumentów. Otrzymują podstawowe wiadomości odnośnie do początku i końca wystąpienia. Wreszcie ćwiczą się w rozpoznawaniu i stosowaniu argumentów retorycznych i najbardziej podstawowych zasad erystyki. Duży nacisk kładzie się na umiejętność kontrargumentacji w sytuacjach "na żywo".

Metody oceny:

kurs kończy oceniane przez prowadzącego opracowanie przez studentów analizy retorycznej wybranego wystąpienia publicznego.

M. Rusinek, A. Załazińska, "Retoryka podręczna", Kraków 2005.

D. Zdunkiewicz-Jedynak, "Językowe środki perswazji w kazaniu", Kraków 1996.

M. Korolko, "Podręcznik retoryki homiletycznej", Kraków 2010.

"Język katechezy", red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Tarnów 2008.

"Głoszenie i celebrowanie wiary. Wokół wyzwań ewangelizacji", red. K. Lijka, S. Wiśniewski, Poznań 2014.

C. Jaroszyński, P. Jaroszyński, "Kultura słowa. Podstawy retoryki klasycznej. Teoria i ćwiczenia", Szczecinek 2008.

"Retoryka na ambonie. Z problemów współczesnego kaznodziejstwa", red. P. Urbański, Kraków 2003.

Święty Augustyn, "De doctrina christiana", Warszawa 1989.

M. Dziewiecki, "Komunikacja pastoralna", Kraków 2006.

F. Schulz von Thun, "Sztuka rozmawiania. Analiza zaburzeń", Kraków 2005.

WIEDZA

1. student zna podstawowe pojęcia z dziedziny retoryki.

2. rozpoznaje typy i rodzaje argumentów

3. zna reguły konwersacyjne P. Grice'a

UMIEJĘTNOŚCI

1. analizuje pod kątem retorycznym wypowiedzi

2. konstruuje świadomą i dobrą wypowiedź z uwzględnieniem uwarunkowań kontekstualnych (szkoła, kościół)

3. poddaje krytycznej analizie wypowiedzi innych

KOMPETENCJE

1. pracuje w grupie

2. bierze udział w dyskusji (potrafi budować kontrargumenty)

3. stara się zwiększyć swoją wiedzę i umiejętności retoryczne z uwzględnieniem środowiska przyszłej pracy (szkoła, kościół)

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który:

ma uporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu zagadnień retorycznych

ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu współczesnej komunikacji społecznej; posiada podstawową wiedzę o najnowszych osiągnięciach i kierunkach ich rozwoju

posiada bardzo dobrą umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania, formułowania wniosków i ich syntetyzowania

potrafi porozumiewać się w języku polskim, w mowie i piśmie, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, zgodnie z zasadami gramatyki i kultury języka i adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej

ma bardzo dobrą świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie bardzo dobrze potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie, potrafi inspirować do tego inne osoby

potrafi bardzo dobrze współdziałać i pracować w grupie, podejmując różnorodne zadania

Ocenę dobrą otrzymuje student, który:

ma dobrze uporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu zagadnień retorycznych

ma dobrze uporządkowaną i pogłębioną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu współczesnej komunikacji społecznej; posiada podstawową wiedzę o najnowszych osiągnięciach i kierunkach ich rozwoju

posiada dobrą umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania, formułowania wniosków i ich syntetyzowania

potrafi dobrze porozumiewać się w języku polskim, w mowie i piśmie, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, zgodnie z zasadami gramatyki i kultury języka i adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej

ma dobrą świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie dobrze potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie, potrafi inspirować do tego inne osoby

potrafi dobrze współdziałać i pracować w grupie, podejmując różnorodne zadania

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który:

ma mało uporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu zagadnień retorycznych

ma dobrze uporządkowaną i pogłębioną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu współczesnej komunikacji społecznej; posiada podstawową wiedzę o najnowszych osiągnięciach i kierunkach ich rozwoju

posiada dostateczną umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania, formułowania wniosków i ich syntetyzowania

potrafi dostatecznie porozumiewać się w języku polskim, w mowie i piśmie, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, zgodnie z zasadami gramatyki i kultury języka i adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej

ma przeciętną świadomość poziomu swojej wiedzy, rozumie w stopniu dostatecznym potrzebę uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie, potrafi inspirować do tego inne osoby

potrafi dostatecznie współdziałać i pracować w grupie, podejmując różnorodne zadania

Ocenę niedostateczną otrzymuje student, który:

ma nieuporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu zagadnień retorycznych

ma nieuporządkowaną i niepogłębioną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu współczesnej komunikacji społecznej; nie posiada podstawowej wiedzy o najnowszych osiągnięciach i kierunkach ich rozwoju

posiada niedostateczną umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania, formułowania wniosków i ich syntetyzowania

potrafi dostatecznie porozumiewać się w języku polskim, w mowie i piśmie, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, zgodnie z zasadami gramatyki i kultury języka i adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej

nie ma świadomości poziomu swojej wiedzy, nie rozumie potrzeby uczenia się, rozwoju osobistego i uczestniczenia w kulturze przez całe życie, nie potrafi inspirować do tego inne osoby

nie potrafi współdziałać i pracować w grupie, podejmując różnorodne zadania