Interreligious dialogue

W ramach wykładu zaprezentowane zostaną teologiczne podstawy (pryncypia) dialogu międzyreligijnego, który prowadzi Kościół katolicki.

Celem wykładu będzie zarówno przekazanie wiadomości o fundamentach dialogu mających charakter teologiczny (odwołujących się do wiary i objawienia Bożego), jak też przygotowanie do podjęcia i kontynuowania dzieła dialogu interreligijnego, który stanowi ważną (priorytetową) misję ewangelizacyjną Kościoła. Wykład ma ukształtować w słuchaczu postawę otwartości wobec wyznawców religii niechrześcijańskich, ale równocześnie ma ugruntować w wierności własnej chrześcijańskiej tożsamości.

1. Zagadnienia wprowadzające („schemat” wykładów, podstawowa bibliografia – prezentacja i omówienie);

2. Pojęcia: dialog, dialog religijny, dialog międzyreligijny;

3. Partnerzy, przedmiot, cel i metoda dialogu międzyreligijnego;

4. Język komunikacji interreligijnej;

5. „Miejsce” Boga w dialogu między religiami;

6. Dialog międzyreligijny a misje;

7. Biblijno-patrystyczne podstawy dialogu międzyreligijnego (część I);

8. Biblijno-patrystyczne podstawy dialogu międzyreligijnego (część II);

9. Biblijno-patrystyczne podstawy dialogu międzyreligijnego (część III);

10. Dialog międzyreligijny w teologii dokumentów Soboru Watykańskiego II (część I);

11. Dialog międzyreligijny w teologii dokumentów Soboru Watykańskiego II (część II);

12. Kościół a Żydzi i judaizm.

13. Kościół a muzułmanie i islam.

14. Kościół a wyznawcy religii Dalekiego Wschodu i Indii.

15. Kościół a wyznawcy religii Chin i Japonii.

16. Antropologiczne podstawy dialogu (część I);

17. Antropologiczne podstawy dialogu (część II);

18. Patrylogiczne postawy dialogu – refleksja o Bogu Ojcu i dialogu (część I);

19. Patrylogiczne postawy dialogu – refleksja o Bogu Ojcu i dialogu (część II);

20. Krzyż w religiach niechrześcijańskich;

21. Chrystologiczne podstawy dialogu (część I);

22. Chrystologiczne podstawy dialogu (część II);

23. Pneumatologiczne podstawy dialogu (część I);

24. Pneumatologiczne podstawy dialogu (część II);

25. Eklezjologiczne podstawy dialogu (część I);

26. Eklezjologiczne podstawy dialogu (część II);

27. Formy dialogu (część I):

a) dialog życia,

b) dialog doktrynalny,

c) dialog dzieł czyli współdziałania;

28. Formy dialogu (część II):

a) dialog modlitwy czyli doświadczenia religijnego,

b) dialog intermonastyczny;

29. Dialog z ludźmi przynależącymi do ruchów parareligijnych, pseudoreligijnych i antyreligijnych (sekty, nowe ruchy religijne i kulty);

30. Anonimowi chrześcijanie i kontestatorzy dialogu interreligijnego.

W. Chrostowski, R. Rubinkiewicz (red.), Żydzi i judaizm w dokumentach

Kościoła i nauczaniu Jana Pawła II (1965-1989), Warszawa 1990;

W. Chrostowski (red.), Żydzi i judaizm w nauczaniu Jana Pawła II 1978-2005,

Warszawa 2005;

E. Sakowicz (red.), Islam w dokumentach Kościoła i nauczaniu Jana Pawła II

(1965-1996), Warszawa 1997;

S. Lach, Z. J. Kjas (red.), Buddyzm i hinduizm w nauczaniu Jana Pawła II

(1978-1999), Kraków 2000.

*

Dialog – zadanie na nowy wiek, „Biuletyn Ekumeniczny” 33(2004) nr 1,

s. 94-110.

E. Sakowicz, Współczesny język dialogu międzyreligijnego, „Biuletyn

Ekumeniczny” 34(2005) nr 1, s. 59-69.

E. Sakowicz, Rozmowy o islamie i dialogu, Lublin 2007.

E. Sakowicz, Duchowość dialogu międzyreligijnego, w: S. Urbański (red.), Duchowość współczesnego Kościoła. Materiały z sympozjum z racji 185 rocznicy Wydziału Teologicznego. 16. 05. 1002 roku, Warszawa 2002, s. 39-52.

E. Sakowicz (red.). Jan Paweł II. Encyklopedia dialogu i ekumenizmu,

Radom 2006.

KOD: 9v4k38q

KU2_W03 – zna na poziomie rozszerzonym terminologię nauk humanistycznych w odniesieniu do dyscyplin teologii oraz studiowanych specjalności

KU2_W13 – posiada uporządkowaną wiedzę na temat podstaw dialogu międyreligijnegoi

KU2_U13 – potrafi w oryginalnej perspektywie dokonywać krytycznej analizy oraz interpretacji różnych religii, stosując metody typowe oraz innowacyjnie właściwe dla samodzielnych działań badawczych

KU2_U13 – posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów własnych oraz innych autorów

KU2_K01 – rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie

KU2_K07 – ma świadomość własnej i wspólnej odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa własnej religii i konieczności prowadzenia dialogu międzyreligijnego