Philosophical Anthropology

1. Geneza człowieka. Antropogeneza w ujęciu empiryczno-przyrodniczym: filogeneza człowieka.

2. Teoria ewolucyjnego kreacjonizmu. Rozwój ludzkiego psychizmu. Zasada antropiczna.

3. Człowiek jako byt substancjalny. „Ja” – ontyczną podstawą działań i właściwości. „Ja” – bytem substancjalnym. Pojęcie asubstancjalizmu.

4. Człowiek jako osoba. Pojęcia natury, osobnika, osoby. Atrybuty osoby ludzkiej (duchowość, autonomiczność istnienia, indywidualność, nieudzielanie się innym bytom, wrażliwość na wartości, autorealizacja, nakierowanie na życie społeczne, religijność). Element formalny osoby ludzkiej. Osoba a osobowość.

5. Człowiek rzeczywistością psychosomatyczną. Dusza ludzka – jej istnienie i natura. Dusza formą organizującą ciało. Człowiek – całością heterogeniczną.

6. Pojęcie humanizmu. Humanizm teocentryczny i antropocentryczny. Humanizm personalistyczny i apersonalistyczny. Humanizm chrześcijański. Humanizm laicki.

7. Pojęcie personalizmu. Elementy antropologii personalistycznej: bytowa samotożsamość, aktywność, społeczna partycypacja. Aksjologiczne kryteria personalizmu: poszanowanie godności osobowej człowieka i należnych mu praw, pluralizm, solidaryzm.

Literatura podstawowa:

1. M. A. Krąpiec, Ja - człowiek, Lublin 1991.

2. M. A. Krąpiec, Człowiek jako osoba, Lublin 2005.

3. S. Kowalczyk, Zarys filozofii człowieka, Sandomierz 1990.

4. S. Kowalczyk, Człowiek w myśli współczesnej, Warszawa 1990.

5. C. Valverde, Antropologia filozoficzna, Poznań 1998.

6. G. Haeffner, Wprowadzenie do antropologii filozoficznej, Kraków 2006.

7. I. Bittner, Filozofia człowieka. Zarys dziejów i przegląd stanowisk, Łódź 2000.

8. Ch. Delsol, Czym jest człowieka? Kurs antropologii dla niewtajemniczonych, Kraków 2011.

Literatura uzupełniająca:

1. Ch. Delsol, Esej o człowieku późnej nowoczesności, Kraków 2003.

2. F. Facchini, Przygoda człowieka. Przypadek czy stworzenie?, Kraków 2008.

3. M. Drwięga, Ciało człowieka. Studium z antropologii człowieka, Kraków 2005.

4. G. Marcel, Być i mieć, tłum. D. Eska, Warszawa 2001.

5. J. Tischner, Dramat cielesności, „W Drodze”, 8(1985), s. 63-71.

6. Wolność we współczesnej kulturze, red. Z. Zdybicka i inni, Lublin 1997.

7. A. Siemianowski, Człowiek i prawda, Poznań 1986.

8. W. Tatarkiewicz, O szczęściu, Warszawa 1979.

9. Wypisy z ksiąg filozoficznych. O szczęściu. O nieszczęściu, wybór. T. Gadacz, Kraków 1991.

10. I. Zimiński, Zarys ontologii śmierci. Próba filozoficznego opisu istoty śmierci, „Kwartalnik Filozoficzny” 28 (2000)1, s. 129-158.

11. J. Filek, Filozofia odpowiedzialności XX wieku, Kraków 2003.

12. „Do źródeł miłości”. (Filozoficzne i pedagogiczne problemy miłości), red. K. Kalka, Warszawa 1996.

13. K. Bukowski, Oblicza miłości. Szkice z dziejów miłości w nurcie augustiańskim, Kraków 1994.

Wiedza:

EK_1 student wie, co jest istotą człowieka i jakie są różne koncepcje człowieka i z jakich powodów pojawiają się te różnice,

EK_2 zna różne przejawy osobowej aktywności człowieka,

Umiejętności:

EK_3 student potrafi czytać i interpretuje teksy filozoficzne,

EK_4 słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei i argumentów filozoficznych,

Kompetencje:

EK_5 jest otwarty na możliwość racjonalnej argumentacji w sprawie istoty człowieka i potrafi argumentować za właściwą koncepcją człowieka,

EK_6 w życiu społecznych student angażuje się na rzecz promocji godności człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci.

udział w wykładzie - 30 godzin;

samodzielne przygotowanie się do egzaminu - 29 godzin;

egzamin - 1 godzina;

Łącznie 60 godzin - 2 ECTS.