Historia Kościoła-Starożytność

nauki teologiczne

podstawowy

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Znajomość podstaw nauk historycznych w dziedzinie historii.

Poziom przedmiotu: Podstawowy

Cele przedmiotu: Zapoznanie się studentów teologii z historią Kościoła katolickiego począwszy od działalności Jezusa Chrystusa i powstania Kościoła do wczesnego średniowiecza.

Treści merytoryczne: Przedstawienie i wyjaśnienie procesu tworzenia się Kościoła katolickiego w poszczególnych podokresach starożytności chrześcijańskiej w kluczu teologiczno-historycznym.

Wymagania wstępne: Znajomość podstaw nauk historycznych w dziedzinie historii.

Wykład ma za zadanie dokonanie analizy historii starożytnej Kościoła katolickiego. Przedstawienie początków Kościoła, głównych wydarzeń (m.in. powstanie i rozwój Kościoła, rozwój teologii i błędne doktryny, okres prześladowań, sobory, życie monastyczne) i procesów ma ma celu umożliwienie zrozumienia historii Kościoła katolickiego w Starożytności. Wykład kończy się analizą misyjnej działalności Kościoła pośród plemion germańskich oraz przedstawieniem genezy islamu i jego relacjami z chrześcijaństwem.

Literatura podstawowa

1. Banaszak M. Historia Kościoła, t. I, Warszawa 1986.

2. Kumor B. Historia Kościoła, t. I Lublin 2003.

3. Historia Kościoła, (pod. Red. J. Rogier, R. Aubert, M.D.Knowles) t. I, Warszawa 1985.

Literatura pomocnicza

1. Schatz K. Sobory Powszechne. Punkty zwrotne w historii Kościoła, Kraków 2002.

2. Rops-Daniel Henri, Życie codzienne w Palestynie w czasach Chrystusa, Warszawa 2001.

Wiedza: student uzupełnia wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, w szczególności w zakresie historii Kościoła, którą rozwija i twórczo stosuje w działalności profesjonalnej. Rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w aspekcie historycznym, jak i społecznym. Definiuje przedmiot Historii Kościoła jako naukę oraz metodologię nauk historycznych i teologicznych, rozróżnia i analizuje źródła oraz literaturę przedmiotu, dobiera podstawowe tematy zagadnienia analizowane w trakcie poszczególnych semestrów, identyfikuje poszczególne epoki, rozróżnia terminy i pojęcia, wylicza i podsumowuje cechy charakterystyczne danej epoki.

Umiejętności: student wdraża umiejętności badawcze w zakresie teologii, obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych i teologicznych. Tworzy syntezę idei i poglądów. Dobiera metody i posługuje się narzędziami badawczymi, organizuje prezentację wyników, pozwalających na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów.

Dobiera, analizuje i porównuje źródła historyczne, ustala fakty, poddaje je krytyce, na podstawie faktów wyprowadza wnioski, poznaje genezę, przebieg i skutki wydarzeń, tworzy podsumowanie.

Kompetencje: student dyskutuje na temat poznanej wiedzy, zachowuje krytycyzm w wyrażaniu opinii, jest zdolny do możliwie szerokiego i obiektywnego poznania rzeczywistości, wyraża swoje opinie i oceny, akceptuje wolność w wyrażaniu opinii.

Punty ECTS: udział w wykładzie - 30 h, analiza źródeł - 5 h, czas na napisanie referatu/pracy - 5 h, przygotowanie do egzaminu - 10 h. w sumie 50 h. Liczba ECTS 50 h - 2 punkty.

Weryfikacja efektów kształcenia. Na zakończenie cyklu kształcenia odbywa się egzamin ustny z całości materiału. Wcześniej studenci otrzymają całościowy zestaw tez egzaminacyjnych. Na egzaminie otrzymają wybrany zestaw tez do ustnego przeanalizowania (max. 10 min).

Na ocenę 2 (ndst) - nie posiadł wiedzy, umiejętności ani kompetencji zawartych w EK w wymaganym minimalnym zakresie 65%.

Na ocenę 3 (dst) / 3,5 (dst+) - posiadł wiedzę oraz zdobył umiejętności i

kompetencje założone w EK w przedziale 66% - 80%.

Na ocenę 4 (db) / 4,5 (db+) - posiadł wiedzę oraz zdobył umiejętności i

kompetencje założone w EK w przedziale 81% - 90%.

Na ocenę 5 (bdb) - posiadł wiedzę oraz zdobył umiejętności i kompetencje założone w EK w przedziale 91%-100%.