Homiletyka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WT-SOP-HC1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.2
|
Nazwa przedmiotu: | Homiletyka |
Jednostka: | Wyższe Seminarium Duchowne Księży Pallotynów |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Punkty ECTS: | |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | wpisz symbol/symbole efektów kształcenia |
Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu: Zaawansowany Cele przedmiotu: Celem kursu jest wprowadzenie uczestników w podstawowe zagadnienia homiletyczne. Uczestnicy kursu muszą także wykazać się umiejętnością wykorzystywania wiedzy nabytej na innych kursach teologicznych do konstruowania różnych typów wystąpień homiletycznych. Wymagania wstępne: Uczestnicy kursu winni posiadać znajomość najważniejszych zagadnień z zakresu: teologii biblijnej, teologii dogmatycznej, teologii fundamentalnej, teologii moralnej, teologii pastoralnej, teologii duchowości, liturgiki, historii Kościoła, antropologii, logiki, psychologii. |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: Umiejscowienie homiletyki na tle innych nauk teologicznych, istota homiletyki, podział homiletyki na jej podstawowe działy, typy przepowiadania, inkarnacyjny charakter przepowiadania, podmiot przepowiadania i jego przymioty, cele, przedmiot i adresaci przepowiadania, historia kaznodziejstwa, różnice między językiem pisanym a mówionym. Metody oceny: Ocena pracy studenta w odbywa się na podstawie egzaminu ustnego oraz pracy pisemnej na wybrany temat z zakresu historii kaznodziejstwa. Egzamin przeprowadzany jest na koniec II semestru. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Z. Adamek, Homiletyka, Tarnów 1992; K. Panuś, Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele, Kraków 2001; W. Przyczyna, Teologia ewangelizacji, Kraków 1992; Z zagadnień współczesnej homiletyki, (Red. W. Przyczyna), Kraków 1993; Fenomen kazania, (Red. W. Przyczyna), Kraków 1994. Literatura uzupełniająca: Sługa Słowa, (Red. W. Przyczyna), Kraków 1997; G. Siwek, Przepowiadać skuteczniej, Kraków 1992; L. Szewczyk, Homilia jako miejsce zastosowania zasad retoryki, w: Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 2003, t. 36, z. 1; Program duszpasterski na dany rok. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.