Medycyna pastoralna

podstawowy

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Podstawy filozofii, teologii oraz podstawowy kurs z psychologii w ramach zajęć dla teologów.

Prezentacja głównych zagadnień wchodzących w obszar praktyki psychologii pastoralnej w duszpasterstwie w świecie medycznym - od pomocy domowej, poprzez szpital i hospicjumu. Celem zajęć z medycyn pastoralnej jest:

1) wprowadzić w świat duszpasterstwa szpitalnego i hospicyjnego-rola kapelana szpitalnego i hospicyjnego,

2) pokazanie możliwości współpracy miedzy duszpasterzem parafialnym i szpitalnym a psychologiem i medykami w troscę o chorych i ich bliskich,

3) praktyczna nauka, jak w środowisku medycznym być skutecznym w rozmowie duszpasterskiej oraz w interwencji kryzysowej (opieka domowa, szpital, hospicjum, pomoc osobom osieroconym i w żałobie, wsparcie personelu medycznego - lekarzy, pielęgniarek, pracowników i wolontariuszy)

Zajęcia z medycyny pasotarlnej dla studentów VI roku WSDSAC koncentrują się wokół problematyki, która będzie omawiana w ramach praktycznych zajęc w Hospicjum:

1) Założenia psychologii pastoralnej w praktyce duszpasterskiej i ich aplikacja w środowisku ochorony zdrowia i pomocy społecznej;

2) medycyna pastoralna – zarys teorii i praktyczna wiedza dla kapelanów

3) Poradnictwo duszpasterskie w praktyce kapelana szpitala i hospicjum,

4) Rozmowa duszpasterska i wykorzystanie elementów psychologicznych,

5) Kierownictwo duchowe i spowiedź w kontekscie interwencji krysyzowej,

6) Problematyka starzenia się, cierpienia, choroby, śmierci i żałoby

7) Funkcjonowanie grupy opiekuńczej na przykladzie zespołu hospicyjnego,

8) Zagadnienia związane z rekrutacją, prowadzeniem, wsparciem wolontariatu,

9) Wybrane zagadnienia z troski o siebie w pracy duszpasterskiej w szpitalu

10) Problematyka, stresu, uzależnień i wypalenia zawodowego 'pomagaczy'

Krakowiak P. Wokół straty i żałoby. Jak sobie poradzić? Jak pomóc innym, Toruń-Gdańsk 2022.

Janowicz A., Krakowiak P., Stolarczyk A., Solidarni. Opieka paliatywno-hospicyjna w Polsce, Gdańsk 2015.

Krakowiak P., Wolontariat w opece u kresu życia. Toruń 2012.

Kroplewski Z, Psychologia pastoralna. Koncepcje i kontrowersje, Szczecin 2011

Dziedzic J., Klimek j., (red.) Odnaleźć wykluczonych. Wsparcie terapeutyczno-duszpasterskie pacjentów Szpitala Specjalistycznego im. dr. Józefa Babińskiego w Krakowie, Kraków: Szpital Specjalistyczny im. dr. Józefa Babińskiego 2014

Dziedzic J., Klimek J., (red.), Wspomóc uzależnionych od alkoholu. Refleksja psychologiczno-pastoralna, Kraków 2017.

Juszczak W., Psychoterapeutyczny aspekt sakramentu spowiedzi, Wydawnictwo Homo Dei, Kraków 2009 .

Założenia i cele przedmiotu

Wyjaśnienie w jaki sposób style osobowości wpływają na relacje interpersonalne we wspólnocie kościelnej i w relacjach z osobami w kryzysie wywołanym choroba, niepełnosprawnością, czy starością.

Zdobycie podstawowej wiedzy niezbędnej do rozwiązywania psychologicznych trudności i sprawowania skutecznej posługi duszpasterskiej w środowiskach związanych z pomocą osobom w kryzysie.

Wprowadzenie studentów w środowisko ochrony zdrowia i pomocy społecznej poprzez wykłady, praktyczne ćwiczenia i praktyki kliniczne związane z zespołową opieka duszpasterska nad chorymi i niesamodzielnymi.

Zdobycie podstawowych umiejętności duszpasterskich niezbędnych do pracy z chorymi w instytucjach ochrony zdrowia i pomocy społecznej, a także do pomocy osobom przewlekle chorymi i starszym przebywającym w swoich domach.

Aktywny udział w zajęciach prowadzonych w warunkach klinicznych Hospicjum (opieka stacjonarna, opieka domowa, hospicjum dziecięce; wsparcie osób po staratach i w żałobie; centrum wolontariatu hospicyjnego)

Esej z osobistymi odniesieniami do tygodnia w hospiocjum - opisujący przebieg tygodnia zajęć teoretycznych i praktyk klinicznych - zostanie oceniony w oparciu o kompendium wiedzy i własne doświadczenia.

Zajęcia będą się odbywać w ośrodku hospicyjnym w Gdańsku.

Teoria przeplata się z praktyką kliczną w otoczneiu cieżko chorych i umierających oraz ich bliskich.

Tydzien w otoczniu klinicznym służy przygotowania studentów z VI roku do bliskich już zajęć kapelanów i duszpasterzy parafialnych odowiedzających osoby chore, stare, niepsłnopsrawne i osoby u kresu życia i w załobie.