Moral Theology-Sacrament of Penance, Theory and Practice

Poziom przedmiotu: Zaawansowany.

Cele przedmiotu: Przygotowanie diakonów do sprawowania sakramentu pokuty.

Wymagania wstępne: Znajomość treści traktaktów teologii moralnej szczegółowej przyswajanych w poprzednich latach studiów.

Treści merytoryczne:

1. Historyczny i społeczny kontekst przeżywania i sprawowania sakramentu pokuty

2. Moralne i pastoralne skutki grzechu

3. Definicja, elementy konstytutywne oraz owoce sakramentu pokuty

4. Ustanowienie sakramentu pokuty i jego wymiar paschalny.

5. Należyta ocena grzechu i kompetencje spowiednika odnośnie osób zaciągających kary za przekroczenie Prawa Kościelnego

6. Warunki sakramentu pokuty

7. Odpusty

8. Kwalifikacja i przymioty spowiednika

9. Obowiązki spowiednika względem penitenta

10. Kategorie penitentów

11. Elementy kierownictwa duchowego

W trakcie wykładu teoretycznego studenci systematyzują posiadaną wiedzę z zakresu teologii, psychologii, pedagogiki i prawa kanonicznego pod kątem wykorzystania jej w praktyce spowiedniczej. Nabywają wiedzy dotyczącej pożądanych cech, wymaganych kwalifikacji i oczekiwanych postaw szafarzy sakramentu pokuty oraz właściwego podejścia do poszczególnych grup penitentów. Poznają obowiązki ciążące na spowiedniku względem penitenta.

Metody oceny:

Wykłady: Egzamin ustny lub pisemny na koniec semestru.

Ćwiczenia: Czynne uczestnictwo w pisaniu symulacji nauk na zadane przypadki (kazusy spowiednicze).

Literatura:

Jan Paweł II, Reconciliato et Penitentia, Poznań 1985.

Papieska Rada ds. Rodziny, Vademecum dla spowiedników.

O niektórych zagadnieniach moralnych dotyczących życia małżeńskiego, Łomianki 1997.

J. Płatek, Sprawowanie Sakramentu Pokuty i Pojednania, Częstochowa 1996.

Sztuka spowiadania – poradnik dla księży. Red. J. Augustyn, s. Cyran, WAM Kraków 2006.

S. Witek, Duszpasterstwo w Konfesjonale, Poznań 1988.

J. Kasztelan, Sprawowanie sakramentu pokuty, Kraków 1993.

P. J. Śliwiński, Grzechy w kratkę, Znak Kraków 2008.

Sakrament pokuty wobec problemów współczesności, Red. K. Glombik Opole 2011.

Kapłan-szafarz Miłosierdzia Bożego. Pomoce dla spowiedników i kierowników duchowych. Byblos Tarnów 2011, tł. J. Królikowski.

A. Derdziuk, A. Zwierz, Spowiedź kobiet, Lublin 2010.

Uzyskanie szczegółowej wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej sprawowania sakramentu pokuty. Nabycie w ramach prowadzonych ćwiczeń umiejętności praktycznego stosowania posiadanej wiedzy teologicznomoralnej przez przygotowywanie pisemnych symulacji nauk udzielanych w praktyce spowiedniczej.

Teoria: Studenci potrafią poprawnie i w sposób wyczerpujący odpowiedzieć na przedstawione tezy egzaminacyjne, wykazują znajomość treści lektur obowiązkowych.

Praktyka: Studenci znają formułę absolucji, posiadają wiedzę dotyczącą ich kompetencji jako spowiedników, potrafią w sposób poprawny formułować nauczanie moralne w praktyce spowiedniczej udzielając właściwych wskazówek i sugestii, podpowiadając właściwe rozwiązania problemów moralnych, znają nauczanie Kościoła dotyczące konkretnych kazusów spowiedniczych.