Etyka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	WT-SPL-E
Kod Erasmus / ISCED:	08.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Etyka
Jednostka:	Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Punkty ECTS:
Poziom przedmiotu:	podstawowy
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:	TMA_W09- uczestniczy w życiu kulturalnym i interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi TMA_U02 - potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki i psychologii w powiązaniu z teologią w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, katechetycznych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań TMA_K05 - ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów TMA_K06 - identyfikuje i rozstrzyga dylematy — zwłaszcza doktrynalne i etyczno-moralne — związane z życiem indywidualnym i społecznym
Skrócony opis:	Poziom przedmiotu: podstawowy. Cele przedmiotu: student zdobędzie umiejętność rozumienia etyki jako nauki filozoficznej, która ustala moralne podstawy i reguły ludzkiego działania przy pomocy wrodzonych człowiekowi zdolności poznawczych. Zajęcia pomagają ukształtować postawę racjonalnej oceny moralnej zachowań człowieka. Wymagania wstępne: podstawowa wiedza filozoficzna zdobyta na innych zajęciach.
Pełny opis:	Treści merytoryczne: 1. Etyka jako nauka filozoficzna 2. Współczesny klimat kulturowy 3. Wartości, prawda, sumienie 4. Kategoria prawa naturalnego 5. Sokrates i sofiści 6. Koncepcja Platona i Arystotelesa 7. Etyka hellenistyczna i wczesnochrześcijańska 8. Humanistyczna etyka renesansowa 9. System etyczny Immanuela Kanta 10. Kierkegaard, Marks i Nietzsche 11. Etyka wartości Maxa Schelera 12. Podstawowe zasady bioetyki 13. Pigułka „day after” i badania prenatalne 14. Problem komórek macierzystych 15. Moralne aspekty eutanazji i sztucznego zapłodnienia Metody oceny: podstawą oceny jest udział w zajęciach, zaliczenie kolokwium oraz zdanie egzaminu ustnego.
Literatura:	Lektury obowiązkowe: Arystoteles, Etyka nikomachejska, księga VIII. A. Kobyliński, Etyka Dekalogu a polscy zwolennicy programu oświeceniowego, Studia Płockie 29 (2001), s. 201-211. R. Legutko, Społeczeństwo otwarte a etos solidarności. W: A. Kobyliński (Red.), Wiara i wolność. Doświadczenie i dziedzictwo pierwszej „Solidarności”, Płock 2001, s. 121-132. T. Ślipko, Zarys etyki ogólnej, Kraków 2002, s. 199-215. K. Wojtyła, Elementarz etyczny, Lublin 1999, s. 70-80. Lektury uzupełniające: A. Anzenbacher, Wprowadzenie do etyki, Kraków 2008. R. Legutko, Etyka absolutna i społeczeństwo otwarte, Kraków 1998. A. MacIntyre, Krótka historia etyki, Warszawa 1995. Ch. Taylor, Etyka autentyczności, Kraków 2002. E. Tugendhat, Wykłady o etyce, Warszawa 2004. T. Styczeń, Wprowadzenie do etyki, Lublin 1995.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.