Homiletics - Formal and particular

Poziom przedmiotu:

Zaawansowany

Cele przedmiotu:

1. Ukazanie posługi homilijnej w konwencji teorii komunikacji.

2. Przedstawienie podstawowych zagadnień komunikacji niewerbalnej w kontekście głoszenia homilii.

3. Omówienie wybranych zagadnień z retoryki.

4. Przybliżenie słuchaczom zasad przepowiadania za pośrednictwem mediów.

Wymagania wstępne:

Znajomość zagadnień z zakresu homiletyki fundamentalnej i materialnej.

Treści merytoryczne:

Proces komunikacji

1. Podstawowe elementy procesu komunikacji

1.1. Czym jest komunikacja?

1.2. Zasady komunikowania się

2. Podstawy komunikacji niewerbalnej

2.1. Komunikacja niewerbalna w procesie wygłaszania homilii

3. Kontakt homiletyczny. Warunki skutecznej komunikacji między kaznodzieją a słuchaczem

3.1. Warunki kontaktu homiletycznego

3.2. Narzędzia kaznodziejskiego przekazu

Retoryka na ambonie

1. „Ja” na ambonie: kaznodzieja – nadawca

1.1. Obecność kaznodziei

1.2. Jako kto mówię?

1.3. Znany i nieznany

1.4. Życzliwość słuchaczy

1.5. Skromność

1.6. Budować własny portret komunikacyjny

2. „On” w ławce kościoła: słuchacz – odbiorca

2.1. Typy kazań ze względu na obecność słuchacza

2.2. Jak przekonać słuchacza, że mówimy właśnie do niego?

2.3. Zasady traktowania słuchaczy

3. Miejsca wspólne

4.Styl wypowiedzi: figury retoryczne

4.1. Figury słów

4.2. Figury myśli

Metody oceny:

Zaliczenie na podstawie prac pisemnych wykonywanych przez alumnów oraz rozmowy zaliczeniowej po zakończeniu wykładów.

Literatura obowiązkowa:

Retoryka na ambonie. Z problemów współczesnego kaznodziejstwa. Red. Urbański P. Kraków 2003.

Klaus Müller, Homiletyka na trudne czasy, Kraków 2003.

Marian Filipiak, Homo communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania, Lublin 2003.

Paweł Fortuna, Zachowania niewerbalne w komunikacji kaznodziejskiej, w: Mowa żywa. Wybrane aspekty komunikacji kaznodziejskiej, red. J. Twardy, W. Broński, J. Nowak, Kielce 2005.

Literatura pomocnicza:

HOMILETYKA – PODRĘCZNIKI

1. Adamek Z. Homiletyka. Tarnów 1992.

2. Czuj J. Wymowa kościelna. Warszawa 1955.

3. Grzegorski Z. Homiletyka kontekstualna. Poznań 1999.

4. Müller K. Homiletyka na trudne czasy. Kraków 2003

5. Zerfass R. Od aforyzmu do kazania. Kraków 1995.

6. Zerfass R. Od perykopy do homilii. Kraków 1995.

HOMILETYKA – LITERATURA PRZEDMIOTU

1. Brodziak J. Przepowiadanie adwentowe. Sandomierz 2002.

2. Kuc L. Krótki traktat o teologii komunikacji. Leszno k/Błonia 1997.

3. Pasierb J.S. Od kaznodziejstwa do homilii. Pelplin 1983.

4. Prawdy wiary w przepowiadaniu. Red. Przyczyna W. Kraków 2002.

5. Przyczyna W. Kaznodziejski przekaz opowiadań biblijnych. Kraków 2000.

6. Rekolekcje dla młodzieży. Red. Przyczyna W. Kraków 1998.

7. Ries J. Lekcje niedzielne. Objaśnienia –szkice –homilie. Kraków 1966.

8. Rzeszewski M. Kaznodziejstwo. Zagadnienia wybrane. Warszawa 1957.

9. Siwek G. Misje ludowe w teorii i praktyce Kościoła. Studium homiletyczne. Kraków 1999.

10. Siwek G. Przepowiadać skuteczniej. Elementy retoryki kaznodziejskiej. Kraków 1992.

11. Siwek G. Rekolekcje dla dorosłych. Kraków 1999.

12. Trzymajcie się mocno Słowa Życia. Rekolekcje dla młodzieży. Red. Przyczyna W. i Siwek G. Kraków 1999.

13. W drodze na ambonę. Red. Siwek G. Kraków 1991.

14. Z teorii i praktyki głoszenia słowa Bożego. Red. Wojdecki W. Warszawa 1976.

RETORYKA

1. Lemmermann H. Komunikacja werbalna. Szkoła retoryki. Wrocław 19992.

2. Mikuta M. Kultura żywego słowa. Warszawa 1963.

3. Retoryka dziś. Teoria i praktyka. Red. Przybylska R. i Przyczyna W. Kraków 2001.

TEORIA KOMUNIKACJI. KOMUNIKACJA WERBALNA I NIEWERBALNA

1. Bern E. W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa 2001.

2. Brocki M. Język ciała w ujęciu antropologicznym. Wrocław 2001.

3. Garpiel R. Perswazja w przekazach kaznodziejskich. Na przykładzie homilii Jana Pawła II wygłoszonych podczas pielgrzymki do Polski w 1979 roku. Kraków 2003.

4. Griffin E. Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk 2003.

5. Hartley P. Komunikacja w grupie. Poznań 2000.

6. Kurcz I. Psychologia języka i komunikacji. Warszawa 2000.

7. Lindenfield G. Asertywność. Łódź 1999.

8. Zwoliński A. Słowo w relacjach społecznych. Kraków 2003.

TEORIA KOMUNIKACJI – MASMEDIA

1. Dziennikarstwo i świat mediów. Red. Bauer Z. i Chudziński E. Wydawnictwo „Uni-versitas”. Kraków 2000.

2. Globan-Klas T. Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu. Warszawa-Kraków 2001.

3. Lepa A. Świat manipulacji. Częstochowa 1997.

4. Lepa. A. Świat propagandy. Częstochowa 1994.

5. O Panu Bogu w telewizji (Bóg i telewizja). Red. Dyczewski L. Częstochowa 1996.

6. Reeves B. Nass C. Media i ludzie. Warszawa 2000.

7. W świecie mediów. Red. Nurczyńska-Fidelska E. Kraków 2001.