Homiletics fundamental

Poziom przedmiotu:

Cele przedmiotu:

1. Student zapoznaje się z historią kaznodziejstwa w Kościele.

2. Poznaje różne rodzaje kazań (zarówno pod względem treści, jak i formy).

Wymagania wstępne:

Treści merytoryczne:

1. Typy przepowiadania. Rodzaje kazań

1. 1. Typy kazań

1. 1. 1. Z punktu widzenia metody

1. 1. 2. Z punktu widzenia twórczości

1. 1. 3. Z punktu widzenia kierunku oddziaływania

1. 1. 4. Z punktu widzenia podejścia do tematu

1. 2. Rodzaje homilii

2. Historia kaznodziejstwa

2. 1. Przepowiadanie apostolskie.

2. 2. Przepowiadanie w okresie patrystycznym.

2. 3. Przepowiadanie w średniowieczu.

2. 4. Przepowiadanie w okresie renesansu.

2. 5. Przepowiadanie w okresie baroku.

2. 6. Przepowiadanie w okresie oświecenia.

2. 7. Przepowiadanie w XIX wieku.

2. 8. Przepowiadanie w XX wieku.

Metody oceny:

Zaliczenie na podstawie: prac pisemnych wykonywanych przez alumnów oraz rozmowy zaliczeniowej po zakończeniu wykładów.

Literatura obowiązkowa:

1. Panuś K. Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim. Cz.I: Kaznodziejstwo w Kościele powszechnym. Kraków 1999.

2. Panuś K. Zarys historii kaznodziejstwa w Kościele katolickim. Cz.II: Kaznodziejstwo w Polsce. Od średniowiecza do baroku. Od Oświecenia do XX wieku. Kraków 2001.

3. Panuś K. Historia kaznodziejstwa. Kraków 2007.

Literatura pomocnicza:

1. Siwek G. Homilia chrzcielna. Przegląd homiletyczny 9 (2005) s. 107-123.

2. Pasierb J.S. Od kaznodziejstwa do homilii. Pelplin 1983.

3. Pazera W. Koncepcja homilii ewangelizacyjnej. Częstochowa 2002.

4. Prawdy wiary w przepowiadaniu. Red. Przyczyna W. Kraków 2002.

5. Przyczyna W. Kaznodziejski przekaz opowiadań biblijnych. Kraków 2000.

6. Rekolekcje dla młodzieży. Red. Przyczyna W. Kraków 1998.

7. Siwek G. Misje ludowe w teorii i praktyce Kościoła. Studium homiletyczne. Kraków 1999.

8. Siwek G. Rekolekcje dla dorosłych. Kraków 19992.

9. Trzymajcie się mocno Słowa Życia. Rekolekcje dla młodzieży. Red. Przyczyna W. Siwek G. Kraków 1999.

Student posiada ogólna znajomość poszczególnych epok historycznych w aspekcie kaznodziejskim. Wykazuje się dobrą znajomością jednej wybranej epoki.

Posiada wiedzę z zakresu homiletyki fundamentalnej: rozmieć i posługuje się podstawowymi pojęciami dotyczącymi przepowiadania, potrafi umiejscowić homiletykę wśród innych nauk.

Wymienia i charakteryzuje następujące typy kazań:

1. Z punktu widzenia metody

2. Z punktu widzenia twórczości

3. Z punktu widzenia kierunku oddziaływania

4. Z punktu widzenia podejścia do tematu

Wiedza z zakresu homiletyki fundamentalnej oraz szczegółowej. Znajomość historii kaznodziejstwa na poziomie podstawowym.