Theology of spirituality - Spiritual guidance. Priestly spirituality

Student winien zdobyć wiedzę dotyczącą procesu rozeznawania stanów duchowych i psychicznych osoby wierzącej. Winien poznać naturę uczuć i ich wpływ na rozwój duchowy oraz umiejętność prowadzenia dialogu duchowego z penitentem. Poznaje przesłanki dla uzasadnienia konieczności moralnej i owocności kierownictwa duchowego w życiu wierzących. Ma zdobyć wiedzę dotyczącą istoty posługi prezbitera i jego tożsamości, pracy duszpasterskiej dla Oblubienicy Jezusa, którą jest Kościół. Winien znać różnice dotyczące kapłaństwa powszechnego i kapłaństwa służebnego oraz podstawy biblijne.

Sztuka kierownictwa duchowego. Poradnik dla księży, pr. zb. J. Augustyn, J. Kołacz, Kraków 2007.

R. Frattallone, Kierownictwo duchowe dziś, tłum. Z.J. Kijas, M. Sternal, Warszawa 2001.

W kręgu kierownictwa duchowego, J. Augustyn (red.), Kraków 19972.

W.A. Barry, W.J. Connolly, Kierownictwo duchowe w praktyce, tłum. P. Samerek, J. Oniszczuk, Kraków 1992.

A. Louf, Towarzyszenie duchowe, tłum. L. Rutowska, Kraków 1991.

E. Weron, Kierownictwo duchowe, Poznań-Warszawa 1983.

R. Rostworowski,Kierownictwo duchowe,Kraków 2001.

T. Merton, Kierownictwo duchowe i medytacja, Kraków 1995.

W. Maciocha, Kierownictwo duchowe, Londyn 1976.

Jan Paweł II, Posynodalna adhortacja Pastores dabo vobis, Rzym 1992.

J.E. Bifet, Duchowość kapłańska. Słudzy Dobrego Pasterza, Kraków 2009.

K. Romaniuk, A. Jankowski, Kapłaństwo w Piśmie Świętym Nowego Testamentu, Kraków 2010.

J. Augustyn, Kapłaństwo. Duchowość i posługa - współczesne wyzwania, Kraków 2012.

W16 i W21 i TkMA_W02 - Definiuje właściwie pojęcia, analizuje ich wzajemne zależności, umie wyciągać proste wnioski. Zna fałszywe teorie dotyczące kierownictwa duchowego oraz błędne teorie odnoszące się do pojmowania kapłaństwa ministerialnego i zna argumenty za ich odparciem. Student posiada wiedzę dotyczącą konkretnych zagrożeń życia duchowego i kryzysów oraz umie je sprecyzować. Ma poznać specyfikę życia prezbiterów i możliwe kryzysy. Potrafi poprzez opis i analizę zjawisk dokonać identyfikacji głównego problemu duchowości, zarazem jednak zachowuje ostrożność w wydawaniu pochopnych sądów, odwołując się do nauki Kościoła (K04)

Ocena bardzo dobra: student samodzielnie definiuje wszystkie pojęcia i potrafi omówić wszystkie fałszywe teorie dotyczące kierownictwa duchowego oraz tożsamości kapłańskiej oraz przedstawić właściwe koncepcje; dokonuje analizy i wzajemnych powiązań pomiędzy sferami bytu ludzkiego i ich wzajemnego oddziaływania oraz ich zależności w perspektywie miłości Boga i bliźniego. Objaśniając terminy i teorie, potrafi zilustrować je przykładami i to zarówno teorie redukcyjne, jak i te właściwe. Umie korzystać z innych dziedzin naukowych.

Ocena dobra: student charakteryzuje większość teorii oraz definiuje większość pojęć z zakresu kierownictwa duchowego oraz duchowości kapłańskiej. Obrazuje niektóre problemy przykładami i zasadniczo potrafi korzystać krytycznie z literatury.

Ocena dostateczna: student z pomocą nauczyciela potrafi zdefiniować niektóre pojęcia oraz omówić w sposób dostateczny fałszywe teorie kierownictwa duchowego oraz duchowości kapłańskiej. W sposób cząstkowy potrafi wykorzystać funkcjonalnie literaturę przedmiotu i podać zasadnicze treści.