Fenomenologia religii

podstawowy

STL_W01; STL_W02;

STL_W05; STL_W08;

STL_U02; STL_U04;

STL_U05; STL_U06;

STL_K02; STL_K03;

STL_K04

Celem przedmiotu jest ukazanie fenomenologii religii, czyli dyscypliny religioznawczej zajmującej się badaniem religii, zjawisk religijnych, przejawów religijności w różnych kontekstach kulturowych.

Tematyka zajęć

1. Czym jest fenomenologia religii?

2. Dzieje fenomenologii religii

3. Fenomenologiczne koncepcje doświadczenia religijnego (fenomenologie sacrum)

4. Fenomenologia religii Mircei Eliadego

5. Nawrócenie religijne w perspektywie fenomenologicznej

Bator W., Fenomenologia religii Geo Widengrena. Blaski i cienie pewnej idei, „Nomos” 2011 nr 75-76, s. 7-32.

Bronk A., Mircei Eliadego fenomenologia religii, „Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria” 16(2007) nr 4, s. 107-131.

Bronk A., Nauki o religii. Fenomenologia religii, w: Zimoń H. (red.), Religia w świecie współczesnym. Zarys problematyki religiologicznej, Lublin 2000, s. 40-43.

Bukowska S., Mircea Eliade wobec problemu historii i fenomenologii religii „Folia Philosophica” 2005 t. 23, s. 201-212.

Fenomenologia religii, w: Rusecki M., Traktat o religii, Warszawa 2007, s. 42-44.

Kuszyk-Bytniewska M., Fenomenologie sacrum. Doświadczenie religijne w koncepcjach R. Otto, G. van der Leeuwa i M. Eliadego, „Colloquia Communia” 2004 nr 1, s. 37-53.

Markowski R., Fenomenologiczne interpretacje pojęcia sacrum, „Warszawskie Studia Teologiczne” 23(2010) nr 2, s. 71-80.

Markowski R., Rozumienie chrześcijaństwa w badaniach ks. Tadeusza Dajczera w kontekście fenomenologii religii, Warszawa 2013.

Martino E. de, Fenomenologia religijna i historyzm absolutny, „Przegląd Religioznawczy” 1995 nr 4, s. 3-21.

Michałowski D., Fenomenologia religii Mircei Eliadego, „Logos i Ethos” 2006 nr 2, s. 143-159.

Widengren G., Fenomenologia religii, Kraków 2008.

Załęcki P., Nawrócenie religijne w perspektywie fenomenologicznej, „Nomos” 1995 nr 11, s. 19-27.

Wiedza

Student:

- ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, w szczególności w zakresie studiowanej specjalności teologicznej; jest w stanie rozwijać tę wiedzę i twórczo stosować ją w działalności edukacyjnej i środowiskowej;

- ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą teorie i metody studiowanej specjalizacji teologicznej;

- zna główne zasady działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej, katechetycznej i charytatywnej Kościoła katolickiego, dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego;

- ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, zwłaszcza z naukami humanistycznymi i społecznymi;

- zna procesy i uwarunkowania rozwoju religijno‐duchowego oraz jego zagrożenia;

- rozumie kulturotwórczą rolę Kościoła i teologii, zarówno w aspekcie historycznym, jak i społecznym.

Umiejętności

Student:

- potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem ogólnej wiedzy teologicznej;

- umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową;

- posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin, zwłaszcza w zakresie nauk humanistycznych i społecznych;

- umie prowadzić dialog światopoglądowy, ekumeniczny i międzyreligijny, szczególnie w ramach interpretacji Biblii;

- potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno‐wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej;

- potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej, katechetycznej i charytatywnej Kościoła katolickiego.

Kompetencje społeczne

Student:

- ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności;

- rozumie potrzebę intelektualnego oraz religijno‐duchowego formowania się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces kształcenia innych osób oraz potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny;

- potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności;

- ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów;

- identyfikuje i rozstrzyga dylematy, zwłaszcza doktrynalne i etyczno‐moralne, związane z życiem indywidualnym i społecznym;

- ma świadomość własnej, indywidualnej odpowiedzialności za kształt życia społecznego, kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego;

- uczestniczy w życiu kulturalnym i interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi.

Ocena końcowa obejmuje:

- aktywne uczestnictwo w zajęciach;

- rozmowę lub pracę pisemną śródsemestralną;

- zaliczenie w postaci krótkiej rozmowy.