Inkulturacja misyjna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WT-SST-IMI |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.2
|
Nazwa przedmiotu: | Inkulturacja misyjna |
Jednostka: | Instytut Teologii Ogólnej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Punkty ECTS: | |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | wpisz symbol/symbole efektów kształcenia |
Skrócony opis: |
Od samego początku istnienia Kościoła podejmowano próby wiarygodnego przepowiadania Słowa Bożego w różnorodnych środowiskach kulturowych. Chodziło o to, aby niezmienną treść Ewangelii tak przybliżyć grupom ewangelizowanym, aby ten przekaz był zrozumiały i przyjęty. Bardzo wyrazistym znakiem pełnego przyjęcia orędzia chrześcijańskiego było wytworzenie się w danym środowisku społecznym, kultury chrześcijańskiej. Historia Kościoła zna wiele takich owocnych prób. Wiele miejsca temu zagadnieniu poświęcił w swoim nauczaniu papież Jan Paweł II. Termin inkulturacja stał się nie tylko motywem przewodnim papieskiego nauczania, ale też ważnym punktem odniesienia dla wszystkich młodych kościołów misyjnych na wszystkich kontynentach. Na wykładach zostaną omówione zamierzenia inkulturacyjne na przestrzeni XX wieków historii Kościoła, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnych wysiłków i związanych z tym trudności. |
Pełny opis: |
1. Geneza paradygmatu inkulturacji 2. Nauczanie kościelne dotyczące wyzwań inkulturacyjnych 3. Biblijne przesłanki procesu inkulturacji 4. Teologiczne podstawy inkulturacji 5. Pneumatologiczne indykatory procesu inkulturacji 6. Eklezjologiczne kryteria inkulturacji 7. Zakres semantyczny terminu inkulturacja oraz granice zamierzeń inkulturacyjnych 8. Próby zamierzeń inkulturacyjnych w Indiach - kontrowersje wokół rytów malabarskich w Indiach 9. Próby zamierzeń inkulturacyjnych w Chinach – kontrowersje o ryty chińskie i metodę Mateo Ricci 10. Imperatyw inkulturacji wg dokumentów kościelnych z Afryki i Azji 11. Imperatyw inkulturacji wg dokumentów konferencji CELAMu 12. Problematyka tłumaczeń tekstów teologicznych i liturgicznych 13. Nowe formy liturgiczne w Indiach – tradycja tańców ewangelizacyjnych 14. Kontrowersje wokół projektu rytu liturgicznego dla Amazonii 15. Andyjski diakonat żonatych mężczyzn. Innowacje w prawie kościelnym |
Literatura: |
Różański J., Biblia a inkulturacja w kontekście afrykańskim, [w:] A. Halemba, J. Różański (red.), Między przekładem biblijnym a rodzimą teologią. Wybrane problemy przekładów biblijnych i teologii afrykańskiej, , Warszawa 2003, s. 7-18. Różański J., Inkulturacja Kościoła wśród ludów Środkowego Sudanu, Poznań 2004. Różański J., Wokół koncepcji inkulturacji, Warszawa 2008. Salman J., Inkulturacja – exkulturacja, [w:] E. Śliwka (red.), Inkulturacja chrześcijaństwa w świecie, Pieniężno 1999, s. 7-25 Szyszka T., Meandry zamierzeń inkulturacyjnych w Chinach, [w:] P. Zając (red.), Konflikty perspektyw w historii i praktyce misyjnej, „Colloquia disputationes” nr 13, Poznań 2009, s. 263- 280; Szyszka T., Zamierzenia inkulturacyjne Kościoła w Ameryce Łacińskiej, „Lumen Gentium” (2013), nr 1, s. 62-123. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
wiedza: student posiada utrwaloną wiedzę na temat wieloaspektowej problematyki z zakresu wysiłków inkulturacyjnych na przestrzeni XX wieków historii Kościoła. Orientuje sie w założeniach teologicznych oraz kulturowych paradygmatu inkulturacji. umiejętności: student potrafi poprawnie posługiwać się terminologią z zakresu inkulturacji, jak również krytycznie odnieść się do publikacji na ten temat i podejmować merytoryczną rozmowę. oddziaływanie społeczne: inkulturacja, to nie tylko teoria książkowa, ale też praktyka życiowa w środowiskach misyjnych, gdzie problematyka społeczna jest jednym z istotnych założeń omawianego paradygmatu. Student posiada zatem nie tylko wiedzę z zakresu inkulturacji, ale też zapoznaje sie z możliwościami wykorzystania w życiu i pracy kryteriów wynikających z paradygmatu inkulturacji (np. wyczulenie na odmienność kulturową i budowanie społeczeństwa w oparciu o poszanowanie różnorodności kulturowej) |
Metody i kryteria oceniania: |
egzamin ustny |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.