Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia kliniczna 2 WF-PS-PK2
Wykład (WYK) Semestr letni 2016/17

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 30
Limit miejsc: 100
Zaliczenie: Egzaminacyjny
Literatura:

Lektury obowiązkowe (wykład):

1. S. Pużyński, J. Rybakowski, J. Wciórka - Psychiatria t.1-3, Elsevier, Urban & Partner, Wrocław 2011, (wybrane rozdziały)

2. H. Sęk - Psychologia kliniczna, t 1-2, PWN, Warszawa 2016.

3. J, Allen, P. Fonagy, A. Bateman - Mentalizowanie w praktyce klinicznej, WUJ, Kraków,2014.

4. D. J. Siegel - Rozwój umysłu, WUJ, Kraków 2009.

Efekty uczenia się:

1. Student definiuje podstawowe metody diagnozy klinicznej.

2. Student potrafi nazwać i scharakteryzować podstawowe narzędzia klinicznej oceny pacjenta.

3. Student potrafi dokonać wyboru podstawowych narzędzi klinicznych w ocenie schizofrenii, depresji, manii, otępienia,

zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, lęku, zaburzeń odżywiania się, neurotyczności.

4. Student potrafi wymienić parametry opisu w diagnozie psychodynamicznej, behawioralno-poznawczej, rodzinnej.

Definiuje pojęcie genogramu i opisuje zasady jego sporządzania.

5. Student definiuje, opisuje cele i metody pracy w terapii indywidualnej, grupowej, grupach wsparcia, społeczności

terapeutycznej i terapii rodzinnej.

6. Student potrafi scharakteryzować i podać przykłady profilaktyki zaburzeń psychicznych. Opisuje cele i metody

psychoonkologii, psychologii katastrof i pracy z imigrantami.

Metody i kryteria oceniania:

1) efekt kształcenia nr 1 pn. Student definiuje i opisuje podstawowe metody diagnozy klinicznej.

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi nazwać podstawowych metod diagnozy klinicznej pacjenta (np. wywiad strukturalny),

- na ocenę 3 (dost.): student potrafi nazwać podstawowe metody diagnozy klinicznej, błędnie definiuje niektóre z nich.

- na ocenę 4 (db.): student nazywa i definiuje podstawowe metody diagnozy klinicznej, popełnia drobne błędy w ich

charakterystyce.

- na ocenę 5 (bdb.): Student nazywa i definiuje podstawowe metody diagnozy klinicznej, podaje właściwą ich

charakterystykę i przykłady zastosowań.

2) efekt kształcenia nr 2 pn. Student potrafi nazwać i scharakteryzować podstawowe narzędzia klinicznej oceny pacjenta.

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi nazwać podstawowych narzędzi klinicznej oceny pacjenta (np. STAI, YBOCS itp.)

- na ocenę 3 (dost.): Student potrafi nazwać podstawowe narzędzia klinicznej oceny pacjenta, nie zna ich charakterystyki i

zastosowania,

- na ocenę 4 (db.): student potrafi nazwać i scharakteryzować podstawowe narzędzia klinicznej oceny pacjenta, w opisie

robi drobne błędy,

- na ocenę 5 (bdb.): student potrafi nazwać i opisać podstawowe narzędzia klinicznej oceny pacjenta,

3) efekt kształcenia nr 3 pn. Student potrafi dokonać wyboru podstawowych narzędzi klinicznych w ocenie schizofrenii,

depresji, manii, otępienia, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, lęku, zaburzeń odżywiania się, neurotyczności.

- na ocenę 2 (nast.): student błędnie dobiera narzędzia klinicznej oceny zaburzeń,

- na ocenę 3 (dost.): student popełnia błędy w doborze narzędzi klinicznej oceny zaburzeń,

- na ocenę 4 (db.): student właściwe dobiera narzędzia klinicznej oceny zaburzeń, nie uwzględnia niektórych narzędzi

diagnostycznych,

- na ocenę 5 (bdb.): student właściwie dobiera narzędzia klinicznej oceny zaburzeń, uwzględnia szeroki zakres metod

objętych programem nauczania.

4) efekt kształcenia nr 4 pn. Student potrafi wymienić parametry opisu w diagnozie psychodynamicznej,

behawioralnopoznawczej,

rodzinnej. Definiuje pojęcie genogramu i opisuje zasady jego sporządzania.

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi wymienić parametrów opisu w wymienionych wyżej typach diagnoz,

- na ocenę 3 (dost.): student potrafi wymienić parametry opisu dwóch z czterech metod wymienionych wyżej typach diagnoz,

- na ocenę 4 (db.): student wymienia parametry opisu we wszystkich 4 typach diagnoz, popełnia drobne błędy,

- na ocenę 5 (bdb.): student wymienia parametry opisu we wszystkich 4 typach diagnoz,

5) efekt kształcenia nr 5 pn. Student definiuje, opisuje cele i metody pracy w terapii indywidualnej, grupowej, grupach

wsparcia, społeczności terapeutycznej i terapii rodzinnej.

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi zdefiniować lub/i opisać celów i metod pięciu wymienionych form oddziaływań

psychoterapeutycznych,

- na ocenę 3 (dost.): student potrafi zdefiniować lub/i opisać cele i metody 3 z pięciu wymienionych form oddziaływań

psychoterapeutycznych,

- na ocenę 4 (db.): student potrafi zdefiniować i opisać cele pięciu wymienionych oddziaływań terapeutycznych, robi drobne

błędy w opisie,

- na ocenę 5 (bdb.): student potrafi zdefiniować i opisać cele pięciu wymienionych oddziaływań psychoterapeutycznych,

6) efekt kształcenia nr 6 pn. student potrafi scharakteryzować i podać przykłady profilaktyki zaburzeń psychicznych. Opisuje

cele i metody psychoonkologii, psychologii katastrof i pracy z imigrantami.

- na ocenę 2 (nast.): student nie potrafi opisać i dyskutować metod profilaktyki zaburzeń psychicznych, psychoonkologii,

psychologii katastrof i pracy z imigrantami,

- na ocenę 3 (dost.): student poprawnie opisuje 2 z 4 wymienionych obszarów pracy psychologa klinicznego,

- na ocenę 4 (db.): student poprawnie opisuje 4 wymienione obszary pracy psychologa klinicznego, popełnia drobne błędy

- na ocenę 5 (bdb.): student poprawnie opisuje 4 wymienione obszary pracy psychologa klinicznego.

Kryteria zaliczenia przedmiotu:

- obecność na wykładach i ćwiczeniach (dopuszczalne 2 nieobecności)

- przygotowanie i prezentacja wybranych zagadnień z psychologii klinicznej

- zaliczenie pisemne obejmujące materiał z wykładów i ćwiczeń

Zakres tematów:

1. Badanie fizykalne, neurologiczne, badania laboratoryjne. Współpraca z lekarzem.

2. Wywiady strukturalne, półstrukturalne, metody kwestionariuszowe, skale objawowe, testy projekcyjne cz. 1.

3. Wywiady strukturalne, półstrukturalne, metody kwestionariuszowe, skale objawowe, testy projekcyjne cz. 2.

4. Swobodne techniki diagnostyczne, wywiad rozumiejący.

5. Diagnoza rodziny. Genogram.

6. Diagnoza psychodynamiczna – PDM.

7. Diagnoza opisowa w terapii behawioralno-poznawczej,

9. Terapia grupowa. Grupy wsparcia.

10. Społeczność terapeutyczna.

11.Terapia rodziny.

12. Terapie indywidualne.

13. Profilaktyka zaburzeń psychicznych.

14. Psychoonkologia.

15. Psychoterapia a imigracja. Psychoterapia a katastrofy.

Metody dydaktyczne:

Wykłady, dyskusje, prezentacje kliniczne,

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 każdy wtorek, 9:45 - 11:15, sala 1440
Cezary Żechowski 92/100 szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
Kampus Wóycickiego Bud. 14
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-1 (2024-04-02)