|
Wiedza:
(2): Student nie ma wiedzy na temat objawów psychicznych, ich zespołów, nie potrafi scharakteryzować poszczególnych zaburzeń psychicznych, nie zna ich etiologii, nie zna podstawowych zasad diagnozowania w psychiatrii.
(3): Student posiada ogólną wiedzę na temat objawów psychicznych, wymienia niektóre zespoły psychopatologiczne ale nie potrafi ich dokładnie opisać, ma ogólne wiadomości na temat etiologii zaburzeń psychicznych, nie posiada wiedzy o stanach wyjątkowych w psychiatrii.
(4): Student ma poprawną wiedzę z psychopatologii ogólnej i szczegółowej. Identyfikuje poszczególne zaburzenia psychiczne ale nie zawsze potrafi wyjaśnić ich wpływ na zachowanie człowieka. Zna podstawy etiologii zaburzeń psychicznych.
Posiada wiedzę na temat zasad diagnozowania w psychiatrii i potrafi wymienić stany wyjątkowe w psychiatrii i psychologii sądowej.
(5): Student doskonale opanował wiedzę z zakresu psychopatologii ogólnej i szczegółowej. Umie wyjaśnić w jaki sposób zaburzenia psychiczne mogą wpływać na zachowanie człowieka. Zna podstawy etiologii zaburzeń psychicznych i dostrzega powiązania pomiędzy różnymi czynnikami etiologicznymi. Posiada wiedzę na temat zasad diagnozowania w psychiatrii. Potrafi opisać na czym polegają stany wyjątkowe w psychiatrii i psychologii sądowej oraz jakie mają znaczenie orzecznicze.
Umiejętności:
(2): Student nie potrafi samodzielnie identyfikować objawów psychopatologicznych w materiale sądowym, klasyfikować ich, konstruować wniosków diagnostycznych. Nie umie posługiwać się klasyfikacjami zaburzeń psychicznych.
(3): Student nie zawsze dostrzega objawy zaburzeń psychicznych w materialne sądowym. Wyciąga jedynie ogólne wnioski diagnostyczne, bez uwzględniania kryteriów diagnostycznych i specyfiki konkretnej sprawy. Nie potrafi wykorzystać ich w orzecznictwie. Pobieżnie ustala związki pomiędzy stanem psychicznym danej osoby a specyfiką jej sprawy sądowej.
(4): Student poprawnie identyfikuje większość objawów psychopatologicznych w materiale, formułuje wnioski diagnostyczne w oparciu o klasyfikacje diagnostyczne, potrafi wskazać na możliwość wykorzystania badań dodatkowych w procesie diagnostycznym. Dostrzega potrzebę wykorzystania wiedzy psychopatologicznej w konstruowaniu ekspertyzy sądowej.
(5): Student doskonale rozpoznaje objawy zaburzeń psychicznych w materiale sądowym, klasyfikuje je w oparciu o wskazówki diagnostyczne a następnie wyprowadza wnioski orzecznicze wraz z uzasadnieniem. Konstruuje proces diagnostyczny z wykorzystaniem badań dodatkowych. Zawsze analizuje relacje pomiędzy stanem psychicznym osoby badanej a specyfiką dotyczącej jej sprawy sądowej.
Kompetencje :
(2): Student nie ma świadomości ograniczeń w procesie diagnostycznym. Wnioski formułuje nierozważnie i nieodpowiedzialnie. Nie docenia potrzeby dyskusji merytorycznej. Opiera swoje rozważania na cząstkowym materiale.
(3): Student widzi ograniczenia w pracy diagnostycznej oraz orzeczniczej ale nie stara się ich ograniczyć. Wnioski formułuje pośpiesznie i nie liczy się z konsekwencjami procesowymi. Nie zawsze jest gotowy do pracy w zespole, oceny innych biegłych pozostawia bez komentarza.
(4): Student dostrzega ograniczenia w pracy diagnostycznej oraz orzeczniczej i uwzględnia je podczas formułowania swoich ocen. Ma świadomość wpływu wniosków ekspertyzy na wyniki postępowania procesowego. Stara się zachować postawę obiektywizmu w ocenie materiału sądowego. Jest zorientowany na pracę w swoim zespole ekspertów ale nie zawsze polemizuje z wnioskami z innych biegłych.
(5): Student zawsze podchodzi do materiału badawczego z ostrożnością i odpowiedzialnością. Angażuje się w konstruktywną dyskusję dotyczącą diagnozy oraz ocen sądowych. Stara się wytłumaczyć wszystkie niejasności i sprzeczności w materiale badawczym. Ma pełną świadomość wpływu wniosków ekspertyzy na wyniki postępowania procesowego. Dąży do zachowania obiektywizm w swoich ocenach, jest otwarty na współpracę w zespole biegłych i rzeczową polemikę z innymi biegłymi.
|
