WM: Zaburzenia mowy: diagnoza, terapia 2 WF-PS-ZMDT2
Wykład monograficzny (WYK_MON) Semestr letni 2020/21

Literatura:

1. Błachnio K., Vademecum logopedyczne, Poznań 2001

2. Balejko A.(red.) Diagnoza i terapia osób z afazją, Białystok 1998

3. Balejko A., Jak pokonać trudności w, mówieniu czytaniu i pisaniu, Białystok

4. Bochniarz A., Różne oblicz a jąkania, 1999

5. Byrne R., Pomówmy o zacinaniu, Warszawa 1989

6. Grabias S., Zaburzenia mowy, Lubin 2000

7. Gałkowski T., Jarzębowska G., Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Opole 1999

8. Kania S., Szkice logopedyczne, Lublin 2001

9. Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz 1998

10. Minczakiewicz E., Logopedia ,Kraków2000

11. Sawa B., Dzieci z zaburzeniami mowy, Warszawa 1990

12. Skorek E.M. Z logopedia na ty, Kraków 2000

13. Tarkowski Z., Jąkanie, Warszawa 2002

14. Tarkowski Z., Jąkanie zagadnienia etiologii, diagnozy terapii i prognozy, Warszawa 1987

Posiada wiedzę na temat tego czym zajmuje się psychologia, w czym różni się od innych nauk, jakie są jej dyscypliny, czym zajmuje się szczegółowo. Rozumie i potrafi interpretować zmienność zachowań jednostkowych w kontekście społecznym i w zależności od zróżnicowanych struktur, instytucji i interakcji społecznych.Wie na czym polega odpowiedzialność psychologia i zasady etyki. Rozumie znaczenie stresu, kryzysów, konfliktów w życiu człowieka oraz posiada wiedzę na temat zapobiegania tym zjawiskom. Jest w stanie analizować i interpretować role czynników sprzyjających zachowaniom zdrowotnym, uzależnieniom, zapobiegającym potencjalnym zaburzeniom rozwoju i patologii w zakresie procesów psychicznych. Rozumie uwarunkowania w zakresie rozwoju psychicznego u osób niepełnosprawnych z różnymi dysfunkcjami psychicznymi.

Umiejętności:

Jest w stanie dobrać odpowiednie techniki badawcze do diagnozy zaburzeń psychoneurologicznych, osobowości, sprawności innych funkcji psychicznych, zdolności adaptacyjnych oraz funkcjonowania w różnych relacjach społecznych.Umie dobrać techniki i sposoby pomocy psychologicznej odpowiednie dla danych form dysfunkcjonalnych. Potrafi rozpoznać problemy specyficzne dla różnych rodzajów niepełnosprawności i udzielić odpowiedniej pomocy psychologicznej. Potrafi zaplanować i przeprowadzić oddziaływania psychoprofilaktyczne i psychoedukacyjne.

Kompetencje społeczne;

Posiada kompetencje pozwalające na otwartość i gotowość wchodzenia w relacje z innymi osobami. Jest w stanie organizować i planować własne badania zmierzające do rozwiązywania konkretnych zadań i problemów życiowych. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy etyczne związane z wykonywaniem zawodu psychologa.Posiada kompetencje w zakresie pomocy psychologicznej i interwencji kryzysowej.

Wiedza

Student po wysłuchaniu wykładów powinien umieć w sposób jasny i klarowny definiować, wyjaśniać, rozróżniać, prezentować, formułować problemy związane z wychowaniem dziecka niepełnosprawnego.

Umiejętności

Student uczestniczący w wykładach powinien nabyć umiejętności w zakresie analizy problemów związanych z wychowaniem dziecka niepełnosprawnego. Powinien nabyć umiejętność opracowywania, porządkowania, klasyfikowania i porównywania. Powinien również nabyć umiejętności wyprowadzania wniosków na podstawie twierdzeń, weryfikowania i przewidywania oraz ustalać kryteria dotyczące rozpoznawania motywów i przyczyn. Powinien również nabyć umiejętności prowadzenia i wdrażania nowych projektów.

Kompetencje

Student po wysłuchaniu wykładów powinien nabyć następujące kompetencje: ostrożność i krytycyzm w wyrażaniu opinii, nabyć umiejętności pracy w zespole oraz nim kierowania, być otwartym na nowe problemy, wykazywać odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Powinien być otwarty i kreatywny, wrażliwy na problemy drugiego człowieka oraz zdolny dyskusji i kompromisu.

Na ocenę ndst. (2) nie umie wykorzystać w teorii i praktyce przekazanej wiedzy.

Na ocenę dst. (3) częściowo wykorzystuje zdobytą wiedzę

Na ocenę db (4) poprawnie wykorzystuje i potrafi wykorzystywać zdobytą wiedzę i umie dyskutować

Na ocenę bdb (5) student poprawnie wykorzystuje wiedzę zdobytą w trakcie wykładów. Potrafi ją zastosować w praktyce i w teorii oraz samodzielnie jest zdolny do rozwiązywania codziennych problemów dziecka niepełnosprawnego

1. Wprowadzenie do problematyki zaburzeń mowy

2. Budowa aparatu mowy

3. Mowa i jej składniki

4. Przebieg prawidłowego rozwoju mowy

5. Rola rodziców w kształtowaniu prawidłowej mowy

6. Jak postępować, aby rozwój mowy przebiegał prawidłowo

7. Charakterystyka różnych zaburzeń mowy

8. Rozwojowa niepłynność mowy

9. Wpływ zaburzeń mowy na osobowość dziecka i na trudności w nauce szkolnej

10. Ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne

11. Błędy rodziców wobec dziecka

12. Dyslalia

13. Jąkanie, jego rodzaje i przyczyny

14. Czynniki warunkujące jąkanie i warunki efektywnej terapii

15. Metody terapii jąkania

Metody dydaktyczne

1. Wykład informacyjno-konwencjonalny

2. Wykład problemowy

3. Wykład konwersatoryjny

4. Metoda sytuacyjna

5. Giełda pomysłów