Historia literatury polskiej - Młoda Polska WH-FP-I-3-MlodaPol-W
Wykład (WYK) Semestr letni 2020/21

Literatura:

teksty źródłowe:

Wacłaaw Berent,

- Fachowiec

- Ozimina /BN I-213/

- Próchno /BN I-234/

Stanisław Brzozowski,

- Legenda Młodej Polski /BN I-258/.

- Płomienie

Ignacy Dąbrowski,

- Śmierć. Studium, Kraków 1969

- Nowele wybrane, Kraków 1969

Karol Irzykowski,

- Pałuba /BN I-240/

- Czyn i słowo /BN I-222/.

Roman Jaworski,

- Historie maniaków, Warszawa 1978.

Jan Kasprowicz,

-Wybór poezji /BN I-120/ (tu: Sonety; Chrystus; Krzak Dzikiej róży; Hymny; O bohaterskim koniu i walącym; Księga ubogich).

Maria Komornicka,

- Utwory poetyckie prozą i wierszem, oprac. M. Podraza-Kwiatkowska, Kraków 1996. (tu: Utwory z Forpoczt; Baśnie; Psalmodie; Ze szlaków duszy; Biesy).

Antoni Lange,

- Rozmyślania i inne wiersze, Warszawa 1979

Jan Lemański,

- Ofiara królewny. Powieść fantastyczna, Kraków 1985

Bolesław Leśmian,

- Poezje wybrane /BN I-217/ (tu: wiersze z tomu Sad rozstajny - cykle Zielona godzina; Z księgi przeczuć; Oddaleńcy; );

- Przygody Sindbada Żeglarza. Powieść fantastyczna

- Z pism Bolesława Leśmiana. Szkice literackie, oprac. i wstęp J. Trznadel, Warszawa 1959 (tu: Rytm jako światopogląd)

- Skrzypek Opętany, oprac. i wstęp R. Stone, Warszawa 1985 (Skrzypek Opętany; Pierrot i Kolombina).

Stanisław Ludwik Liciński,

- Halucynacje. Z pamiętnika włóczęgi, oprac. Tadeusz Lewandowski, Kraków 1978.

Tadeusz Miciński,

- Poezje, Kraków 1980.

- Poematy prozą, oprac. W. Gutowski, Kraków 1985.

- Nietota. Księga tajemna Tatr,

Adolf Nowaczyński,

- Małpie zwierciadło, Kraków 1974

Władysław Orkan,

- W roztokach /BN I-188/

Stanisław Przybyszewski,

- Wybór pism /BN I-190/ /tu: Z cyklu Wigilii; Homo sapiens, Złote runo; Powrotna fala. Naokoło ekspresjonizmu; Moi współcześni/

- 1 powieść do wyboru.

Władysław Reymont,

- Chłopi /I-289/

- Ziemia obiecana /BN I-286/

- Pielgrzymka do Jasnej Góry.

- Wampir

- Komediantka

- Fermenty

- Opowiadania: Franek; Tomek Baran; Z konstytucyjnych dni; Na Niemca; Na bruku; Osądzona; Dziwna opowieść; Senne dzieje.

Karol Hubert Rostworowski

- Wybór dramatów /BN I-281/ (tu: Judasz z Kariothu).

Lucjan Rydel,

- Wybór dramatów /BN I-247/(tu: Betlejem polskie)

Leopold Staff,

- Wybór poezji /BN I-181/ (tu: Sny o potędze; Dzień duszy; Ptakom niebieskim; Gałąź kwitnąca; Uśmiechy godzin; W cieniu miecza; Łabędź i lira; Tęcza łez i krwi.).

Andrzej Strug,

- Zakopanoptikon

- Dzieje jednego pocisku

Kazimierz Tetmajer,

- Na skalnym Podhalu /BN I-290/ (tu: Stara książka i stara pieśń; Krystka; Żelazne wrota; Śpiący rycerze; Jak baba diabła wyonacyła; O Matce Boskiej Ludzimierskiej );

- Poezje /BN I-123/.

Józef Weyssenhoff,

- Żywot i myśli Zygmunta Podfilipskiego

Stanisław Wyspiański,

- Warszawianka /BN I-193/;

- Wesele /BN I-218/;

- Wyzwolenie /BN I-200/;

- Noc listopadowa /BN I-193/.

- Kazimierz Wielki

- Akropolis

- Klątwa

- Sędziowie

Stefan Żeromski,

- Opowiadania /BN I-203/

- Ludzie bezdomni /BN I-254/

- Walka z szatanem (Zamieć; Nawracanie Judasza, Charitas)

- Róża

- Wierna rzeka

- Syzyfowe prace /BN I- 216/

- Uroda życia

- Dzieje grzechu

Jerzy Żuławski,

- Na srebrnym globie, Kraków 1956 i nast.

- Zwyciężca, Warszawa 1946.

- Stara ziemia, Warszawa 1947

Antologie:

Programy i dyskusje literackie Młodej Polski, oprac. Maria Podraza-Kwiatkowska, Wrocław 1973 /BN I-212/

Antologia liryki Młodej Polski, oprac. Ireneusz Sikora, Wrocław 1990.

Podręczniki:

Kazimierz Wyka, Młoda Polska, t. I, II, Kraków 1977 i wyd. nast.

Maria Podraza-Kwiatkowska, Młoda Polska, Warszawa 1992.

Literatura okresu Młodej Polski, t. I - 4 /Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku, seria V/, Warszawa 1968-76.

Janina Kulczycka-Saloni, Irena Maciejewska, Andrzej Z. Makowiecki, Roman Taborski, Młoda Polska, Warszawa 1991.

Opracowania ogólne:

Dramat i teatr modernistyczny, red. Jacek Popiel, Wrocław 1992.

Michał Głowiński, Ekspresja i empatia. Studia o młodopolskiej krytyce literackiej, Kraków 1997.

Michał Głowiński, Powieść młodopolska. Studium z poetyki historycznej, Wrocław 1969 i nast.

Wojciech Gutowski, Nagie dusze i maski. O młodopolskich mitach miłości, Kraków 1992.

Wojciech Gutowski, Wśród szyfrów transcendencji. Szkice o sacrum chrześcijańskim w literaturze polskiej XX wieku, Toruń 1994. (tu: cz. I i II).

Krystyna Kłosińska, Powieści o „wieku nerwowym”, Katowice 1989.

Jan Majda, Młodopolskie Tatry literackie, Kraków 1989.

Andrzej Z. Makowiecki, Młodopolski portret artysty, Warszawa 1971.

Młodopolski świat wyobraźni, red. Maria Podraza-Kwiatkowska, Kraków 1977.

Gabriela Matuszek, Naturalistyczne dramaty, Kraków 2008.

Ryszard Nycz, Język modernizmu. Prolegomena historycznoliterackie, Wrocław 1997.

Maria Podraza-Kwiatkowska, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1975, 1995.

Maria Podraza-Kwiatkowska, Wolność i transcendencja. Studia i eseje o Młodej Polsce, Kraków 2001.

Magdalena Popiel, Oblicza wzniosłości. Estetyka powieści młodopolskiej, Kraków 1999.

Jan Prokop, Z przemian w literaturze polskiej lat 1907-1917, Wrocław 1970.

Stulecie Młodej Polski. Studia pod red. Marii Podrazy-Kwiatkowskiej, Kraków 1995.

Roman Taborski, Życie literackie młodopolskiej Warszawy, Warszawa 1974.

Teresa Walas, Dialektyka polskiego modernizmu, [w:] Roman Zimand, Porównania. Studia o kulturze modernizmu, Warszawa 1983.

T. Walas, Ku otchłani. Dekadentyzm w literaturze polskiej 1890-1905, Kraków-Wrocław 1986.

Tomasz Weiss, Cyganeria Młodej Polski, Kraków 1970.

E. Flis-Czerniak, Błędni rycerze i nauczyciele rozumności. Dialogi z romantyzmem w literaturze polskiej lat 1864-1918, Lublin 2015.

K. Sadkowska, Lwowska krytyka literacka 1894-1914. Tendencje i problemy, Warszawa 2015.

W. Bolecki, Modalności modernizmu. Studia, analizy, interpretacje, Warszawa 2012

Opracowania twórczości poszczególnych pisarzy.

Studia o Berencie, red. Jerzy Paszek, Katowice 1984.

Czesław Miłosz, Człowiek wśród skorpionów. Studium o Stanisławie Brzozowskim, Paryż 1962.

Marta Wyka, Brzozowski i jego powieści, Kraków 1981.

Wojciech Głowala, Sentymentalizm i pedanteria. O systemie estetycznym Karola Irzykowskiego, Wrocław 1972.

Radosław Okulicz-Kozaryn, Gest pieknoducha. Roman Jaworski i jego estetyka brzydoty, Warszawa 2003.

Jan Józef Lipski, Twórczość Jana Kasprowicza, t. 1-2, Warszawa 1967-1975.

Edward Boniecki, Modernistyczny dramat ciała. Maria Komornicka, Warszawa 1998.

Michał Głowiński, Zaświat przedstawiony. Szkice o poezji Bolesława Leśmiana, Warszawa 1981.

Jacek Trznadel, Twórczość Leśmiana, Warszawa 1964.

Rymkiewicz Jarosław Marek, Leśmian. Encyklopedia, Warszawa 2001.

Jan Prokop, Żywioł wyzwolony. Studium o poezji Tadeusza Micińskiego, Kraków 1978.

Studia o Tadeuszu Micińskim, red. Maria Podraza-Kwiatkowska, Kraków 1997.

Jan Dużyk, Władysław Orkan, Warszawa 1980.

Jerzy Dynak, Przybyszewski. Dzieje legendy i autolegendy, Wrocław 1994.

Stanisław Przybyszewski. W 50-lecie zgonu pisarza, red. Hanny Filipkowskiej, Wrocław 1982.

Gabriela Matuszek, Stanisław Przybyszewski –pisarz nowoczesny. Eseje-próba monografii, Kraków 2008.

Edward Boniecki, Struktura „Nagiej duszy”. Studium o Stanisławie Przybyszewskim, Warszawa 1993.

Kazimierz Wyka, Reymont, czyli ucieczka do życia, oprac. Barbara Koc, Warszawa 1979.

Irena Maciejewska, Leopold Staff. Lwowski okres twórczości, Warszawa 1965.

Jerzy Kwiatkowski, U podstaw liryki Leopolda Staffa, Warszawa 1966.

Franciszek Ziejka, „Wesele” w kręgu mitów polskich, Kraków 1997.

Ewa Miodońska-Brooks, Studia o kompozycji dramatów Stanisława Wyspiańskiego, Kraków 1972.

Magdalena Popiel, Wyspiański. Mitologia nowoczesnego artysty, Kraków 2007.

Stanisław Wyspiański. W labiryncie świata, myśli i sztuki, red. A. Czabanowska-Wróbel, Kraków 2009.

Magdalena Popiel, Świat artysty. Modernistyczne estetyki tworzenia,Kraków 2018.

Wacław Borowy, O Żeromskim. Rozprawy i szkice, Warszawa 1964.

Artur Hutnikiewicz, Żeromski, Warszawa 1987.

egzamin ustny

Ocena dostateczna – student potrafi:

- opisać literaturę lat 1890-1918 w porządku synchronicznym oraz diachronicznym ze wskazaniem na jej paradygmat światopoglądowy i estetyczny – 1. wskazując najważniejsze daty określające dynamikę przemian epoki (rok 1890, 1900, 1910, 1914, 1918, 2. używając takich pojęć, jak: kryzys scjentystyczny, dekadentyzm, modernizm, 3. posługując się terminami określającymi prądy artystyczne (impresjonizm, symbolizm, ekspresjonizm, groteska), 4. identyfikując podstawowe dla epoki nurty i pojęcia filozoficzne - nietzscheanizm, platonizm, franciszkanizm, nirwana, hedonizm, Bergsonowskie elan vital, intuicjonizm, modernizm katolicki, 5. wyjaśniając zjawisk wzajemnej relacji sztuk.

- rozpoznać i wskazać z nazwy zjawiska z zakresu życia literackiego, decydujące o fenomenie epoki, dokonując ich pogłębionej interpretacji ze względu na reprezentowane przez nie wartości artystyczne - 1.potrafi wskazać ośrodki życia literackiego, 2.dokonujące się pod wpływem kultury masowej zmiany form życia literackiego ze wskazaniem na zmianę formuły salonu literackiego oraz pojawienie się kawiarni literackiej i rozwój prasy.

– rozpoznać i opisać zjawiska z zakresu poetyki: potrafi wskazać cechy charakterystyczne młodopolskiej prozy, dramatu, liryki oraz krytyki literackiej w odniesieniu do wymienionych z nazwy prądów artystycznych.

Ocena dostateczna plus – student potrafi:

- opisać literaturę lat 1890-1918 w porządku synchronicznym oraz diachronicznym ze wskazaniem na jej paradygmat światopoglądowy i estetyczny – 1. wskazując najważniejsze daty określające dynamikę przemian epoki (rok 1890, 1900, 1910, 1914, 1918, kontrowersje wokół znaczenia roku 1905), 2. używając takich pojęć, jak: kryzys scjentystyczny, dekadentyzm, modernizm z umiejętnością ich zdefiniowania, 3. posługując się terminami określającymi prądy artystyczne (impresjonizm, symbolizm, ekspresjonizm, groteska), ze zrozumieniem je definiując, 4. identyfikując podstawowe dla epoki nurty i pojęcia filozoficzne - nietzscheanizm, platonizm, franciszkanizm, nirwana, hedonizm, Bergsonowskie elan vital, intuicjonizm, modernizm katolicki, z omówieniem ich chronologii, 5. wyjaśniając zjawisk wzajemnej relacji sztuk – Baudelaire'owską ideę korespondencji sztuk, Wagnerowską ideę dzieła totalnego, koncepcję sztuki synestezyjnej.

- rozpoznać i wskazać z nazwy zjawiska z zakresu życia literackiego, decydujące o fenomenie epoki, dokonując ich pogłębionej interpretacji ze względu na reprezentowane przez nie wartości artystyczne - 1.potrafi wskazać ośrodki życia literackiego charakteryzując ich specyfikę, 2.dokonujące się pod wpływem kultury masowej zmiany form życia literackiego ze wskazaniem na zmianę formuły salonu literackiego oraz pojawienie się kawiarni literackiej i rozwój prasy, z ich reprezentatywnymi przykładami.

– rozpoznać i opisać zjawiska z zakresu poetyki: potrafi wskazać cechy charakterystyczne młodopolskiej prozy, dramatu, liryki oraz krytyki literackiej w odniesieniu do wymienionych z nazwy prądów artystycznych, z przywołaniem autorów właściwych dla identyfikowanych zjawisk.

Ocena dobra – student potrafi:

- opisać literaturę lat 1890-1918 w porządku synchronicznym oraz diachronicznym ze wskazaniem na jej paradygmat światopoglądowy i estetyczny – 1. wskazując najważniejsze daty określające dynamikę przemian epoki (rok 1890, 1900, 1910, 1914, 1918, kontrowersje wokół znaczenia roku 1905) wraz ze wskazaniem na zjawiska będące podstawą ich wyodrębnienia, 2. używając takich pojęć, jak: kryzys scjentystyczny, dekadentyzm, modernizm z umiejętnością ich zdefiniowania - odwołującego się do XX-wiecznych przemian tradycji badawczej, 3. posługując się terminami określającymi prądy artystyczne (impresjonizm, symbolizm, ekspresjonizm, groteska), ze zrozumieniem je definiując, omawiając ich literacką egzemplifikację, 4. identyfikując podstawowe dla epoki nurty i pojęcia filozoficzne - nietzscheanizm, platonizm, franciszkanizm, nirwana, hedonizm, Bergsonowskie elan vital, intuicjonizm, modernizm katolicki, z omówieniem ich chronologii, umiejętnością ich zdefiniowania, 5. wyjaśniając zjawisk wzajemnej relacji sztuk – Baudelaire'owską ideę korespondencji sztuk, Wagnerowską ideę dzieła totalnego, koncepcję sztuki synestezyjnej - z omówieniem ich egzemplifikacji.

- rozpoznać i wskazać z nazwy zjawiska z zakresu życia literackiego, decydujące o fenomenie epoki, dokonując ich pogłębionej interpretacji ze względu na reprezentowane przez nie wartości artystyczne - 1.potrafi wskazać ośrodki życia literackiego charakteryzując ich specyfikę i historyczne ukształtowanie, 2.dokonujące się pod wpływem kultury masowej zmiany form życia literackiego ze wskazaniem na zmianę formuły salonu literackiego oraz pojawienie się kawiarni literackiej i rozwój prasy, z ich reprezentatywnymi przykładami, wskazując na właściwą im chronologię współgrającą z chronologią epoki.

– rozpoznać i opisać zjawiska z zakresu poetyki: potrafi wskazać cechy charakterystyczne młodopolskiej prozy, dramatu, liryki oraz krytyki literackiej w odniesieniu do wymienionych z nazwy prądów artystycznych, z przywołaniem autorów właściwych dla identyfikowanych zjawisk, z umiejętnością dokonania interpretacji reprezentatywnych utworów literackich ze względu na specyfikę omawianych zjawisk.

Ocena dobra plus – student potrafi:

- opisać literaturę lat 1890-1918 w porządku synchronicznym oraz diachronicznym ze wskazaniem na jej paradygmat światopoglądowy i estetyczny – 1. wskazując najważniejsze daty określające dynamikę przemian epoki (rok 1890, 1900, 1910, 1914, 1918, kontrowersje wokół znaczenia roku 1905) wraz ze wskazaniem na zjawiska będące podstawą ich wyodrębnienia, a także z omówieniem najważniejszych dokonań epoki w obrębie wskazanych odcinków czasowych, 2. używając takich pojęć, jak: kryzys scjentystyczny, dekadentyzm, modernizm z umiejętnością ich zdefiniowania - odwołującego się do XX-wiecznych przemian tradycji badawczej, wskazującym na formy ich ujawniania się w literaturze z całym bogactwem generowanych wątków i motywów literackich, 3. posługując się terminami określającymi prądy artystyczne (impresjonizm, symbolizm, ekspresjonizm, groteska), ze zrozumieniem je definiując, omawiając ich literacką egzemplifikację, ze wskazaniem na dokonywane w ich obrębie eksperymenty, 4. identyfikując podstawowe dla epoki nurty i pojęcia filozoficzne - nietzscheanizm, platonizm, franciszkanizm, nirwana, hedonizm, Bergsonowskie elan vital, intuicjonizm, modernizm katolicki, z omówieniem ich chronologii, umiejętnością ich zdefiniowania, omówieniem ich literackiej obecności w twórczości reprezentatywnych dla nich twórców i utworów literackich , 5. wyjaśniając zjawisk wzajemnej relacji sztuk – Baudelaire'owską ideę korespondencji sztuk, Wagnerowską ideę dzieła totalnego, koncepcję sztuki synestezyjnej - z omówieniem ich egzemplifikacji oraz wskazaniem na rolę w rozwoju prądów artystycznych.

- rozpoznać i wskazać z nazwy zjawiska z zakresu życia literackiego, decydujące o fenomenie epoki, dokonując ich pogłębionej interpretacji ze względu na reprezentowane przez nie wartości artystyczne - 1.potrafi wskazać ośrodki życia literackiego charakteryzując ich specyfikę i historyczne ukształtowanie, jego wpływ na dynamikę rozwoju artystycznego epoki, 2.dokonujące się pod wpływem kultury masowej zmiany form życia literackiego ze wskazaniem na zmianę formuły salonu literackiego oraz pojawienie się kawiarni literackiej i rozwój prasy, z ich reprezentatywnymi przykładami, wskazując na właściwą im chronologię współgrającą z chronologią epoki, charakteryzując je ze względu na ich geografię literacką.

– rozpoznać i opisać zjawiska z zakresu poetyki: potrafi wskazać cechy charakterystyczne młodopolskiej prozy, dramatu, liryki oraz krytyki literackiej w odniesieniu do wymienionych z nazwy prądów artystycznych, z przywołaniem autorów właściwych dla identyfikowanych zjawisk, z umiejętnością dokonania interpretacji reprezentatywnych utworów literackich ze względu na specyfikę omawianych zjawisk, ze wskazaniem na proces przekraczania granic między rodzajami i gatunkami.

Ocena bardzo dobra – student potrafi:

- opisać literaturę lat 1890-1918 w porządku synchronicznym oraz diachronicznym ze wskazaniem na jej paradygmat światopoglądowy i estetyczny – 1. wskazując najważniejsze daty określające dynamikę przemian epoki (rok 1890, 1900, 1910, 1914, 1918, kontrowersje wokół znaczenia roku 1905) wraz ze wskazaniem na zjawiska będące podstawą ich wyodrębnienia, a także z omówieniem najważniejszych dokonań epoki w obrębie wskazanych odcinków czasowych, ze wskazaniem zmian w postrzeganiu epoki z perspektywy różnic w określaniu jej chronologii 2. używając takich pojęć, jak: kryzys scjentystyczny, dekadentyzm, modernizm z umiejętnością ich zdefiniowania - odwołującego się do XX-wiecznych przemian tradycji badawczej, wskazującym na formy ich ujawniania się w literaturze z całym bogactwem generowanych wątków i motywów literackich, a także uwzględniającym perspektywę ich opisu w przestrzeni modernizmu jako wielkiej formacji kulturowej 3. posługując się terminami określającymi prądy artystyczne (impresjonizm, symbolizm, ekspresjonizm, groteska), ze zrozumieniem je definiując, omawiając ich literacką egzemplifikację, ze wskazaniem na dokonywane w ich obrębie eksperymenty estetyczne oraz ich rolę w dynamice młodopolskich przemian światopoglądowych 4. identyfikując podstawowe dla epoki nurty i pojęcia filozoficzne - nietzscheanizm, platonizm, franciszkanizm, nirwana, hedonizm, Bergsonowskie elan vital, intuicjonizm, modernizm katolicki, z omówieniem ich chronologii, umiejętnością ich zdefiniowania, omówieniem ich literackiej obecności w twórczości reprezentatywnych dla nich twórców i utworów literackich , a także określeniem ich miejsca w przemianach światopoglądowych epoki 5. wyjaśniając zjawisk wzajemnej relacji sztuk – Baudelaire'owską ideę korespondencji sztuk, Wagnerowską ideę dzieła totalnego, koncepcję sztuki synestezyjnej - z omówieniem ich egzemplifikacji oraz wskazaniem na rolę w rozwoju prądów artystycznych i rolę w przemianach artystycznych epoki.

- rozpoznać i wskazać z nazwy zjawiska z zakresu życia literackiego, decydujące o fenomenie epoki, dokonując ich pogłębionej interpretacji ze względu na reprezentowane przez nie wartości artystyczne - 1.potrafi wskazać ośrodki życia literackiego charakteryzując ich specyfikę i historyczne ukształtowanie, jego wpływ na dynamikę rozwoju artystycznego epoki, podając jego najważniejsze dokonania wymienione z nazwy i poddane pogłębionej interpretacji w perspektywie specyfiki całej epoki, 2.dokonujące się pod wpływem kultury masowej zmiany form życia literackiego ze wskazaniem na zmianę formuły salonu literackiego oraz pojawienie się kawiarni literackiej i rozwój prasy, z ich reprezentatywnymi przykładami, wskazując na właściwą im chronologię współgrającą z chronologią epoki, charakteryzując je ze względu na ich geografię literacką, a także lokalizując w ich obrębie konkretne postacie z życia artystycznego epoki i ich - określony z tytułu - dorobek artystyczny.

– rozpoznać i opisać zjawiska z zakresu poetyki: potrafi wskazać cechy charakterystyczne młodopolskiej prozy, dramatu, liryki oraz krytyki literackiej w odniesieniu do wymienionych z nazwy prądów artystycznych, z przywołaniem autorów właściwych dla identyfikowanych zjawisk, z umiejętnością dokonania interpretacji reprezentatywnych utworów literackich ze względu na specyfikę omawianych zjawisk, ze wskazaniem na proces przekraczania granic między rodzajami i gatunkami, a także wskazać na przemiany w obrębie poszczególnych gatunków literackich.

1. Wprowadzenie do epoki - ramy chronologiczne, młodopolskiej pokolenie literackie.

2. Młoda Polska - modernizm: zakresy pojęć

3. Młoda Polska a kryzys scjentystyczny.

4. Młodopolska świadomość kryzysu a prądy artystyczne (impresjonizm).

5-6. Młodopolska świadomość kryzysu a prądy artystyczne (symbolizm).

7-8. Młodopolskie życie literackie (instytucje i ośrodki życia literackiego).

9. Lwów jako ośrodek młodopolskiego życia literackiego.

10. Secesja w sztuce i literaturze

11. Młodopolska krytyka literacka

12-14. Przemiany literackie po roku 1905 - ekspresjonizm i groteska.

15. Literatura lat I wojny światowej - "epitafium Młodej Polski".

wykład prowadzony metodą e-learningową za pomoca MS Teams, (materiały i prezentacje będące przewodnikiem po zagadnieniach dostępne na Platformie Moodle)