Literatura: |
Materiały dydaktyczne zamieszczane będą na platformie Moodle.
Literatura:
Ad. 2 i 3.
B. Pawłowska-Jądrzyk, "Jak Alfred Hitchcock zdystansował Roberta Blocha. Raz jeszcze o Psychozie (w sześćdziesiątą rocznicę powstania słynnej ekranizacji powieści)", „Tekstualia” 1 (60)/ 2020, s. 69-81. Tekst dostępny w internecie: https://tekstualiascience.com/resources/html/article/details?id=203994&preview=true
uzup.:
F. Truffaut, A. Hitchcock, Hitchcock / Truffaut, współpraca H. Scott, tłum., oprac. i posłowie T. Lubelski, Izabelin 2005 [wybór].
G. Lenne, Śmierć w kinie, tłum. T. Szczepański, w: Wymiary śmierci, red. S. Rosiek, Gdańsk 2010.
Ad. 4 i 5.
J. Płażewski Figury stylistyczne narracji, [w tegoż:] Język filmu, Warszawa 1982, s. 249-271.
uzup.: B. Pawłowska-Jądrzyk, Między Hiobem a homo sovieticus. O “Losie człowieka” Siergieja Bondarczuka w aspekcie transsemiotycznym, „Teksty Drugie” 2010, nr 5, s. 200-211.
Ad. 7.
J. Tereszczuk „Świat karnawału – karnawał świata. Wizja rzeczywistości skarnawalizowanej w filmie Milosa Formana Amadeusz”, „Kwartalnik Filmowy” 2004/ 45, S. 146-162.
uzup.
S. Awierincew „Bachtin, śmiech i kultura chrześcijańska”, przeł. R. Mazurkiewicz, „Znak” 1994, nr 9, s. 86 -99.
J. Onimus "Groteskowość a doświadczenie świadomości", przeł. K. Falicka, "Pamiętnik Literacki" LXX, 1979 z. 4.
Ad. 8.
A. Helman, A. Pitrus "Podstawy wiedzy o filmie", słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2008, s. 108-118 (analiza filmu "Nie oglądaj się teraz" N. Roega).
uzup.
"Słownik filmu", red. R. Syska, Kraków 2010;
Jurij Łotman „Semiotyka filmu”, Warszawa 1983 (fragm.).
Ad. 10-13.
Franz Stanzel, Typowe formy powieści, w: Teoria form narracyjnych w niemieckim kręgu językowym. Antologia, oprac. Ryszard Handke, Kraków 1980, s. 237-287.
uzup.:
Michał Głowiński, O powieści w pierwszej osobie, w tegoż: Narracje literackie i nieliterackie, Kraków 1997, s. 54-64.
Aleksandra Okopień-Sławińska, Relacje osobowe w literackiej komunikacji, w tejże: Semantyka wypowiedzi poetyckiej, Kraków 1998, s. 100-116 (fragm.).
Ad. 14-15.
B. Uspienski Strukturalna wspólnota różnych sztuk. Ogólne zasady organizacji dzieła malarskiego i literackiego, [w tegoż:] Poetyka kompozycji. Struktura tekstu artystycznego i typologia form kompozycji, przeł. P. Fast, Katowice 1997, s. 191-244.
|
Metody i kryteria oceniania: |
Weryfikacja efektów kształcenia: kolokwia w ciągu roku; na koniec semestru - test zaliczeniowy; na koniec roku pisemny egzamin z dwóch semestrów.
Warunki zaliczenia każdego z semestrów:
- nieprzekroczenie dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności na ćwiczeniach;
- zaliczenie wszystkich kolokwiów (po uzgodnieniu, możliwość poprawy ocen na dyżurze);
- odrabianie prac domowych, bieżące przygotowanie do każdych zajęć (możliwość "zaliczenia nieprzygotowań" na dyżurze).
Uwaga! Warunek "obecność na zajęciach" wiąże się z gotowością do brania udziału w zajęciach, odpowiedzi na zadawane pytania itp. Osoby, które chcą uzyskać obecność na ćwiczeniach z poetyki, muszą mieć sprawny mikrofon (w komputerze lub telefonie), niespełnienie tego warunku będzie traktowane jako nieobecność.
|