Przywództwo polityczne a kwestie bezpieczeństwa WSE-BW-PPKB
Wykład (WYK) Semestr letni 2020/21

Literatura podstawowa z zakresu bezpieczeństwa:

1. Czaputowicz J., Mapa współczesnego realizmu: realizm klasyczny, neorealizm, realizmneoklasyczny, w: Teoria realizmu w nauce o stosunkach międzynarodowych, red. E. Haliżak, J. Czaputowicz, Warszawa 2014.

2. Czupryński A., Wiśniewski B., Zboina J., Bezpieczeństwo - Teoria - praktyka, Józefów 2015.

3. Hartliński M., Przywództwo polityczne. Wprowadzenie, Olsztyn 2012.

4. Pawłowski J. (red.), Podstawy bezpieczeństwa narodowego (państwa): 4. Podręcznik akademicki, Warszawa 2017.

5. Pokruszyński W., Bezpiczeństwo. Teoria i praktyka, Kraków 2017.

6. Wasiuta O., Klepka R., Kopeć R., Vademecum bezpieczeństwa, Kraków 2018.

7. Żukiewicz P., Przywództwo polityczne. Teoria i praktyka, Difin 2011.

8. Żukrowska K. (red. nauk.), Bezpieczeństwo międzynarodowe. Przegląd aktualnego stanu, Wyd. IUSatTAX , Warszawa 2011.

Literatura podstawowa z zakresu RFN:

1. M. M. Brzezińska, Inicjatywa Trójmorza w niemieckiej percepcji polityki i strategii budowania wpływów, Collegium Interethnicum 2020, file:///C:/Users/brzez/Downloads/INICJATYWA_TROJMORZA_W_NIEMIECKIEJ_PERCE%20(1).pdf

2. M. M. Brzezińska, Przywódca międzynarodowy i jego kodeks

moralny według teorii realizmu, Chrześcijaństwo-Świat-Polityka 24/2020, file:///C:/Users/brzez/Downloads/Przywodca_miedzynarodowy_i_jego_kodeks_m%20(1).pdf

3. M. M. Brzezińska, Models of International Leadership and the Role Theory on the Example of the Federal Republic of Germany, 2020, ONLINE JOURNAL MODELLING THE NEW EUROPE,

file:///C:/Users/brzez/Downloads/MODELS_OF_INTERNATIONAL_LEADERSHIP_AND_T.pdf

4. M. M. Brzezińska, Zwykły gracz, czy ukryty hegemon? - przywództwo międzynarodowe i potęga RFN a UE, Społeczeństwo i Polityka nr 3 (60), s. 145-162.

5. B. Koszel, Mocarstwowe aspiracje Niemiec w Europie XXI wieku: realia i perspektywy (Raport z badań), „Policy Papers” 2012, nr 6 (I).

6. A. Kwiatkowska-Drożdż, Mocarstwo pragmatyczne, „Nowa Europa” 2012, nr 1 (12).

7. S. Sulowski, Uwarunkowania i główne kierunki polityki zagranicznej RFN, Warszawa 2002.

Literatura uzupełniająca:

1. Aleksandrowicz T., Terroryzm międzynarodowy, Warszawa 2015.

2. Clausewitz C. , O wojnie, Lublin 1995.

3. Koziej S., Między piekłem a rajem. Szare bezpieczeństwo na progu XXI

wieku, Toruń 2006.

4. Sun Tzu , Sztuka wojny, Warszawa 1994.

Pomocnicze strony Internetowe dla zainteresowanych:

1. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego

2. Ministerstwo Obrony Narodowej

3. Akademia Obrony Narodowej

4. Ministerstwo Spraw Zagranicznych

5. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych

6. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

7. Agencja Wywiadu

8. Centralne Biuro Antykorupcyjne

9. Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

EK_W - 8

EK_U - 8

EK_K - 8

Ocenianie ciągłe, a zatem: na ocenę końcową zajęć składać się będzie:

1. Aktywność na zajęciach, ewentualnie praca w grupach.

2. Obowiązkowa obecność. Dopuszczalne są 2 nieobecności na zajęciach. Przekroczenie tego progu oznacza brak zaliczenia przedmiotu.

3. Test końcowy w formie zdalnej, składający się 20 pytań (10 otwartych i 10 zamkniętych). Test przeprowadzony zostanie albo na platformie Moodle albo w aplikacji Forms.

Punktacja:

45-40 pkt. - ocena 5,0

39-35 pkt. - 4+

38-34 pkt. - 4,0

33-29- pkt. - 3,5

28-23 pkt. - 3,0

0 - 22 pkt - 2,0

Wybrana tematyka:

1. Prezentacja podstawowych zasad i uwarunkowań obecnego systemu politycznego RFN.

2. Tożsamość niemiecka a podejście do kwestii bezpieczeństwa.

3. Główne nurty kształtujące niemiecką wizję polityki zagranicznej i obecności na płaszczyźnie międzynarodowej.

4. Bezpieczeństwo a tzw. deutsche Frage.

5. Wizje miejsca, roli i przywództwa RFN w polityce powojennych kanclerzy.

6. Udział RFN w misjach pokojowych i militarnych poza granicami kraju - kazusy i uwarunkowania.

7. Aktywność RFN podczas konfliktów na Ukrainie i Białorusi.

8. Rola RFN w wybranych organizacjach i inicjatywach (ONZ, UE, Inicjatywa Trójmorza).

8. RFN jako współczesny przywódca soft, hard i smart power.

Zastosowane będą następujące metody dydaktyczne:

I. Metoda podająca:

a) Wykład informacyjny (konwencjonalny)

b) wykład problemowy

c) wykład konwersatoryjny

II. Metoda poszukująca

a) sytuacyjna

b) giełda pomysłów

III. Ćwiczeniowo praktyczna

a) studium przypadku

b) praca w grupach

IV. Dyskusji