Historia dramatu polskiego XX i XXI wieku WH-FPZ-II-2-HisDrPol
Wykład (WYK)
Semestr letni 2020/21
Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)
| Liczba godzin: | 15 | ||
| Limit miejsc: | (brak limitu) | ||
| Zaliczenie: | Egzaminacyjny | ||
| MS Teams: | https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ab9995e2a166e493bbf47ed3788e7112f%40thread.tacv2/conversations?groupId=167c2032-d24f-4b65-875d-c05dd3a0dac6&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3 |
||
| Literatura: |
C. Balme, Wprowadzenie do nauki o teatrze, przekł. i uzup. W. Dudzik i M. Leyko, Warszawa 2002. Z. Raszewski, Teatr w świecie widowisk, Warszawa 1991. P. Pavis, Słownik terminów teatralnych, przeł. S. Świontek, Wrocław 2002. M. Carlson, Performans, przeł. E. Kubikowska, Warszawa 2007; Z. Raszewski, Teatr w świecie widowisk, Warszawa 1991; C. Balme, Wprowadzenie do nauki o teatrze, przeł. W. Dudzik i M. Leyko, Warszawa 2005; H-T, Lehman, Teatr postdramatyczny, przeł. D. Sajewska, M. Sugiera, Kraków 2004; T. Kowzan, O autonomiczności sztuki widowiskowej, [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. J. Deglera, t. II, Wrocław 2003; D. Ratajczak, Teatralność i sceniczność, [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. J. Deglera, Wrocław 2003, t. I; P. Brook, Pusta przestrzeń, wstęp Z. Hübner, przeł. W. Kalinowski, Warszawa 1981; P. Brook, Ruchomy punkt, przeł. E. Guderian-Czaplińska i G. Ziółkowski, Wrocław-Poznań 2004. |
||
| Efekty uczenia się: |
Student zna: - przemiany nowoczesnego dramatu, - umie opisać zmiany w estetyce literackiej, - zna współczesny ruch dramatyczny, - umie odczytać dramat w relacji do teatru, - zna terminy i ich zależności (dramaturg, autor, partytura, dramat) - umie formułować argumenty i bronić ich. |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Bardzo dobry – student zna przemiany nowoczesnego dramatu, umie opisać zmiany w estetyce literackiej, zna współczesny ruch dramatyczny, umie odczytać dramat w relacji do teatru, zna terminy i ich zależności (dramaturg, autor, partytura, dramat), umie formułować argumenty i bronić ich. Dobry - student zna przemiany nowoczesnego dramatu, umie opisać zmiany w estetyce literackiej, umie odczytać dramat w relacji do teatru, zna terminy i ich zależności (dramaturg, autor, partytura, dramat), umie formułować argumenty i bronić ich. Dostateczny - student zna przemiany nowoczesnego dramatu, umie opisać zmiany w estetyce literackiej, zna terminy i ich zależności (dramaturg, autor, partytura, dramat), umie formułować argumenty i bronić ich. Niedostateczny - student nie zna przemian nowoczesnego dramatu, nie umie opisać zmian w estetyce literackiej, nie zna współczesnego ruchu dramatycznego, nie umie odczytać dramatu w relacji do teatru, nie zna terminów i ich zależności (dramaturg, autor, partytura, dramat), nie umie formułować argumentów i bronić ich. |
||
| Zakres tematów: |
1. Witkacy 2. Tytus Czyżewski 3. Witold Gomborwicz 4. Sławomir Mrożek 5. Tadeusz Rózewicz 6. Paweł Demirski 7. Artur Pałyga 8. Lidia Amejko |
||
| Metody dydaktyczne: |
Metodami analitycznymi będzie analiza dramatów. Wykład, dyskusja i analiza tekstów teoretycznych. |
||
Grupy zajęciowe
| Grupa | Termin(y) | Prowadzący |
Miejsca  |
Akcje |
|---|---|---|---|---|
| 1 |
co druga sobota (nieparzyste), 11:30 - 13:00,
sala e-learning |
Paweł Stangret | 27/40 |
szczegóły |
|
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku: e-learning |
||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.