| Literatura: |
1. F. Nietsche, "Tako rzecze Zaratustra", tłum. W. Bernet, różne wydania
2. R. Rorty, "Solidarność czy obiektywność", w: tenże, "Obiektywność, relatywizm i prawda", Warszawa 1999, s. 35-54
3. J.F. Lyotard, "Kondycja ponowoczesna", Warszawa 1997
4. E. Husserl, "Idea fenomenologii", Warszawa 1990 [także inne wydania], fragmenty
5. R. Ingarden, "Książeczka o człowieku", różne wydania
6. M. Heidegger, "Bycie i czas", Warszawa 2004 [także inne wydania], fragmenty
7. E. Levinas, "Całość i nieskończoność. Esej o zewnętrzności", Warszawa 2002.
8. R. Chisholm, "Co to jest argument transcendentalny?", "Principia" IV, 1991
9. L. Wittgenstein, "Dociekania filozoficzne, Warszawa
10. G. Ryle, "Czym jest umysł?", Warszawa 1970, fragmenty
11. T. Nagel, "Jak to jest być nietoperzem", w: tenże, "Pytania ostateczne", Warszawa 1997
12. A. Clark, D. J. Chalmers, "Umysł rozszerzony", w: "Analityczna metafizyka umysłu. Najnowsze kontrowersje", red. M. Miłkowskiego, R. Poczobuta, Warszawa 2008
13. T. Fuchs, "Fenomenologia i psychopatologia", w: "Główne problemy współczesnej fenomenologii", Warszawa 2017.
|
| Efekty uczenia się: |
Wiedza: student wie czym jest dyscyplina historii filozofii współczesnej, jak się kształtowała, zna główne jej nurty oraz zasady jej uprawiania, jak tez ich przedstawicieli. Student zna zasady interpretacji tekstów z historii filozofii.
Umiejętności: student czyta i interpretuje teksty filozoficzne z zakresu historii filozofii, słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei i argumentów filozoficznych, potrafi ocenić ich wartość poznawczą. Umie uzasadnić znaczenie zajmowania się współczesną historią filozofii.
Kompetencje: jest otwarty na racjonalne interpretacje dziejów współczesnych problemów filozoficznych.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
W przypadku zajęć ćwiczeniowych: praca z tekstem oraz metody aktywizacyjne: pogadanka, praca w grupach. W ramach zajęć na kolejnych zajęciach studenci zapoznają się z kolejnymi istotnymi dla zrozumienia przemian filozofii współczesnej tekstami. Praca z tekstem polega na identyfikacji głównych pojęć dla danego nurtu filozoficznego lub autora, wskazaniu na podstawowe rysy stosowanej metody oraz ewentualnym streszczaniu wybranych fragmentów omawianych prac.
Na ocenę końcową zajęć ćwiczeniowych mają wpływ trzy elementy:
1) Obecność.
2) Ocena z kolokwium pisemnego.
3) Ocena z pracy pisemnej.
W przypadku obecności (poświadczonej wpisem na listę obecności) obowiązuje następująca skala:
1 nieobecność - 5,0
2 nieobecności - 4,0
3 nieobecności - 3,0
4 i więcej nieobecności - 2,0
Zajęcia ćwiczeniowe kończą się zaliczeniem pisemnym w postaci kolokwium pisemnego. Pytania zamknięte (80 proc.) i otwarte (20 proc.) dotyczą zagadnień poruszanych na zajęciach oraz tekstów przerabianych podczas kursu.
Praca pisemna o długości 2.000-3.000 słów (bez bibliografii) na wybrany temat z zakresu filozofii współczesnej. Temat pracy wybiera indywidualnie student w czasie 3 tygodni od rozpoczęcia zajęć. Jeżeli temat nie został wybrany w tym terminie: temat zostaje określony przez prowadzącego zajęcia. Pracę należy złożyć na 3 zajęcia przed końcem kursu. Ocenie podlega struktura prac, koherentność argumentów, jasność wypowiedzi, dobór literatury oraz konkluzywność.
Ostateczna ocena jest średnią trzech ocen, przy czym za obecność jest to 1/4 wartości ostatecznej oceny, za pracę pisemną to 1/4, zaś kolokwium pisemne 1/2.
|
| Zakres tematów: |
1-4 - Wprowadzenie; elementy rozważań filozoficznych Nietzschego
5-6 - Wybrane zagadnienia postmodernizmu; kategorie solidarności i obiektywności; problem uprawomocnienia współcześnie (Rorty, Lyotard)
7-8 - Maksymalistyczny projekt fenomenologii (Husserl)
9-10 - Elementy refleksji fenomenologicznej na przykładzie rozważań Ingardena
11-12 - Projekt analityki jestestwa i pytania o jego aktualność (Heidegger)
13-14 - Francuska filozofia Innego jako jeden z nurtów filozofii współczesnej (Levinas)
15-18 - Analityczny model filozofii: analiza schematów argumentacyjnych oraz filozofia języka potocznego (Wittgenstein, Chisholm)
19-20 - Klasyczna filozofia umysłu: "wiedza-że" i "wiedza-jak" (Ryle)
21-22 - Współczesna filozofia umysłu: problem świadomości, fizykalizm (Nagel)
23-24 - Model umysłu rozszerzonego: zalety i wady nowych propozycji w filozofii współczesnej (Chalmers, Clark)
25-30 - Problem poznania ucieleśnionego i wykorzystanie filozofii w kontekstach interdyscyplinarnych (Fuchs)
|
