Psychiatria i pielęgniarstwo psychiatryczne WMCM-PG-PPP
Samokształcenie (SK) Semestr zimowy 2021/22

1. Bilikiewicz, A., Strzyżewski, W. (red.): Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa 1992, 2005.

2. Bilikiewicz A., Landowski J., Radziwiłłowicz P.: Psychiatria. Repetytorium. PZWL, Warszawa 2003.

3. Freyberger H. J., Schneider W., Stieglitz R. D.: Kompendium psychiatrii, psychoterapii, medycyny psychosomatycznej.

PZWL, Warszawa 2005.

Wykład: egzamin ustny z zagadnień programowych wykładów, ćwiczeń i seminariów, w formie 3 losowo wybranych z puli 50 pytań z punktowanymi odpowiedziami. Warunkiem zaliczenia egzaminu jest udzielenie odpowiedzi, pozwalających na uzyskanie co najmniej 61% punktów.

Samokształcenie: zaliczenie bez oceny.

Samokształcenie obejmuje treści z podanej literatury przedmiotu. Warunkiem zaliczenia jest przygotowanie pracy pisemnej lub prezentacji multimedialnej na wybrany temat i uzyskanie oceny pozytywnej. W ocenie szczególny nacisk położony zostanie na umiejętne stosowanie poznanych kategorii pojęciowych i wykorzystanie zróżnicowanych źródeł.

Kryteria oceny pracy pisemnej/ prezentacji/ innych materiałów:

1. Zgodność sformułowanych poglądów ze stanem wiedzy pielęgniarskiej.

2. Niezależność i oryginalność myślenia, umiejętność analizy literatury, właściwe cytowanie autorów.

3.Logiczny układ treści, plan pracy, osobista refleksja oraz obrona własnego punktu widzenia w postaci argumentów w przypadku eseju polemicznego.

4. Dobór literatury i poprawny jej zapis.

Wykłady:

1. Opętanie, obłąkanie, choroba psychiczna - czyli historia rozwoju psychiatrii jako samodzielnej dziedziny medycy

2. Pojęcie normy i patologii w ocenie stanu psychicznego

3. Choroby i zaburzenia psychiczne – czyli czym zajmuje się współczesna psychiatria.

4. Miejsce psychologii klinicznej i neuropsychologii we współczesnej psychiatrii.

5. Zaburzenia psychiczne jako następstwo chorób somatycznych

6. Psychopatologia i syndromologia ogólna

7. Badanie psychiatryczne – anamneza, ocena stanu psychicznego 8. Zaburzenia psychiczne związane z uszkodzeniem mózgu i chorobami somatycznymi diagnostyka i leczenie

9. Zaburzenia psychiczne w spowodowane uzależnieniem od alkoholu i innych substancji psychoaktywnych diagnostyka i leczenia

10. Schizofrenia i inne zaburzenia urojeniowe – epidemiologia, etiologia, patogeneza, diagnostyka, leczenie

11. Zaburzeniami afektywne - epidemiologia, etiologia, patogeneza, diagnostyka, leczenie

12. Zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną - epidemiologia, etiologia, patogeneza, diagnostyka, leczenie

13. Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi

14. Zaburzenia osobowości – epidemiologia, etiologia, diagnostyka i leczenie

Zaburzenia preferencji seksualnych

15. Samobójstwo i inne stany nagłe w psychiatrii – zasady interwencji

16. Upośledzenia umysłowe

17. Diagnostyka psychologiczna w psychiatrii

18. Psychoterapia

19. Psychiatria sądowa i orzecznictwo

20. Proces pielęgnowania w psychiatrii

21. Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego

Ćwiczenia:

1. Rola pielęgniarki oraz proces pielęgnowania chorego na schizofrenię;

2. Rola pielęgniarki oraz proces pielęgnowania chorego na nerwicę;

3. Rola pielęgniarki oraz proces pielęgnowania chorego na chorobę afektywną dwubiegunową;

4. Rola pielęgniarki oraz proces pielęgnowania chorego, uzależnionego od alkoholu;

5. Rola pielęgniarki oraz proces pielęgnowania chorego z depresją;

6. Rola pielęgniarki oraz proces pielęgnowania chorego z zaburzeniami odżywiania – anoreksja nervosa, bulimia

7. Metody badania osobowości oraz diagnozowania zaburzeń psychicznych

Zajęcia praktyczne:

1. Nawiązywanie kontaktu z chorym, gromadzenie informacji o chorym; tworzenie relacji terapeutycznej, wrażliwe i aktywne słuchanie.

2. Obserwowanie i ocena stanu psychicznego chorego, jego zachowań, relacji z innymi chorymi, rodziną, personelem szpitala.

3. Organizowanie opieki nad chorym zgodnie z założeniami procesu pielęgnowania.

4. Organizowanie pracy własnej w czasie dyżuru, organizowanie współpracy z innymi członkami zespołu terapeutycznego; integrowanie własnych działań z celami zespołu, w którym członkiem jest chory.

5.Podejmowanie podstawowych działań psychoterapeutycznych; prowadzenie relaksacji; rozpoznawanie przeżyć chorego i własnych w czasie zajęć terapeutycznych.

6. Organizowanie społeczności leczniczej.

7. Kształtowanie i rozwijanie u chorego podstawowych umiejętności społecznych.

10. Tworzenie środowiska, zapewniającego choremu poczucie bezpieczeństwa. Organizowanie różnych form socjalizacji chorego w oddziale. Udzielanie wsparcia psychicznego choremu hospitalizowanemu oraz członkom jego rodziny; psychoedukacja

11. Przestrzeganie praw pacjenta.

12. Przygotowywanie leków psychotropowych.

13. Przestrzeganie procedur postępowania w przypadku agresji i gróźb.

14. Stosowanie unieruchomienia osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa. Prowadzenie obserwacji i dokumentacji pacjentów unieruchomionych.

15. Udzielanie porad w zakresie trybu życia z chorobą psychiczną.

Wykład:

Metoda informacyjna, realizowana poprzez wykład konwencjonalny, czyli słowne przekazywanie określonych treści kształcenia w postaci wypowiedzi ciągłej opartej na prezentacji multimedialnej z wykorzystaniem dużej liczby schematów, ilustracji czy filmów dotyczących omawianego zagadnienia.

Metoda wykładu problemowego dotyczącego omawianych zagadnień, podczas którego nawiązywany jest stały kontakt wykładowcy ze słuchaczami, czego wyrazem jest ich stałe aktywne podążanie za tokiem myślenia wykładowcy, odpowiadanie na pytania dotyczące omawianego problemu jak też odwołujące się do już posiadanej wiedzy przekazanej w toku nauczania przedmiotu.

Metoda wykładu konwersatoryjnego, w którym wykładowca przedstawia problem, który następnie jest rozwiązywany poprzez ukierunkowany dialog wykładowcy ze słuchaczami.

Zajęcia praktyczne/ praktyka zawodowa

Metoda problemowa, praca z chorym, analiza dokumentacji medycznej, instruktaż, wykonywanie świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie pod bezpośrednim nadzorem nauczyciela.

Realizowane będą zajęcia praktyczne typu tradycyjnego (stosowanie wiedzy i umiejętności w praktyce), zajęcia praktyczne typu problemowego (zdobycie nowej wiedzy, wyrabianie umiejętności rozwiązywania problemów), ćwiczenia (wielokrotne powtarzanie przez studentów pokazanej uprzednio przez nauczyciela czynności), metody problemowe aktywizujące: z seminarium (dyskusja grupowa poprzedzona samodzielną pracą studentów), metody podające: z Instruktaż ( przekazanie w krótkim czasie nowych informacji), metody przypadków, metody sytuacyjne z instruktażem.

Stosowane będą środki dydaktyczne ułatwiające i przyspieszające zdobywanie umiejętności i obiektywizujące proces kontroli i oceny wyników kształcenia: a) słowne np.: arkusz danych o podopiecznym; plan procesu pielęgnowania; procedury pielęgniarskie; standardy postępowania; dzienniczki umiejętności; karty zaliczeń, b) obrazowe bezpośrednie np.: zmiany chorobowe u pacjenta, określone sytuacje pielęgnacyjne, diagnostyczne lub terapeutyczne; c) materiały i środki stosowane w procesie pielęgnowania i leczenia umożliwiające organizowanie sytuacji dydaktycznej, d) środki dydaktyczne techniczne ułatwiające kształcenie np.: środki audiowizualne.

Samokształcenie Formy samokształcenia: zgodnie z wytycznymi koordynatora przedmiotu, wybrane spośród niżej wymienionych:

- przygotowanie pracy poglądowej

- przygotowanie referatu

- przygotowanie prezentacji multimedialnej

- przygotowanie materiałów informacyjnych, ulotek dla pacjentów, opiekunów, rodziców

- przygotowanie materiałów o charakterze promocji zdrowia

- przygotowanie materiałów o charakterze dydaktycznym

- przygotowanie odpowiedzi pisemnych na temat zadanych zagadnień. - przygotowanie pokazu i omówienie zabiegów pielęgniarskich oraz praca własna (np. przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury; przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia, powtarzanie materiału, prace domowe itd.)