Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Historia teatru europejskiego WH-FP-I-3-HisTeEu-Z
Ćwiczenia (CW) Semestr zimowy 2021/22

Informacje o zajęciach (wspólne dla wszystkich grup)

Liczba godzin: 30
Limit miejsc: (brak limitu)
Zaliczenie: Egzaminacyjny
MS Teams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3azJuOK_3_4MFH4jNPKdX-oCq3ROPuZHYZ2WlYiyiaOGM1%40thread.tacv2/conversations?groupId=515d9c8e-3e65-4cb5-9070-44cb9fc73057&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3
Literatura:

Podstawowe podręczniki (rok wydania - dowolny):

John Russell Brown, "Historia teatru"

Margot Berthold, "Historia teatru"

Odette Aslan, "Aktor XX wieku"

Zbigniewa Raszewski, "Krótka historia teatru polskiego"

"Wprowadzenie do nauki o teatrze" (pod red. J. Deglera)

Ch. Balme, "Wprowadzenie do nauki o teatrze", Warszawa 2002.

E. Barba, N. Savarese, "Sekretna sztuka aktora", Wrocław 2005.

E. Goffman, "W teatrze życia codziennego", Warszawa 1981 (i wyd. nast.).

J. Łotman, "Semiotyka sceny", „Dialog” 1984 nr 11 (przedruk w: "Sztuka w świecie znaków", opr. B. Żyłko, Gdańsk 2002).

P. Pavis, "Słownik terminow teatralnych" (dowolne wyd.).

A. Paterson Royce, "Antropologia sztuk widowiskowych. Artyzm, wirtuozeria i interpretacja w perspektywie międzykulturowej", Warszawa 2010

E. Rozik, "Korzenie teatru", Warszawa 2011

I. Sławińska, "Teatr w myśli współczesnej", Warszawa 1990.

S. Świontek, "Modele aktorstwa XX wieku" w: "Aktor w kulturze współczesnej", red. E. Udalska, Warszawa 1994.

S. Świontek, "O możliwościach zastosowania w nauce o teatrze pewnych nowych metod badawczych (perspektywy i ograniczenia)", „Pamiętnik Teatralny” 1999, z. 3-4.

M. Steiner, "Geneza teatru w świetle antropologii kulturowej", Wrocław 2003.

A. Ubersfeld, "Czytanie teatru I", Warszawa 2002.

D. Wiles, "Krótka historia przestrzeni teatralnych", Warszawa 2012

A. Appia, Dzieło sztuki żywej, Warszawa 1974. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

A. Artaud, Teatr i jego sobowtór, Warszawa 1966 [seria: Teorie Współczesnego Teatru] lub wyd. nast.

E. Barba, Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt (rozdziały IV – Droga sprzeciwu: trzeci teatr i V – Tożsamość: dziedzictwo), Warszawa 2003.

E. Barba, N. Savarese, Sekretna sztuka aktora, Wrocław 2005.

B. Brecht, Małe organon dla teatru, „Pamiętnik Teatralny” 1955, z. 1, s. 39-62.

B, Brecht, Wartość mosiądzu [Noce I – IV oraz Uzupełnienia do teorii „Wartości mosiądzu”], Warszawa 1975. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

P. Brook, Pusta przestrzeń, Warszawa 1977. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

P. Brook, Nie ma sekretów. Myśli o aktorstwie i teatrze, przekł. I. Libucha i M. Orski, Łódź 1997.

Szekspir współczesny według Brooka, z Peterem Brookiem rozmawia Leszek Kolankiewicz, „Teatr” 2002 nr 9.

P. Brook, Ruchomy punkt, Wrocław 2004.

P. Brook, Teatr jest tylko formą. O Jerzym Grotowskim, Wrocław 2004.

P. Brook, Grotowski. Sztuka jako wehikuł, J. Grotowski, Od zespołu teatralnego do sztuki jako wehikułu, „Notatnik Teatralny” zima 1992 (4);

P. Brook, "Wolność i łaska. Rozważania o Szekspirze, Gdańsk 2014

P. Brook, Zapomnieć Szekspira, Wrocław 2007.

E. G. Craig, O sztuce teatru, Warszawa 1964 (lub wyd. nast.). [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

M. Czechow, O technice aktora, Kraków 2000 oraz 2008.

D. Diderot, Paradoks o aktorze, wstęp Jan Kott, Warszawa 1959 lub Gdańsk 2009.

Ekspresjonizm w teatrze niemieckim, wybór i oprac. M. Leyko, W. Dudzik, wstęp M. Leyko, Gdańsk 2009 (część III – Teatr). [seria: Theatroteka]

L. Flaszen, Teatr skazany na magię, Kraków 1983 (część: Teatr ubogi) albo L. Flaszen “Cyrograf”, Kraków 1971 (1974, 1997) – rozdz. o Studium o „Hamlecie” w insc. J. Grotowskiego.

G. Fuchs, Scena przyszłości, przekł. M. Leyko, Gdańsk 2005 [seria: Theatroteka]

I. Gall, Budowniczy tła scenicznego, oddzielne wydanie lub w: Myśl teatralna polskiej awangardy, wybór S. Marczak-Oborski, Warszawa 1973.

C. Goldoni, Teatr komediowy, przekł., oprac. i wstęp J. Dygut, Gdańsk 2011 (rozdz. Teatr komediowy).

J. Grotowski, Teksty z lat 1965-1969, Wrocław 1990;

J. Grotowski, „tu es fils de quelqu’un”, „Didaskalia” październik 2000, nr 39;

W. Horzyca, Zagadnienie polskiego teatru monumentalnego; Teatr ogromny w: tenże, Polski teatr monumentalny, Wrocław 1994

N. Jewreinow, Teatralizacja życia, przekł. N. Woroszylska, „Dialog” nr 7-8/2008.

T. Kantor, Teatr niemożliwy w: Metamorfozy. Teksty o latach 1939-1974, Kraków 2000;: Lekcje mediolańskie 1986, Kraków 1991 oraz w: tenże, Pisma, t. III, Wrocław

H. Kleist, O teatrze marionetek, w: Pisma teoretyczne niemieckich romantyków, opr. T. Namowicz, Wrocław 2000.

F. Lang, O działaniu scenicznym, przekł. J. Zaborowska-Musiał, wstęp B. Judkowiak,

Gdańsk 2010

M. Kotlarczyk, Słowo w teatrze, K. Wojtyła, O teatrze słowa w: M. Kotlarczyk, K. Wojtyła. O Teatrze Rapsodycznym, oprac. J. Popiel, Kraków 2001.

W. Meyerhold, Rekonstrukcja teatru, przekł. J. Rdułtowski, „Pamiętnik Teatralny” 1956 z. 2-3, s. 352-380)

W. Meyerhold, W związku z historią i techniką teatru w: Przed rewolucją, przekł. J. Koenig, Warszawa 1988. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

F. Nietzsche, Narodziny tragedii z ducha muzyki; (oba tłumaczenia – L. Staffa i B. Barana).

J. Osterwa, Przez teatr – poza teatr, wybór i oprac. I. Guszpit i D. Kosiński, Kraków 2004.

J. Osterwa, Reduta i teatr. Artykuły – wywiady – wspomnienia 1914-1947, Wrocław 1991.

E. Piscator, Rzemiosło, Powstanie i budowa sceny Piscatora, Scena półkolista w: Teatr polityczny, Warszawa 1983. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

A. Pronaszko, Odrodzenie teatru, w: tegoż, Zapiski scenografa, Warszawa 1976.

M. Reinhardt, O teatrze i aktorze, Gdańsk 2004 [seria: Theatroteka] (rozdz.: O reżyserii i teatrze, O teatrze dla pięciu tysięcy, O aktorach i aktorstwie)

A.F. Riccoboni, Sztuka teatru, wstęp Marek Dębowski, Gdańsk 2005.

R. Schechner, Przyszłość rytuału, Warszawa 2000.

R. Schechner, Performatyka: Wstęp, Wrocław 2006.

L. Schiller, Nowy teatr w Polsce: Stanisław Wyspiański; [Myśli o odrodzeniu teatru] w: tenże, na progu nowego teatru, Warszawa 1978.

L. Schiller, Artystyczny teatr powszechny; [Teatr powszechny]; Teatr ogromny w: tenże, Droga przez teatr, Warszawa 1983.

O. Schlemmer, Eksperymentalna scena Bauhausu, Gdańsk 2010 (rozdz.: Nowy budynek sceniczny,scena, Nowe formy sceny…, Elementy sceniczne); [seria: Theatroteka]

W. Shakespeare, Hamlet (akt II). [dowolne wydanie]

K.S. Stanisławski, Praca aktora nad rolą, w: Pisma, red. E. Csató, t. 4, Warszawa 1956, s. 37-121 (także wydanie krakowskie z 2010: przekł. J. Czech).

A. Tairow, Notatki reżysera i proklamacje artysty, Warszawa 1964. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

W. Toporkow, Stanisławski na próbie, Wrocław 2007.

J. Wachtangow, Poszukiwania, przekł. H. Bieniewski, Warszawa 1967. [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

Jewgienij Wachtangow – co zostaje po artyście teatru?, wstęp, kronika red. K. Osińska, Wrocław 2008 [cz. II – J. Wachtangow – teksty źródłowe].

R. Wagner, Dramaturgia opery, Gdańsk 2009 [seria: Theatroteka].

S.I. Witkiewicz, Czysta Forma w teatrze, Warszawa, WAiF, 1977 i 1986 [seria: Teorie Współczesnego Teatru] lub tegoż Teatr i inne pisma o teatrze, Warszawa, 1995 [Dzieła zebrane, t. 5].

S.Wyspiański, Hamlet (Studium o "Hamlecie"), wyd. Biblioteki Narodowej, oprac. i wstęp M. Prussak, Wrocław - Warszawa - Kraków 1976 i 2007

Wybrane teksty z antologii Myśl teatralna polskiej awangardy, wybór S. Marczak-Oborski, Warszawa 1973 (rozdziały: Ferment wśród zawodowców oraz Hasło: forma, w nich teksty A. Pronaszki i S. Syrkusa). [seria: Teorie Współczesnego Teatru]

oraz

T. Łomnicki, Spotkania teatralne, Warszawa 1984 (lub 2002).

B. Osterloff, Pejzaż. Rozmowy z Mają Komorowską, Warszawa 2004 (i wyd. nast.).

Efekty uczenia się:

ma uporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu historii teatru europejskiego, historii przemian form dramatu

europejskiego, zna warsztat krytyka teatralnego, zna języki teatru i dramatu współczesnego

umie w kierując się wskazówkami opiekuna naukowego zdobywać informacje naukowe z zakresu wiedzy o dramacie i

teatrze, rozwijać kompetencje badawcze i kierować własną karierą zawodową.

prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy wynikające z wykonywania zawodu historyka teatru i dramatu, teoretyka

doktryn teatralnych, krytyka teatralnego, kierownika literackiego w teatrze współczesnym, organizatora życia teatralnego.

Metody i kryteria oceniania:

Niedostateczną ocenę uzyskuje student, który nie spełnia kryteriów, wymienionych w efektach kształcenia.

Dostateczną ocenę uzyskuje student, który:

- ma wybiórczą wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu historii teatru europejskiego, historii przemian form dramatu

europejskiego, zna warsztat krytyka teatralnego, zna języki teatru i dramatu współczesnego.

- umie w kierując się wskazówkami opiekuna naukowego zdobywać informacje naukowe z zakresu wiedzy o dramacie i

teatrze, rozwijać kompetencje badawcze i kierować własną karierą zawodową.

Dobrą ocenę uzyskuje Student, który:

- ma dobrą wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu historii teatru europejskiego, historii przemian form dramatu

europejskiego, zna warsztat krytyka teatralnego, zna języki teatru i dramatu współczesnego;

- umie w kierując się wskazówkami opiekuna naukowego zdobywać informacje naukowe z zakresu wiedzy o dramacie i

teatrze, rozwijać kompetencje badawcze i kierować własną karierą zawodową;

- najczęściej prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy wynikające z wykonywania zawodu historyka teatru i dramatu,

teoretyka doktryn teatralnych, krytyka teatralnego, kierownika literackiego w teatrze współczesnym, organizatora życia

teatralne.

Bardzo dobrą ocenę uzyskuje Student, który:

- ma bardzo dobrą wiedzę ogólną i szczegółową z zakresu historii teatru europejskiego, historii przemian form dramatu

europejskiego, zna warsztat krytyka teatralnego, zna języki teatru i dramatu współczesnego;

- umie w kierując się wskazówkami opiekuna naukowego zdobywać informacje naukowe z zakresu wiedzy o dramacie i

teatrze, rozwijać kompetencje badawcze i kierować własną karierą zawodową;

- prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy wynikające z wykonywania zawodu historyka teatru i dramatu, teoretyka

doktryn teatralnych, krytyka teatralnego, kierownika literackiego w teatrze współczesnym, organizatora życia teatralne.

Zakres tematów:

Historia teatru europejskiego od starożytności do dziś;

wiedza o inscenizacji, aktorstwie, scenografii, publiczności.

1. Historia teatru – główne problemy

2. Teatr starożytnej Grecji

3. Teatr rzymski

4. Spektakle średniowieczne

5. Teatr elżbietański

6. Komedia dell’arte

7. Molier i komedia nowoczesna

8. Narodziny opery

9. Teatr klasycystyczny

10. R. Wagner

11. Koncepcja Adama Mickiewicza i znaczenie Lekcji XVI

12. Teatr XIX wieku

13. E. G. Craig

14. A. Appia

15. Wielka reforma teatru w Polsce

16. Wsiewołod Meyerhold

17. Konstanty Stanisławski

18. Bertolt Brecht

20. Tadeusz Kantor

21. Jerzy Grotowski

22-23 Teatr offowy w Polsce i na świecie

24. Antropologia teatru

25. Teatr postdramatyczny

26. teatr lalkowy

27. Teatr telewizji

28. Krystian Lupa i uczniowie

29 teatr polityczny

30. Test zaliczeniowy

Metody dydaktyczne:

Metodami dydaktycznymi będzie wykład, poparty elementami audiowizualnymi.

Grupy zajęciowe

zobacz na planie zajęć

Grupa Termin(y) Prowadzący Miejsca Liczba osób w grupie / limit miejsc Akcje
1 każda środa, 15:00 - 16:30, sala e-learning
Paweł Stangret 31/30 szczegóły
Wszystkie zajęcia odbywają się w budynku:
e-learning
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)