Kultura języka WH-KU-I-1-KulJez-L
Ćwiczenia (CW) Semestr letni 2021/22

A. Markowski (red.), Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa 2004.

A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2018.

M. Bańko (red.), Polszczyzna na co dzień, Warszawa 2020.

K. Kłosińska (red.), Nowe formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, Warszawa 2014.

J. Grzenia, Słownik nazw własnych. Ortografia, wymowa, słowotwórstwo i odmiana, Warszawa 2004.

Uzupełniająca:

M. Bańko, Słownik peryfraz, czyli wyrażeń omownych, Warszawa 2002.

M. Bańko (red.), Wielki słownik wyrazów obcych, Warszawa 2003.

I. Bartmińska, J. Bartmiński, Słownik wymowy i odmiany nazwisk obcych, Olsztyn 1992.

S. Bąba, J. Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Warszawa 2001.

J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska (red.) Język w mediach masowych, Warszawa 2000.

J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska (red.), Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, Warszawa 2001.

M. Bugajski, Językoznawstwo normatywne, Warszawa 1993.

A. Dąbrówka, E. Geller, R. Turczyn, Słownik synonimów, Warszawa 1993.

W. Gruszczyński (red.), Język narzędziem myślenia i działania, Warszawa 2002.

K. Handke, H. Dalewska-Greń (red.), Polszczyzna a/i Polacy u schyłku XX wieku, Warszawa 1994.

H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2005.

H. Jadacka, Poradnik językowy dla prawników, Warszawa 2006.

T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009.

T. Karpowicz, Słownik ortograficzny. Rejestr wyrazów występujących w języku polskim, Warszawa 2001.

M. Kita, E. Polański, Słownik paronimów, czyli wyrazów mylonych, Warszawa 2004.

W. Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa 2000.

W. Lubaś, S. Urbańczyk, Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Warszawa 1990.

M. Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2008.

M. Marcjanik, Mówimy uprzejmie. Podręcznik językowego savoir-vivre'u, Warszawa 2009.

A. Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.

A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.

A. Markowski, Polszczyzna znana i nieznana. Porady, ciekawostki, dyktanda konkursowe, Gdańsk 1999.

A. Markowski, Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003.

A. Markowski (red.), Wielki słownik ortograficzny języka polskiego, Warszawa 1999.

A. Markowski, Wykłady z leksykologii, Warszawa 2012.

A. Markowski, R. Pawelec, Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych, Warszawa 2002.

J. Miodek (red.), Mowa rozświetlona myślą, Wrocław 1999.

J. Miodek (red.), O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, Wrocław 1996.

J. Miodek, O języku do kamery, Rzeszów 1992.

J. Miodek, Rozmyślajcie nad mową, Warszawa 1998.

K. Mosiołek-Kłosińska, Metafora w tekście użytkowym - charakterystyka zjawiska, próba oceny normatywnej, Poradnik Językowy 1997, z. 10.

P. Muldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Warszawa 2003.

K. Ożóg, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów 2001.

R. Pawelec, Wieża Babel. Słownik wyrazów obcych nie tylko dla gimnazjalistów, Warszawa 1999.

W. Pisarek (red.), Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, Kraków 1999.

J. Podracki, Nowy słownik interpunkcyjny języka polskiego, Warszawa 2004.

J. Podracki, Pułapki językowe - w szkole i nie tylko, Warszawa 2000.

J. Podracki, Słownik skrótów i skrótowców, Warszawa 1999.

J. Podracki (red.), Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, Warszawa 2001.

E. Polański (red.), Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, Warszawa 2011.

S. Skorupka, Słownik wyrazów bliskoznacznych, Warszawa 1988.

E. Wolańska (red.), Polszczyzna publiczna początku XXI wieku, Warszawa 2007.

A. Wolański, Edycja tekstów, Warszawa 2008.

Po ukończeniu kursu student

EU1 – wymienia terminy z zakresu kultury języka;

EU2 − charakteryzuje kompleksową naturę języka jako narzędzia komunikacji i interpretacji rzeczywistości;

EU3 − potrafi korzystać z różnorodnych słowników w celu samodzielnego dokształcania się oraz znalezienia rozwiązania problemu natury językowej;

EU4 − umie skutecznie i poprawnie komunikować się w języku polskim;

EU5 − troszczy się o podnoszenie kompetencji językowej oraz pogłębianie wiedzy z zakresu kultury języka przez całe życie.

OPIS ECTS -­‐ 1,5 punktu (40 godzin; 1 punkt ECTS = 25 godzin)

Udział w zajęciach - 30 godzin

Systematyczne przygotowanie do zajęć, praca własna ‐ 10 godzin

Metoda oceny: końcowa ocena zostanie wystawiona na podstawie kolokwium zaliczeniowego (nauka stacjonarna) lub samodzielnie przygotowanej przez studenta prezentacji przedstawionej podczas zajęć pod koniec semestru (nauka zdalna)

Ocenę niedostateczną (2) student otrzymuje, jeżeli:

– nie potrafi wymienić podstawowych terminów z zakresu kultury języka;

− nie potrafi scharakteryzować natury języka jako narzędzia komunikacji i interpretacji rzeczywistości;

− nie potrafi korzystać z podstawowych słowników w celu samodzielnego dokształcania się oraz znajdowania rozwiązania problemu natury językowej;

− nie umie skutecznie i poprawnie komunikować się w języku polskim;

− nie troszczy się o podnoszenie kompetencji językowej oraz pogłębianie wiedzy z zakresu kultury języka przez całe życie.

Na ocenę dostateczną (3) student:

– wymienia podstawowe terminy z zakresu kultury języka;

− na podstawowym poziomie charakteryzuje naturę języka jako narzędzia komunikacji i interpretacji rzeczywistości;

− potrafi korzystać z podstawowych słowników w celu samodzielnego dokształcania się oraz znajdowania rozwiązania problemu natury językowej;

− umie na podstawowym poziomie skutecznie i poprawnie komunikować się w języku polskim;

− na podstawowym poziomie troszczy się o podnoszenie kompetencji językowej oraz pogłębianie wiedzy z zakresu kultury języka przez całe życie.

Na ocenę dobrą (4) student:

– wymienia większość terminów z zakresu kultury języka;

− dobrze charakteryzuje kompleksową naturę języka jako narzędzia komunikacji i interpretacji rzeczywistości;

− potrafi korzystać z większości dostępnych słowników w celu samodzielnego dokształcania się oraz znajdowania rozwiązania problemu natury językowej;

− w dużym stopniu troszczy się o podnoszenie kompetencji językowej oraz pogłębianie wiedzy z zakresu kultury języka przez całe życie.

Na ocenę bardzo dobrą (5) student:

– wymienia wszystkie terminy z zakresu kultury języka;

− szczegółowo charakteryzuje kompleksową naturę języka jako narzędzia komunikacji i interpretacji rzeczywistości;

− potrafi swobodnie korzystać z różnorodnych słowników w celu samodzielnego dokształcania się oraz znajdowania rozwiązania problemu natury językowej;

− w bardzo dużym stopniu troszczy się o podnoszenie kompetencji językowej oraz pogłębianie wiedzy z zakresu kultury języka przez całe życie.

− Podstawowe pojęcia (język, uzus, norma, dwupoziomowość normy, innowacja językowa, błąd językowy), kryteria oceny innowacji językowych, tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny;

− Wybrane problemy poprawności ortograficznej;

− Wybrane problemy poprawności interpunkcyjnej;

− Wybrane problemy poprawności fleksyjnej, cz. I (odmiana imion i nazwisk;

− Wybrane problemy poprawności fleksyjnej, cz. II (odmiana wyrazów pospolitych: rzeczowników, czasowników, przymiotników, zaimków);

− Fleksja i składnia liczebników;

− Wybrane problemy poprawności składniowej (związek zgody, związek rządu, szyk, skróty składniowe, imiesłowowy równoważnik zdania);

− Norma leksykalna, zróżnicowanie leksykalne polszczyzny;

− Dobór paradygmatyczny i syntagmatyczny wyrazów;

− Poprawność frazeologiczna.

Wspólna praca, ćwiczenia o charakterze praktycznym, dyskusja.