Literatura: |
1. Szacki J., Historia myśli socjologicznej, różne wydania;
2. Becker H., Barnes H., Rozwój myśli społecznej od wiedzy ludowej do socjologii, T 1 - 2, Warszawa 1974;
3. Golka M., Socjologia kultury, Warszawa 2008;
4. Szczepański J., Elementarne pojęcia socjologii, Warszawa 1970, roz. 6 - 7;
5. Wywiad kwestionariuszowy. Analizy teoretyczne i badania empiryczne, Wrocław 1983, Roz. 1, 2 i 4;
6. Analizy i próby technik badawczych w socjologii, T. IV, Wrocław 1972, Cz. I, s. 13 - 126;
7. Nowak S., Metodologia badań socjologicznych, Warszawa 1970, Roz. 1;
8. Szaniawski K., Metody statystyczne w socjologii, Warszawa 1968, s. 13 - 18, 35 - 38, 58 - 60, 128 - 182.
Literatura uzupełniająca
Marian Filipiak, Socjologia kultury: zarys zagadnień, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej, Lublin 1986
Antonina Kłoskowska, Socjologia kultury, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007
Wendy Grisfold, Socjologia kultury: kultury i społeczeństwa w zmieniającym się świecie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013
Piotr Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków, Znak 2012
Anthony Giddens, Socjologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012
Norman Goodman, Wstęp do socjologii, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2009
Barbara Szacka, Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2008
Earl Babbie, Istota socjologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007
|
Efekty uczenia się: |
Muz1_W14
Zna i rozumie wagę społecznych uwarunkowań w pracy muzealnika, a
także rozumie znaczenie badań statystycznych i socjologicznych w
muzeologii i muzealnictwie.
Muz1_U01
Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną do interpretowania i
analizowania struktury i funkcji muzeum i innych instytucji kultury.
Muz1_U08
Potrafi prezentować własne poglądy i opinie na temat istniejących
muzeów i ich działalności.
Muz1_K04
Ma świadomość swojej misji wobec społeczeństwa w zasięgu
regionalnym i globalnym, dostrzega potrzeby społeczne i edukacyjne
w miejscach działania muzeum.
|
Metody dydaktyczne: |
Seminaryjna - Opiera się na kompetentnych wypowiedziach przygotowanych do dyskusji
studentów. W trakcie seminarium nauczyciel akademicki: wprowadza w temat, organizuje i kieruje
dyskusją, porządkuje, podsumowuje wypowiedzi studentów, dokonuje oceny: przygotowania do
dyskusji, formy wypowiedzi, udziału w dyskusji. Uczy rzeczowej, merytorycznej dyskusji; sprzyja
wymianie poglądów, prowadzenia dialogu.
Wykład konwersatoryjny - Wykład połączony z bezpośrednią aktywnością samych słuchaczy,
skierowaną na rozwiązanie problemów teoretycznych lub praktycznych. Największą jego wartością
jest postawienie na tej samej płaszczyźnie mistrza i ucznia oraz zapewnienie udziału studentów
poszukiwaniu odpowiedzi, dochodzeniu do prawdy i bronieniu własnego stanowiska. Wykład ten
jest swoistym dialogiem pomiędzy wykładowca a słuchaczami, którzy poprzez działanie dochodzą
do rozwiązania problemu. Nazwa wykładu pochodzi od łac. conversari - obcować.
Posiada szereg walorów kształcących. Ograniczeniem w stosowaniu jest duża grupa studentów.
Referat problematyzujący omawiane zagadnienia
Student referuje zagadnienie będące tematem przewodnim zajęć ucząc się logicznej prezentacji treści. Traktuje te metodę jako wprowadzenie do metody Seminaryjnej oraz wykładu konwersatoryjnego
Wszystkie powyżej opisane metody podające stosuję wymiennie.
|