Literatura: |
Podmiotowa
J. Twardowski., Utwory zebrane, t. 1-3, 5-11, red. A. Iwanowska; t. 4, red. M. Kindziuk, Kraków 2002 [lub inny zbiór (zbiory) wierszy]; J. Twardowski, Niecodziennik, Kraków 1991.
Przedmiotowa
J. Błoński, Ksiądz Jan Twardowski i uroki powtórzenia, „Tygodnik Powszechny“, 2000, nr 44, s. 17; K. Dybciak, Śmiech to nie grzech, w; tenże, Trudne spotkanie. Literatura polska XX wieku wobec religii, Wydawnictwo ARCANA, Kraków 2005, s. 156-177 [pierwodruk:„Więź“,1988, nr 7/8, s. 241-258]; M. Grzebałtowska, Ksiądz Paradoks. Biografia Jana Twardowskiego, Kraków 2011;M. Jasińska-Wojtkowska, Horyzonty literackiego sacrum, Lublin 2003; K. Kolberger, Przypadek nie-przypadek. Z Krzysztofem Kolbergerem między wierszami księdza Jana Twardowskiego rozmawia Aleksandra Iwanowska, Częstochowa 2007; J. Kowalewska-Dąbrowska, Językowy obraz Boga i człowieka w poezji Jana Twardowskiego, Gdańsk 2008;K. Nowosielski, W poszukiwaniu „znaków nadziei”, w: tenże, Troska i czas. Szkice o poezji i przemijaniu, Gdańsk 2001, s. 81-93; S. Sawicki, Poetyka, interpretacja, sacrum, Warszawa 1981; S. Sawicki, Z pogranicza literatury i religii, Lublin 1978; J. Sikora, Tylko miłość, „Ład” 1987, nr 30, s. 13; J. Sikora, Wierszem wyrazić Niewypowiedzianego. Esej o współczesnej poezji kapłańskiej, „EPEA“. Almanach, t. 4, Białystok 2004; W. Smaszcz, Ludzie, których spotkałem. Waldemara Smaszcza rozmowy z ks. Twardowskim, Białystok 2001; A. Sulikowski, Na początku był wiersz czyli 13 nowych odczytań poezji ks. Jana Twardowskiego, Kraków 1998; A. Sulikowski, „Serce czyste“. Świat poetycki ks. Jana Twardowskiego, wyd. 2 zm., Lublin 2001; J. Szymik, W poszukiwaniu teologicznej głębi literatury. Literatura piękna jako locus theologicus, Katowice 1994; Z. Zarębianka, Poezja wymiaru sanctum. Kamieńska, Jankowski, Twardowski, Lublin 1992; H. Zaworska, ks. Jan Twardowski, Rozmowa z księdzem Twardowskim, Kraków 2000; B. Zeler, Po wiersz tak prosty, że każdy zrozumie. O poezji Jana Twardowskiego, Katowice 2001.
|
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na ocenę na podstawie pracy pisemnej i aktywności na zajęciach.
KRYTERIA OCENIANIA
Bardzo dobrą ocenę (5) uzyskuje student, który:
- ma bardzo dobrze uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o dziełach literackich omawianych na konwersatorium oraz zna zasady analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych.
- posiada bardzo dobre umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego. Bardzo dobrze potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym. Posiada bardzo dobrą umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania i formułowania wniosków.
Dobrą ocenę (4) uzyskuje student, który:
- ma bardzo dobrze uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o dziełach literackich omawianych na konwersatorium oraz zna zasady analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych.
- posiada dobre umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego. Dobrze potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym. Posiada dobrą umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania i formułowania wniosków.
Dostateczną ocenę (3) uzyskuje student, który:
- ma dostatecznie uporządkowaną i pogłębioną wiedzę o dziełach literackich omawianych na konwersatorium oraz zna zasady analizy i interpretacji ich kontekstów kulturowych.
- posiada dostateczne umiejętności w zakresie formułowania problemów badawczych, doboru metod i narzędzi badawczych oraz prezentowania wyników przeprowadzonych badań w sposób zgodny z normami języka polskiego. Dostatecznie potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi z zakresu literaturoznawstwa, potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę i interpretację dzieła literackiego w celu odsłonięcia jego znaczeń, aksjologicznych horyzontów, kontekstowych odniesień do tradycji literackiej i kulturowej, społecznych uwikłań i miejsca w procesie historyczno-kulturowym. Posiada dostateczną umiejętność referowania literatury przedmiotu, merytorycznego argumentowania i formułowania wniosków.
Niedostateczną ocenę (2) uzyskuje student, który
- nie spełnia kryteriów ujętych w efektach kształcenia.
|