Literatura: |
Anne D'Alleva,Jak studiować historię sztuki, Universitas, Kraków 2008.
Anne D'Alleva, Metody i teorie historii sztuki, Universitas, Kraków 2008.
Wstęp do historii sztuki. Materiały bibliograficzne, oprac. J.K.Ostrowski, A.Małkiewicz, wyd. III Warszawa 1995.
Wstęp do historii sztuki. Przedmiot, metodologia, zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973.
Literatura dodatkowa:
dobrana indywidualnie, w zależności od zakresu i specyfiki podjętego tematu badawczego.
|
Efekty uczenia się: |
WIEDZA:
Studentka/student wzakresie poszczególnych specjalizacji w obszarze ochrony dóbr kultury i historii sztuki zna i rozumie elementarne fakty oraz zależności między nimi.
UMIEJĘTNOŚCI:
Studentka/student potrafi wykorzystać zdobyte umiejętności i wiedzę w praktycznych działaniach związanych z ochroną dóbr kultury w tym z działalnością oświatową i popularyzatorską.
Posiada umiejętność prezentowania własnych poglądów i opinii na temat dóbr kultury, a także skonstruować logiczne wypowiedzi w mowie i w piśmie w języku polskim i obcym na temat ochrony dóbr kultury oraz przygotować tekst naukowy z aparatem badawczym i poprawnie opracowanymi fotografiami.
ECTS: 2 x 25-30godz. w tym:
30 godz. ćwiczeń
30 godz. kwerenda, lektura, przygotowanie referatu, opracowanie i korekta tekstu
|
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie semestru na podstawie:
1) obecności (studentka/student ma prawo do maksymalnie trzech nieobecności w semestrze, każda kolejna nieobecność - również usprawiedliwiona uniemożliwia uzyskanie zaliczenia przedmiotu)
2) prezentacji (przynajmniej raz w semestrze) stanu zaawansowania pracy nad wybranym przez studenta tematem
3) pracy pisemnej
|
Metody dydaktyczne: |
Metoda ćwiczeniowo-praktyczna - realizacja zadania poznawczego indywidualnie przez studentkę/studenta. Wieloetapowa praca nad projektem obejmuje samodzielne zdobywanie, gromadzenie, opracowywanie i przetwarzanie informacji oraz prezentowanie wyników innym.
Metoda dyskusji (okrągłego stołu, seminaryjna, referatu). Nabywanie umiejętności swobodnej wypowiedzi, wymiany poglądów, dyscypliny dyskusji, prowadzenia dialogu. Weryfikacja umiejętności właściwego doboru tematu i źródeł, problemowego ujęcia treści inspirujących dyskusję, sposobu wygłoszenia i podsumowania.
|