Plastyka nowożytna Polski WNHS-HS-PNP
Wykład (WYK) Semestr letni 2022/23

wiedzy:

Student ma uporządkowaną wiedze o rozwoju sztuki nowożytnej, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki.

Student ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie sztuki polskiej doby nowożytnej.

Student ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury.

Student zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych.

Student ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń.

umiejętności:

Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące dzieł sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury.

Student potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy dzieł sztuki.

Student posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników.

Student potrafi rozpoznać różne typy dzieł sztuki i wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno – kulturowym.

Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy różnych badaczy.

Student umie formułować wnioski., potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych w stopniu umożliwiającym swobodną konwersację z w języku polskim i obcym na tematy ogólne oraz związane ze studiowaną specjalnością.

Student posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi pisemnej i ustnej w języku polskim i obcym, połączonej z poprawnym opracowaniem maszynopisu z aparatem badawczym i prezentacji fotografii dzieł sztuki.

kompetencji społecznych:

Student potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.

Student aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych jego form.

Kryteria oceniania (Określenie poziomu osiągnięcia - wg skali ocen - założonych dla

przedmiotu efektów kształcenia; opis składowych oceny końcowej):

ocena ndst (2) – student nie zna podstawowej faktografii z zakresu plastyki nowożytnej polskiej, nie posiada wiedzy na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i nie zna podstawowych problemów związanych z ich atrybucją i interpretacją.

ocena dost (3) – student zna w ograniczonym stopniu podstawową faktografię z zakresu plastyki nowożytnej polskiej, posiada słabo uporządkowaną wiedzę na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i posiada znacznie ograniczoną wiedzę o podstawowych problemach z ich atrybucją i interpretacją.

ocena db (4) – student zna podstawową faktografię z zakresu plastyki nowożytnej polskiej, posiada dobrze uporządkowaną wiedzę na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i zna podstawowe problemy związane z ich atrybucją i interpretacją.

ocena bdb (5) – student zna bardzo dobrze podstawową faktografię z zakresu plastyki nowożytnej polskiej, posiada w pełni uporządkowaną wiedzę na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i zna w pełni podstawowe problemy związane z ich atrybucją i interpretacją.

1. Początki i wzorce, lata 1500 – 1540. Polska „swojska” droga do renesansu.

2. Kaplica Zygmuntowska – analiza formalna rzeźby figuralnej i ornamentalnej; treści ideowe.

3. Realizacje rzeźbiarskie Santi Gucciego i jego kręgu. Ośrodek kamieniarski w Chęcinach, Mistrz Wyprostowanych Figur i inni.

4. Realizacje rzeźbiarskie warsztatu van der Blocke. Rzeźba związana z importem kamieni niderlandzkich i szwedzkich, alabaster w Rzeczpospolitej.

5. Sztuka ok. 1600 r., początek baroku, periodyzacja epoki i stylu XVII – XVIII w., materiały (kamień, stiuk), kształcenie artystów (podróże).

6. Snycerka koniec XVI w. - 1 poł. XVII w. – styl i najważniejsze realizacje, ośrodki w Małopolsce i na Pomorzu, związek z reformą Kościoła.

7. Malarstwo doby baroku – narodziny portretu w Rzeczpospolitej (tzw. portret sarmacki, portrety dworskie), tematy religijne i historyczne.

8. Realizacje stiukowe w Rzeczpospolitej – od układów sieciowych, przez twórczość Falconiego po anonimowego twórcę z Gołębia i Kazimierza Wielkiego.

9. Sztuka po potopie – realizacje związane z Janem III (malarstwo i rzeźba).

10. Mecenat magnacki – twórcy zw. z Pacami, Lubomirskimi, Krasińskimi, Radziejowskimi i Leszczyńskimi (malarstwo i rzeźba).

11. Rokoko w Rzeczpospolitej – najważniejsze tendencje, ośrodki, fundatorzy, współistnienie z formami barokowymi.

12. Malarstwo monumentalne XVIII w.

13. Rzeźba warszawska XVIII w.

14. Rzeźba lwowska XVIII w.

15. Grafika barokowa – jej rola i funkcje. Drukarnie, rytownicy i ilustratorzy doby baroku.

16. Barok i rokoko na Śląsku.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia (syntetycznie opisane stosowane metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji założonych efektów kształcenia):

Udział w wykładzie, praca własna studenta, przygotowanie do egzaminu.

Udział w egzaminie w formie ustnej.

Egzamin będzie się składał z trzech pytań.

Student do egzaminu musi opracować tezy egzaminacyjne podane przez prowadzącego.