Wykład monograficzny: Historia doktryn politycznych i prawnych WK-S-WM-HDPP
Wykład monograficzny (WYK_MON) Semestr letni 2023/24

Literatura podstawowa:

L. Dubel, Historia doktryn politycznych i prawnych do schyłku XX wieku, Warszawa 2009.

A. Sylwestrzak, Historia doktryn politycznych i prawnych, Warszawa 2011.

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych. Podręcznik akademicki, Poznań 2004.

Literatura uzupełniająca:

J.M. Kelly, Historia zachodniej teorii prawa, Kraków 2006.

H.J. Berman, Prawo i rewolucja. Kształtowanie się zachodniej tradycji prawnej, Warszawa 1995.

The Oxford international encyclopedia of legal history. Vol. 1-6, red. Stanley N. Katz, Oxford University Press, 2009.

W zakresie wiedzy:

EK1 - student zna literaturę przedmiotu, zarówno w języku polskim, jak i w językach obcych,

EK2 - student posiada wiedzę dotyczącą procesu powstawania i kształtowania się podstawowych doktryn politycznych i prawnych w tradycji prawnej Zachodu,

EK3 - student zna wybitnych przedstawicieli/twórców doktryny polityczno-prawnej poszczególnych epok i nurtów w tradycji prawnej Zachodu.

W zakresie umiejętności:

EK4 - student potrafi korzystać z literatury przedmiotu,

EK5 - student potrafi opisać i analizować poszczególne zagadnienia związane z tematyką wykładów (zarówno jeśli chodzi o analizę historii poszczególnych doktryn, jak i poszczególnych jej przedstawicieli).

W zakresie kompetencji:

EK6 - student posiada podstawowe kompetencje w zakresie analizy, interpretacji historycznej zagadnień prawnych związanych z tematem wykładów, które może wykorzystać m. in. podczas własnych badań z zakresu historii prawa oraz badań interdyscyplinarnych.

Wiedza (EK1-3):

ocena 2 (ndst) - student nie zna podstawowej literatury przedmiotu,

nie posiada wiedzy dotyczącej procesu kształtowania się podstawowych doktryn politycznych i prawnych oraz twórców tych doktryn w tradycji prawnej Zachodu,

ocena 3 (dost) - student w ograniczonym stopniu zna podstawową literaturę przedmiotu i posiada ograniczoną wiedzę dotyczącą procesu kształtowania się doktryn polityczno-rawnych oraz twórców tych doktryn w tradycji prawnej Zachodu,

ocena 4 (db) - student w stopniu wystarczającym zna podstawową literaturę przedmiotu i posiada wystarczającą wiedzę dotyczącą procesu kształtowania się doktryn polityczno-rawnych oraz twórców tych doktryn w tradycji prawnej Zachodu,

ocena 5 (bdb) - student w pełni zna podstawową literaturę przedmiotu i posiada i takim tez stopniu posiada wiedzę dotyczącą procesu kształtowania się doktryn polityczno-rawnych oraz twórców tych doktryn w tradycji prawnej Zachodu.

Umiejętności (EK4-5):

ocena 2 (ndst) - student nie potrafi: korzystać z literatury przedmiotu, opisać i analizować poszczególnych zagadnień z historii doktryn politycznych i prawnych,

ocena 3 (dost) - student w ograniczonym stopniu potrafi: korzystać z literatury przedmiotu, opisać i analizować poszczególne zagadnienia z historii doktryn politycznych i prawnych,

ocena 4 (db) - student w stopniu wystarczającym potrafi: korzystać z literatury przedmiotu, opisać i analizować poszczególne zagadnienia z historii doktryn politycznych i prawnych,

ocena 5 (bdb) - student potrafi w pełni: korzystać z literatury przedmiotu, opisać i analizować poszczególne zagadnienia z historii doktryn politycznych i prawnych.

Kompetencje (EK6):

ocena 2 (ndst) - student nie posiada właściwych kompetencji w zakresie opisu i analizy zagadnień omawianych w trakcie wykładów,

ocena 3 (dost) - student w ograniczonym stopniu posiada kompetencje konieczne do opisu i analizy zagadnień omawianych w czasie wykładów,

ocena 4 (db) - student w stopniu wystarczającym posiada kompetencje konieczne do opisu i analizy zagadnień omawianych w czasie wykładów,

ocena (bdb) - student w pełni posiada kompetencje konieczne do opisu i analizy zagadnień omawianych w czasie wykładów.

Wykłady monograficzne obejmują następujący zestaw zagadnień podstawowych:

1. Myśl polityczno-prawna starożytnej Grecji (sofiści, Sokrates, Platon, Arystoteles).

2. Główne idee polityczno-prawne okresu hellenistycznego i starożytnego Rzymu (cynicy, Epikur, stoicy)

3. Państwo i prawo w początkach chrześcijaństwa (Jezus z Nazaretu, Paweł z Tarsu, Augustyn).

4. Myśl polityczno-prawna średniowiecza (Jan z Salizbury, Tomasz z Akwinu, Dante Alighieri, Marsyliusz z Padwy).

5. Myśl polityczno-prawna epoki renesansu (Machiavelli, Erazm z Rotterdamu, Tomasz More, Franciszek Bacon, Paweł Włodkowic, Stanisław ze Skarbimierza, Piotr Skarga, Bracia Polscy).

6. Doktryny okresu reformacji (Luter, Zwingli, Münzer, Kalwin).

7. Nowożytna szkoła prawa natury (Grocjusz, Francisco Suárez, Samuel Pufendorf).

8. Myśl polityczno-prawna oświecenia (Monteskisz, Jan Jakub Rousseau, Edmund Burke, Hugo Kołątaj, Stanisław Leszczyński).

9. Doktryny polityczno-prawne w XIX wieku:

9.1. Idealizm niemiecki (Immanuel Kant, Georg W.F. Hegel).

9.2. Niemiecka szkołą historyczno-prawna (Gustaw von Hugo, Fryderyk K. von Savigny).

9.3. Liberalizm, pozytywizm (Jerzy Jellinek) i dziewiętnastowieczna myśl lewicowa.

9.4. Myśl społeczna Kościoła (Leon XII).

10. Doktryny polityczno-prawne w XX wieku

10.1. Doktryny reformistyczne (idea państwa dobrobytu, myśl społeczna Kościoła rzymskokatolickiego).

10.2. Doktryny rewolucyjne (Włodzimierz J. Lenin, Józef Stalin, Lew D. Trocki).

10.3. Doktryny faszyzmu i nazizmu.

10.4. Liberalizm w XX wieku (Friedrich A. von Hayek, John Rawls).

W tym, co dotyczy wiedzy studenta (EK1-3):

w celu zdobycia założonego poziomu wiedzy studentów stosowane są dwie zasadnicze metody słownej asymilacji wiedzy: wykład problemowy i wykład konwersatoryjny. W ramach wykładów wykorzystywane są środki multimedialne (prezentacje na ekranie).

W tym, co dotyczy umiejętności studenta (EK4-5):

także w celu uzyskania założonego poziomu umiejętności studentów stosowany jest wykład konwersatoryjny, umożliwiający bezpośrednią aktywność słuchaczy oraz klasyczna metoda problemowa nakierowana na zdobycie umiejętności na drodze rozwiązywania przez studenta konkretnych problemów.

W tym, co dotyczy kompetencji (EK6):

w celu uzyskania założonego poziomu kompetencji studenta, obok wymienionych już wyżej dwóch metod, stosowana jest także metoda ćwiczeniowo-praktyczna.