KF: Filozofia średniowieczna WF-FI-123-KFHF-ZE22
Konwersatorium (KON) Semestr zimowy 2023/24

1. Andrzejuk A., Tomistyczna „reforma” neoplatonizmu w „Komentarzu do «Księgi o przyczynach» Tomasza z Akwinu”, w: Tomasz z Akwinu, Komentarz do „Księgi o przyczynach”, tłum. A. Rosłan, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, s. IX-L.

2. Bany P., Problem esse i partycypacji w komentarzu św Tomasza z Akwinu do Liber de causis, Warszawa 2002 (maszynopis w Bibliotece UKSW).

3. Gogacz M., Księga o przyczynach. Liber de causis, tłum. Z. Brzostowska, M. Gogacz, Warszawa 1970.

4. Krapiec M.A., Struktura bytu. Charakterystyczne elementy systemu Arystotelesa i Tomasza z Akwinu, „Dzieła”, t. 5, Lublin 1995.

5. Milcarek P., Od istoty do istnienia. Tworzenie się metafizyki egzystencjalnej wewnątrz łacińskiej tradycji filozofii chrześcijańskiej, Warszawa 2008.

6. Tomasz z Akwinu, Komentarz do „Księgi o przyczynach”, tłum. A. Rosłan, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.

Student dzięki udziałowi w zajęciach uzyska:

- wiedzę w zakresie głównych kierunków i stanowisk klasycznej i współczesnej filozofii

- umiejętności wyszukiwania, analizowania, oceniania, selekcjonowania i wykorzystywania informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych; będzie potrafił trafnie definiować pojęcia języka potocznego i poprawnie projektować definicje własnych terminów używanych we własnych wypowiedziach w odniesieniu do myśli średniowiecznej;

- kompetencji w zakresie adekwatnej oceny posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności oraz do ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego; będzie gotowy do samodzielnego formułowania propozycji rozwiązania nowych problemów na podstawie ich twórczej analizy z uwzględnieniem kontekstu sytuacyjnego; będzie gotowy do efektywnego organizowania własnej pracy i krytycznej oceny stopnia jej zaawansowania

Warunki zaliczenia:

1) obecność na zajęciach

2) przygotowanie pisemnego opracowania na temat jednego z wybranych twierdzeń z „Liber de causis” omawianych w trakcie zajęć.

1. Wprowadzenie do tematyki konwersatorium, przedstawienie wymagań oraz sposobu pracy na zajęciach. Lektura „Prologu” do komentarza.

2. Twierdzenie 1: Zasady całego traktatu

3. Twierdzenie 2: Trzy stopnie przyczyn powszechnych

4. Twierdzenie 3: Jedność przyczyn powszechnych względem przyczyny najwyższej

5. Twierdzenie 4: Inteligencje

6. Twierdzenie 5: Dusze

7. Twierdzenie 6: Przyczyna pierwsza

8. Twierdzenie 7: Substancjalny byt inteligencji

9. Twierdzenie 8: Wiedza inteligencji o rzeczach wyższych i niższych

10. Twierdzenie 9: Wiedza inteligencji o czymkolwiek

11. Twierdzenie 10: W jaki sposób inteligencja poznaje siebie

12. Twierdzenie 11: Inteligencja poznaje rzeczy wieczne

13. Twierdzenie 12: Inteligencje znają się siebie nawzajem

14. Twierdzenie 13: Jak inteligencja poznaje siebie

15. Twierdzenie 14: Relacja duszy do innych rzeczy

Studenci otrzymują przed zajęciami lekturę z którą zapoznają się w ramach przygotowania do zajęć. Zajęcia mają charakter konwersatoryjny, a więc polegają na dyskusji nad przeczytaną lekturą.