Psychologia pozytywna WF-PS-N-PZ
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2023/24

Diener, E. (2010). International differences in well-being. Oxford: Oxford University Press.

Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths. Hove and New York: Brunner-Routledge Taylor & Francis Group.

Csikszentmihalyi M., Csikszentmihalyi, I.S. (2006). A Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press

Czapiński, J., red. (2004/dodruk: 2015). Psychologia pozytywna: nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.

Diener E., Biswas-Diener R., (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa.

Lopez, S.J. (2009). The encyclopedia of positive psychology. Oxford: Wiley-Blackwell.

Seligman, M.E.P. (1993 i kolejne dodruki). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.

Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.

Snyder, C.R., Lopez, S.J. (2009). Oxford handbook of positive psychology. Oxford: Oxford University Press.

Tatarkiewicz, W., (1985). O szczęściu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.

Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

PS_W07, PS_W11, PS_W13, PS_U04, PS_K04

Szczegółowy opis efektów kształcenia, tj. wiedzy, umiejętności i kompetencji:

Wiedza:

• Student zna podstawowe założenia i historię powstania nurtu, jakim jest psychologia pozytywna.

• Student zna podstawowe koncepcje szczęścia i dobrostanu powstałe na gruncie psychologii pozytywnej.

• Student zna podstawowe pojęcia z zakresu psychologii pozytywnej i pojęcia towarzyszące.

• Student zna przykłady interwencji ukierunkowanych na rozwój szeroko pojętego dobrego życia.

Umiejętności:

• Student potrafi wskazać różnice i podobieństwa pomiędzy różnymi zjawiskami badanymi na gruncie psychologii pozytywnej.

• Student potrafi zidentyfikować i wybrać adekwatne metody badania dobrostanu i innych zmiennych należących do obszaru zainteresowania psychologii pozytywnej.

• Student potrafi krytycznie ocenić teorie i metody stosowane w psychologii pozytywnej.

Kompetencje:

• Student jest w stanie zaplanować przebieg badania naukowego z wykorzystaniem metod proponowanych przez psychologię pozytywną.

• Student potrafi samodzielnie uzupełniać wiedzę i umiejętności z zakresu psychologii pozytywnej.

• Student potrafi zidentyfikować problemy, z jakimi zmaga się psychologia pozytywna.

Metoda oceny: podstawą zaliczenia przedmiotu jest egzamin pisemny na koniec semestru. O ile będzie to możliwe, egzamin odbędzie się w formie stacjonarnej.

Kryteria oceny: przedstawione na karcie głównej przedmiotu.

Zakres tematów:

1. Historia narodzin psychologii pozytywnej.

2. Podstawowe założenia psychologii pozytywnej.

3. Hedonizm i eudajmonia oraz inne tradycje filozoficzne w psychologii pozytywnej.

4. Różne modele zdrowia psychicznego.

5. Centralne obszary zainteresowania psychologii pozytywnej (dobre życie, dobrostan, satysfakcja z życia, radość, przyjemność, szczęście, rezyliencja/sprężystość psychiczna, cnoty/siły psychiczne).

6. Obszary towarzyszące psychologii pozytywnej (wdzięczność, samoocena, jakość życia, optymizm, mądrość, miłość, itp.).

7. Omówienie wybranych koncepcji z nurtu psychologii pozytywnej:

a. Cebulowa teoria szczęścia Czapińskiego;

b. Dobrostan subiektywny wg Dienera;

c. Dobrostan psychologiczny wg Ryff;

d. Dobrostan społeczny wg Keyesa;

e. Dobrostan eudajmonistyczny Watermana;

f. Model PERMA Seligmana;

g. Pozytywność w modelu Fredrickson;

h. Siły charakteru i cnoty wg Petersona i Seligmana;

i. Koncepcja Flow Csikszentmihalyi'a.

8. Psychologia pozytywna – narzędzia badawcze i metody pomiaru

9. Metody wzmacniania zdrowia psychicznego i dobrostanu.

Wykład, wykład konwersatoryjny, dyskusja ze studentami