Teorie tekstów kultury WH-KU-I-3-TeoTeks-W
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2023/24

R. Barthes, Mitologie, przeł. A. Dziadek, Warszawa 2008.

J. Butler, Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, przeł. K. Krasuska, Warszawa 2008.

J. Derrida, Struktura, znak i gra w dyskursie nauk humanistycznych, przeł. M. Adamczyk, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 2.

D. Draaisma, O wyparciu, w tegoż: Księga zapominania, przeł. R. Pucek, Warszawa 2012.

U. Eco, R. Rorty [i inni], Interpretacja i nadinterpretacja, przeł. T. Bieroń, Kraków 1996.

M. Foucault, Nietzsche, Freud, Marks, przeł. K. Matuszewski, „Literatura na Świecie” 1988, nr 6.

M. Foucault, Panny dworskie (Las Meninas), w tegoż: Słowa i rzeczy. Archeologia nauk humanistycznych, t. 1, przeł. T. Komendant, Gdańsk 2000.

S. Freud, Fragment analizy pewnej histerii, w tegoż: Histeria i lęk, przeł. R. Reszke, Warszawa 2014.

S. Freud, Poza zasadą przyjemności, przeł. J. Prokopiuk, Warszawa 2012.

S. Freud, Wstęp do psychoanalizy, przeł. S. Kempnerówna i W. Zaniewicki, Warszawa 2000.

L. Gandhi, Teoria postkolonialna. Wprowadzenie krytyczne, przeł. J. Serwański, Poznań 2008.

J. Lacan, Mit indywidualny neurotyka, przeł. T. Gajda, J. Kotara, J. Waga, Warszawa 2015.

J. Łotman, Kultura i eksplozja, przeł. B. Żyłko, Warszawa 1999.

P. Nora, Między pamięcią i historią: „Les lieux de Mémoire”, przeł. P. Mościcki, w: „Tytuł roboczy: archiwum”, red. A. Leśniak, M. Ziółkowska, nr 2, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2009.

B. Olsen, Kultura materialna jako tekst. Sceny z kłopotliwego związku, w tegoż: W obronie rzeczy. Archeologia i ontologia przedmiotów, przeł. B. Shallcross, Warszawa 2013.

Ch.S. Peirce, Jak uczynić nasze myśli jasnymi?, w tegoż: Wybór pism semiotycznych, wybór H.B. Garewicz, Warszawa 1997.

R. Rorty, Przygodność, ironia, solidarność, przeł. W.J. Popowski, Warszawa 2009.

E. Said, Orientalizm, przeł. W. Kalinowski, Warszawa 1991.

P. Sloterdijk, Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji, przeł. B. Cymbrowski, Warszawa 2011.

J. Tischner, Polski kształt dialogu, Kraków 2002.

W. Szkłowski, Sztuka jako chwyt, w: Teoria badań literackich za granicą. Antologia, pod

red. S. Skwarczyńskiej, Kraków 1986, t. 2, cz. 3 lub w: Teorie literatury XX wieku. Antologia,

pod red. A. Burzyńskiej i M. P. Markowskiego, Kraków 2006.

- J. Mukařowský, Wśród znaków i struktur. Wybór szkiców, wybór, red. i słowo wstępne J.

Sławiński, Warszawa 1970 [teksty: O strukturalizmie; Czas w filmie oraz Próba strukturalnej

analizy fenomenu aktorstwa (Chaplin w „Światłach wielkiego miasta”)].

- R. Barthes, Podstawy semiologii, Kraków 2009.

- A. J. Greimas, Elementy gramatyki narracyjnej, „Pamiętnik Literacki” 1984, z. 4 lub w:

Narratologia, red. M. Głowiński, Gdańsk 2004.

W. Iser, Apelatywna struktura tekstów. Nieokreśloność jako warunek oddziaływania prozy

literackiej, "Pamiętnik Literacki" 1980, z. 1 lub w: Współczesna teoria badań literackich za

granicą. Antologia, oprac. H. Markiewicz, t. 4, cz. 1, Kraków 1992. Ten sam tekst pt.

Apelacyjna struktura tekstów. Niedookreślenie jako warunek oddziaływania prozy literackiej,

w: Współczesna myśl literaturoznawcza w Republice Federalnej Niemiec. Antologia, wybór,

oprac. i wstęp H. Orłowski, Warszawa 1986 lub w: Teorie literatury XX wieku. Antologia,

pod red. A. Burzyńskiej i M. P. Markowskiego, Kraków 2006.

M. Bachtin, Estetka twórczości słownej, oprac. i wstęp E. Czaplejewicz, Warszawa 1986,

rozdz. IV: Problem tekstu w lingwistyce, filologii i innych naukach humanistycznych.

J. Kristeva, Słowo, dialog i powieść, w: M. Bachin, Dialog – język – literatura, red. E.

Czaplejewicz i E. Kasperski, Warszawa 1983.

R. Barthes, Teoria tekstu, w: Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia,

oprac. H. Markiewicz, t. IV, cz. 2, Kraków 1992.

H. White, Interpretacja tekstów, w: tegoż, Poetyka pisarstwa historycznego, red. E.

Domańska i M. Wilczyński, Kraków 2000.

P. de Man, Autobiografia jako od-twarzanie, „Pamiętnik Literacki” 1988, z. 2 lub w:

Dekonstrukcja w badaniach literackich, red. R. Nycz, Gdańsk 2000.

S. Fish, Czy na tych ćwiczeniach jest tekst?, w: tegoż, Interpretacja, retoryka, polityka.

Eseje wybrane, pod red. A. Szahaja, Kraków 2002, wyd. 2: tamże, 2008.

S. Greenblatt, Oddźwięk i zachwyt, w: Poetyka kulturowa. Pisma wybrane, red. i wstęp K.

Kujawińska-Courtney, Kraków 2006.

E. W. Said, Kultura i imperializm, Kraków 2009 [rozdz. 2, cz. III (Kulturowa integralność

imperium; rozdz. 2, cz. IV (Imperium w akcji: „Aida” Verdiego)].

E. Showalter, Przedstawiając Ofelię: kobiety, szaleństwo i zadania krytyki feministycznej, w:

Ciało i tekst. Feminizm w literaturoznawstwie - antologia szkiców, pod red. A. Nasiłowskiej,

Warszawa 2001.

E. Hobsbawm, Masowa produkcja tradycji: Europa, lata 1870-1914, w: Tradycja

wynaleziona, red. E. Hobsbawm i T. Ranger, Kraków 2008.

R. Barthes, Przyjemność tekstu, przeł. A. Lewańska, Warszawa 1997.

M. Głowiński, Dzieło wobec odbiorcy. Szkice z komunikacji literackiej, Kraków

1998.

H.R. Jauss, Historia literatury jako prowokacja, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa

1999.

Opis ECTS

udział w wykładach w formie e-learningu - 30h

konsultacje z prowadzącym za pośrednictwem aplikacji MS Teams - 10 h

czytanie lektur - 30 h

przygotowanie do egzaminu - 30h

suma godzin: 100:20 = 5 ECTS

Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie egzaminu ustnego. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.

Podstawą oceny jest egzamin pisemny przeprowadzony po II semestrze trwania przedmiotu. Semestr pierwszy oceniany jest na podstawie oceny ciągłej wynikającej z aktywności na zajęciach.

Na ocenę dst student/ka:

- zna w niewielkim stopniu terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w zakresie teorii literatury i interpretacji tekstów kulturowych;

- posiada elementarną wiedzę o powiązaniach teorii literatury i interpretacji oraz ich filozoficznych przesłanek z naukami o kulturze;

- zna w niewielkim stopniu najważniejsze nurty XX-wiecznej teorii literatury i interpretacji, a także filozoficzne tradycje myślowe, z których one czerpały;

- ma ograniczoną świadomość społecznych i kulturowych wymiarów procesu interpretowania tekstów kultury, rozumie potrzebą aktualizowania swojej wiedzy w obliczu powstawania nowych teorii i aktualnych trendów myślowych.

Na ocenę db student/ka:

- zna w podstawowym/wystarczającym stopniu terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w zakresie teorii literatury i interpretacji tekstów kulturowych;

- posiada dostateczną wiedzę o powiązaniach teorii literatury i interpretacji oraz ich filozoficznych przesłanek z naukami o kulturze;

- zna w podstawowym/wystarczającym stopniu najważniejsze nurty XX-wiecznej teorii literatury i interpretacji, a także filozoficzne tradycje myślowe, z których one czerpały;

- ma elementarną świadomość społecznych i kulturowych wymiarów procesu interpretowania tekstów kultury, rozumie potrzebą aktualizowania swojej wiedzy w obliczu powstawania nowych teorii i aktualnych trendów myślowych.

Na ocenę bdb student/ka:

- doskonale zna stopniu terminologię i metodologię z obszaru nauk humanistycznych w zakresie teorii literatury i interpretacji tekstów kulturowych;

- posiada rozszerzoną wiedzę o powiązaniach teorii literatury i interpretacji oraz ich filozoficznych przesłanek z naukami o kulturze;

- doskonale orientuje się w najważniejszych nurtach XX-wiecznej teorii literatury i interpretacji, a także filozoficznych tradycjach myślowych, z których one czerpały;

- ma pełną świadomość społecznych i kulturowych wymiarów procesu interpretowania tekstów kultury, rozumie potrzebą aktualizowania swojej wiedzy w obliczu powstawania nowych teorii i aktualnych trendów myślowych.

1. Poetyka Arystotelesa

2. Tekst kultury - definicja

3. narratywizm

5. dialogiczność

6. Estetyka recepcji

7. narratywizm

8. Psychoanaliza

9. Feminizm

10. Dekonstrukcja

11. Intertekstualność

12. Performatyka

13. Postkolonializm

14. Konwergencja

15. Teorie mediów

Efekty uczenia się w obszarze wiedzy osiągane są metodą wykładową, metodą dyskusji i studium przypadku, a weryfikowane przez egzamin końcowy.

Efekty uczenia się w obszarze umiejętności osiągane są metodą wykładową i metodą dyskusji, a weryfikowane przez ocenę ciągłą i egzamin końcowy.

Efekty uczenia się w obszarze kompetencji osiągane są metodą wykładową, metodą dyskusji i studium przypadku, a weryfikowane przez ocenę ciągłą i egzamin końcowy.