| Literatura: |
UTWORY LITERACKIE:
EPIKA
** E.-E. Schmitt, Trucicielka i inne opowiadania, tłum. A. Sylwestrzak-Wszelaki, Kraków 2011.
**E.-E. Schmitt, Odette i inne historie miłosne, przekł. J. Brzezowski, Kraków 2009.
[Oba tomiki opowiadań uwzględnione w puli lektur w minionym semestrze jako podstawa tekstowa, służąca przygotowaniu pracy całorocznej].
LIRYKA
*J. Lechoń, Srebrne i czarne, Warszawa 1987 (wybrane wiersze).
*F. Holderlin, Co się ostaje, ustanawiają poeci. 100 najsłynniejszych wierszy w przekładzie Antoniego Libery, Gdańsk 2009 (wybrane wiersze).
*E. Dickinson, O śmierci, poetach i pszczołach. Wiersze zebrane, t. I, przeł. J. Solarz, Tanowo-Kraków 2021 (wybrane wiersze).
DRAMAT
*M. Maeterlinck, Ślepcy, [w:] idem, Wybór dramatów, przeł. z upoważnienia aut. i wstępem krytycznym poprzedził Z. Przesmycki (Miriam), Wrocław 1994.
LEKTURY OBOWIĄZKOWE W SEMESTRZE LETNIM (ARTYKUŁY ORAZ ROZDZIAŁY W MONOGRAFIACH):
1. R. Ingarden, Dwuwymiarowa budowa dzieła sztuki literackiej, [w:] idem, Szkice z filozofii literatury, wstęp W. Stróżewski, Kraków 2000.
2. D. Korwin-Piotrowska, Rodzaje i gatunki - sfera wpływów, rozdz. 5. [w:] eadem, Poetyka - przewodnik po świecie tekstów, Kraków 2011.
3. G. Grochowski, [Tekstowe hybrydy], [w:] Polska genologia. Gatunek w literaturze współczesnej, red. naukowy R. Cudak, Warszawa 2009; przedruk za: G. Grochowski, Tekstowe hybrydy. Literackość i jej pogranicza, Wrocław 2000, Wprowadzenie, s. 5-22.
4. P. Michałowski, Ponowoczesna sonetomania?, [w:] Polska genologia..., jw.
5. S. Sawicki, Czym jest poezja?, [w:] idem, Wartość-sacrum-Norwid, Lublin 1994.
6. O. Ortwin, O liryce i wartościach lirycznych, [w:] idem, Próby przekrojów, Lwów 1936; także [w:] idem, Pisma krytyczne, Kraków 1970, t. 2.
7. ks. J. Tischner, Filozofia dramatu, Kraków 2012 (tu wyłącznie fragment A. Błądzenie w żywiole piękna, s. 115-135).
8. A. Stoff, Dramat i czas, "Acta Universitatis Nicolai Copernici" Filologia Polska 45, Toruń 1995.
9. A. Stoff, Formy wypowiedzi dramatycznej, Toruń 1985 (orientacja w różnorodności zjawisk językowych w dramacie).
10. J. Błoński, Dramat i przestrzeń, "Dialog" 1977, nr 8, także [w:] t. zbior. Przestrzeń i literatura, pod red. M. Głowińskiego i A. Okopień-Sławińskiej, Wrocław 1978 oraz [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, oprac. J. Degler, Wrocław 1988.
11. J. Makota, Czy dzieło sztuki jest symbolem?, [w:] Szkice filozoficzne Romanowi Ingardenowi w darze, Warszawa-Kraków 1964.
12.C. Zalewski, Niemożliwa katharsis. Roman Ingarden i Paul Ricoeur czytają "Poetykę" Arystotelesa, "Teksty Drugie" 2010, nr 4.
13. E. Balcerzan, HUMANISTO, kim jesteś?, Kraków 2018 (fragmenty wybrane przez prowadzącą).
Lektury uzupełniające autorskie z zakresu genologii - wybrane:
1. B. Garlej, Widowisko teatralne – „wypadek graniczny” poza granicą(?), [w:] Teatr, teatralizacja, performatywność, pod red. Teresy Pękali, Lublin 2016, s. 75 – 87.
2. B. Garlej, Hildebrandowska „wartość całościowa” jako narzędzie poznawania wartości literatury. Na przykładzie dramatu „Dzika kaczka” Ibsena, [w:] Od Lema do Sienkiewicza (z Ingardenem w tle). Prace literaturoznawcze ofiarowane Profesorowi Andrzejowi Stoffowi w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, red. M. Cyzman, A. Skubaczewska-Pniewska, D. Brzostek, Toruń 2017, s. 453 – 464.
3. B. Garlej, Jeszcze o współczesnym apokryfie literackim: „Ewangelia według Piłata” Érica-Emmanuela Schmitta, [w:] Powieść dziś. Teorie, tradycje, interpretacje, red. A. Skubaczewska-Pniewska, J. Tuszyńska, Toruń 2019, s. 228 – 239.
4. B. Garlej, W poszukiwaniu twórczej tożsamości: Gustave’a Flauberta biograficzne „zmącenie”, „Rocznik Filozoficzny Ignatianum” („The Ignatianum Philosophical Yearbook”) 2021, Vol. 27, No. 1, s. 239 – 251.
|
