Mitologia grecka i rzymska WH-FK-I-1-MirGreRzym
Ćwiczenia (CW) Semestr letni 2023/24

Hyginus: Fabulae

P. Grimal Słownik mitologii greckiej

R. Graves, Mity greckie, PIW 1968

Z. Kubiak Mitologi Greków i Rzymian, dowolne wydanie

E. Csapo Theories of mythology, London 2005

I. Strensky Four theories of myth, 1986

A. Dundes Sacred Narrative, Berkeley 1992

C. Levi-Strauss Trójkąt kulinarny, Twórczość 28 (1972) nr 2

J. Cambell Bohater o tysiącu twarzy, Poznań 1997

V. Propp Morfologia bajki, Warszawa 1976

L. uzupełniająca:

Cambridge companion to Greek mythology, ed. R.D. Woodard, 2008

J. Harrison Prolegomena to Greek religion, repr. 2012

W. Burkert Starożytne kulty misteryjne, przekł. K. Bielawski 2007

J. Fonterose Orion. The myth of the hunter and the huntress, 1981

M. Detienne The gardens of Adonis, Princeton 2004

WG: Student zna podstawowe fakty mitologii tak grecko rzymskiej, jak porównawczej, orientuje się w filiacjach mitów, rozróżnia i poprawnie definiuje mity sensu stricto, mity literackie i mity filozoficzne, rozróżnia najważniejsze typy mitów, zna istotne cykle mityczne mitologii greckiej.

Student zna i rozumie najważniejsze teorie mitu. Student zna najważniejsze źródła do poznania i rekonstrukcji mitologii greckiej, rozumie jej funkcjonowanie w kultowej i politycznej rzeczywistości klasycznych Aten.

WK: Student dostrzega związki mitologii greckiej z mitologiami bliskowschodnimi i indoeuropejskimi. Potrafi dostrzec kulturowe znaczenie mitu. Zdaje sobie sprawę ze znaczenia mitologii greckiej dla kultury europejskiej i ze znaczenia badań nad mitologią w rozwoju humanistyki.

U: Student dysponuje aparatem pojęciowym i terminologią pozwalającymi na dokonanie samodzielnej analizy danej historii mitycznej, selekcję źródeł i opracowań dostosowaną do potrzeb aktualnego problemu badawczego

Dwa testy pisemne (odpowiednio znajomość mitologii, znajomość i rozumienie teorii mitoznawczych), mix pytań otwartych i zamkniętych.

1. Ocena niedostateczna: ocenę niedostateczną otrzymuje student, który nie spełnił chociaż jednego wymogu przewidzianego dla oceny dostatecznej (1-3)

Ocenę dostateczną otrzymuje student, który:

1. FK_W: wykazuje podstawową orientację w mitologii greckiej (Mitologia Paradowskiego), potrafi wymienić najważniejsze cykle mityczne, a także wymienić i scharakteryzować najważniejsze stanowiska teoretyczne, wykazuje znajomość najważniejszych terminów mitograficznych. Ma świadomość wzajemnych relacji religii i mitu, kulturowego i kulturotwórczego znaczenia opowieści mitycznych. Rozróżnia mit sensu stricto i mity literackie czy filozoficzne, ma świadomość znaczenia i wartości mitu oraz wielkokulturowości w kulturze zachodniej.

2. FK_U: potrafi wskazać najważniejsze narzędzia pracy mitografa - leksykony mityczne, etc., poprawnie aplikuje terminy fachowe, posługuje się koherentnym i jasnym wywodem tak w piśmie jak i mowie.

3. FK_K: maświadomość ograniczeń własnej wiedzy.

Ocenę dobrą otrzymuje student, który w dodatku do spełnienia punktów 1-3:

1. FK_W: wykazuje znajomość mitologii greckiej wykraczającą poza poziom Parandowskiego (Grimal, Graves), zna stanowiska teoretyczne, ich przedstawicieli, i potrafi ilustrować owe stanowiska odniesieniami do aktualnych mitów, zna większe cykle mityczne, typy mitów, a także potrafi wskazać stałe elementy tych ostatnich. Ma świadomość zależności między mitami greckimi a mitami kultur niegreckich i potrafi wskazać stosowne przykłady. Zna terminologię fachową i ważniejsze pojęcia mitoznawstwa oraz jego powiązania z kulturoznawstwem i antropologią.

2. FK_U: bez trudności posługuje się aparatem pojęciowym z dziedziny mitoznawstwa, a także narzędziami pomocniczymi właściwymi dla tej dyscypliny badawczej. Konstruowany przezeń wywód nosi znamiona samodzielności i zdolności krytycznych, charakteryzuje go spójność logiczna i tematyczna, a także poprawność formalna.

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje student, który poza spełnieniem wymogów określonych dla oceny dobrej:

1. FK_W: wykazuje znajomość teorii nieujętych w curriculum, mitów rzadkich i nietypowych, subtelniejszych zależności pomiędzy cyklami mitycznymi lub poszczególnymi narracjami.

1. Narodziny mitoznawstwa nowoczesnego

2. Max Mueller

3. Koncepcje komparatywne

4. koncepcje funkcjonalistyczne,

5. Teoria rytualistyczna

6. interpretacje psychoanalityczne

7. koncepcje strukturalistyczne.

8. Water Burkert

9. Mit filozoficzny – Platon, Damascjusz

10. Antyczni kolekcjonerzy mitów

11. Alegoreza stoicka, alegoreza neoplatońska

Pogadanka, burza mózgów, praca w grupach