Plastyka nowożytna Polski WNHS-HS-PNP
Wykład (WYK) Semestr zimowy 2024/25

Fischinger Andrzej, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, Kraków 1969; Gębarowicz Mieczysław, Studia nad dziejami kultury artystycznej późnego renesansu w Polsce, Toruń 1962; Jakimowicz Teresa, Temat historyczny w sztuce epoki ostatnich Jagiellonów, Warszawa - Poznań 1985, Mańkowski Tadeusz, Dzieje wnętrz wawelskich, wyd. 2, Warszawa 1957; Miłobędzki Adam, Architektura polska XVII wieku, y. 1-2, Warszawa 1980; Szablowski Jerzy, Architektura renesansowa i manierystyczna w Polsce. Zarys, Kraków 1965; Artyści włoscy w Polsce XV - XVIII wiek, Warszawa, 2004; Chruścicki Juliusz, Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, Warszawa 1974; Chruścicki Juliusz, Sztuka i polityka. Funkcje propagandowe sztuki w epoce Wazów 1587 - 1668, Warszawa 1983; Chrzanowski Tadeusz, Sztuka w Polsce od I do III Rzeczypospolitej, Warszawa 1998; Karpowicz Mariusz, Barok w Polsce, Warszawa 1988; Karpowicz Mariusz, Sztuka polska XVII wieku, Warszawa 1975; Tatarkiewicz Władysław, O sztuce polskiej XVII i XVIII wieku. Architektura i rzeźba, Warszawa 1966; Tomkiewicz Władysław, Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku XVII, Wrocław 1952; Czyż Anna Sylwia, Jamski Piotr, Szczęśliwe nieba krajów włoskich! Freskant Michelangelo Palloni w Wielkim Księstwie Litewskim 2023

Student:

- Ma uporządkowaną wiedzę o rozwoju sztuki, obejmującą zaawansowaną terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii sztuki

- Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie sztuki polskiej doby nowożytnej.

- Ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii sztuki z innymi naukami humanistycznymi, w tym filozofii i literatury.

-Zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych.

-Ma świadomość kompleksowych przemian kultury, złożoności i historycznej zmienności jej znaczeń.

Umiejętności:

- Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące dzieł sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów, w tym umie korzystać z zasobów internetowych i komputerowych baz danych instytucji kultury. Potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym i stosować właściwą terminologię używaną do opisu i analizy dzieł sztuki.

-Posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące formułowanie i analizę problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników.

-Kierując się wskazówkami opiekuna naukowego umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności.

-Potrafi rozpoznać różne rodzaje i typy dzieł sztuki oraz wytwory kultury wizualnej, a także przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego i miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

-Posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z powołaniem się na poglądy badaczy. Umie formułować wnioski.

-Potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych w stopniu umożliwiającym swobodną konwersację z w języku polskim i obcym na tematy ogólne oraz związane ze studiowaną specjalnością.

-Posiada umiejętność konstruowania logicznej wypowiedzi pisemnej i ustnej w języku polskim i obcym, połączonej z poprawnym opracowaniem maszynopisu z aparatem badawczym i prezentacji fotografii dzieł sztuki.

Kompetencje:

-Potrafi pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

-Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania.

-Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym korzystając z różnych jego form.

Kryteria oceniania:

Student uczestniczy obowiązkowo w wykładzie. Wykład kończy się egzaminem ustnym. Egzamin ustny składa się z trzech pytań otwartych.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na wykładzie (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności na wykładzie) oraz zaliczenie egzaminu ustnego na koniec II semestru.

KRYTERIA OCENY:

ocena ndst (2) - student nie zna podstawowej faktografii z zakresu polskiej plastyki nowożytnej, nie posiada wiedzy na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i nie zna podstawowych problemów związanych z ich atrybucją i interpretacją

ocena dost (3) - student zna w ograniczonym stopniu podstawową faktografię z zakresu polskiej plastyki nowożytnej, posiada słabo uporządkowaną wiedzę na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i posiada znacznie ograniczoną wiedzę o podstawowych problemach związanych z ich atrybucją i interpretacją

ocena db (4) - student zna podstawową faktografię z zakresu polskiej plastyki nowożytnej, posiada dobrze uporządkowaną wiedzę na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i zna podstawowe problemy związane z ich atrybucją i interpretacją

ocena bdb (5) - student zna bardzo bobrze podstawową faktografię z zakresu polskiej plastyki nowożytnej, posiada w pełni porządkowaną wiedzę na temat najważniejszych zabytków polskiej plastyki nowożytnej i zna w pełni podstawowe problemy związane z ich atrybucją i interpretacją

ZAKRES TEMATÓW:

I semestr:

1. Renesans polski a renesans europejski. Recepcja form renesansowych w Polsce – charakterystyka głównych nurtów.

2. Warsztat Franciszka Florentczyka i pierwsze dzieła renesansowe w Polsce.

3. Bartłomiej Berecci i jego warsztat. Kaplica Zygmuntowska i jej znaczenie dla polskiej sztuki renesansowej.

4. Nagrobki renesansowe i rzeźba sepulkralna.

5. Wawel siedzibą renesansowego monarchy, dzieła królewskiego mecenatu i ich interpretacja.

6. Spółka architektoniczno-rzeźbiarska Jana Cini & Bernardino de Gianotis.

7. Tzw nurt rodzimy w renesansowej rzeźbie w Polsce. Benedykt Sandomierzanin, artyści cechowi. Działalność mecenasowska bpa Andrzeja Noskowskiego na Mazowszu.

8. Nagrobek mieszczański w Polsce w XVI i pocz. XVII w.

9. Działalność północnowłoskich lapicydów (tzw Komasków) w renesansowej Polsce; główne ośrodki, charakterystyka twórczości.

10. Jan Maria Mosca zw. Padovano.

11. Hieronim Canavesi.

12. Jan Michałowicz z Urzędowa.

13. Santi Gucci i jego wpływ na polską rzeźbę doby manieryzmu. Warsztaty Pińczowskie.

14. Manieryzm północny w Gdańsku.

15. Lwów. Jan Pfister. Kaplice Boimów i Kampianów.

Metody dydaktyczne i sposoby weryfikacji efektów kształcenia:

Udział w wykładzie (obowiązkowy, możliwe dwie nieobecności), praca własna studenta, przygotowanie do egzaminu.

Udział w egzaminie w formie ustnej.

Egzamin będzie się składał z trzech pytań.

Student do egzaminu musi opracować tezy egzaminacyjne podane przez prowadzącego.