| Literatura: |
Lektury uzależnione są od wybranej problematyki ćwiczeń. Mimo to, warto, by uczestnicy zajęć zapoznali się z niżej wymienionymi publikacjami:
A. Baranowski, Nurty, formy i centra barokowej architektury sakralnej w Wielkim Księstwie Litewskim,"Biuletyn Historii Sztuki", t.46,nr 4, 1984.
M. Brykowska, Architektura karmelitów bosych w XVII-XVIII wieku, Warszawa 1991.
A. Fischinger, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, Kraków 1969.
J. Kowalczyk, Kolegiata w Zamościu, Warszawa 1968.
J. Kowalczyk, Rola Rzymu w późnobarokowej architekturze polskiej, "Rocznik Historii Sztuki", 20 (1994), s. 215-308.
M. Kurzej, Jan Wolff. Monografia architekta, Kraków 2009.
J. Z. Łoziński, Grobowe kaplice kopułowe w Polsce 1520-1620, Warszawa 1972.
A. Miłobędzki, Architektura polska XVII wieku, t. 1-2, Warszawa 1980..
St. Mossakowski, Tylman van Gameren, architekt polskiego baroku, Warszawa 1972.
St. Mossakowski, Rezydencja królewska na Wawelu w czasach Zygmunta Starego, Kraków 2013.
"Biuletyn Historii Sztuki", 73, (2011) nr 3-4 --> omówienie architektury późnobarokowej Wilna
Sztuka polska. Późny barok, rokoko, klasycyzm, Warszawa 2016.
|
| Efekty uczenia się: |
Wiedza:
HS1_U01 - Ma uporządkowaną wiedzę szczegółową o rozwoju nowozytnej sztuki polskiej, zna terminologię oraz podstawowe metody badawcze historii
sztuki.
HS1_U02 - Ma wiedzę o specyfice architektury nowożytnej w Polsce oraz podstawową wiedzę o powiązaniach jej z architekturą europejską.
Umiejętności:
HS_U03 - Zna i rozumie metody analizy i interpretacji dzieł sztuki, ma
znajomość stosowanych w historii sztuki teorii i metodologii
oraz zna jej najnowsze osiągnięcia.
HS1_U04 - Ma wiedzę o podstawowych pojęciach i zasadach z zakresu
prawa autorskiego.
HS1_U07 - Ma podstawową wiedzę o wybranych zagadnieniach nowożytnej sztuki w Polsce i jej powiązaniach z naukami humanistycznymi.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia oraz kolokwia zaliczeniowe są przeprowadzane w trybie stacjonarnym (jeżeli inaczej ustalą władze uczelni, w trybie online, w czasie rzeczywistym, na platformie MS Teams).
a) obowiązkowej obecności oraz aktywności w trakcie zajęć [udział w dyskusji opartej o wyznaczone wcześniej lektury, odpowiedzi ustne lub wykonywanie zadań pisemnych w formie testu z otwartymi pytaniami]
b) przygotowania pracy pisemnej na temat zabytku wybranego z listy i zaprezentowania jej na zajęciach (w 1 sem.)
c) zaliczonego kolokwium składającego się ze slajdówki i pięciu pytań otwartych (w 1 i 2 semestrze).
d) napisanej i złożonej prowadzącemu zajęcia recenzji książki o architekturze nowożytnej (w 2 sem.)
Nieprzygotowanie w terminie pracy pisemnej w pierwszym semestrze skutkuje niezaliczeniem przedmiotu. Nieobecność na zajęciach lub brak czynnego udziału w ćwiczeniach należy odpracowywać w terminie wyznaczonym przez prowadzącego zajęcia w trybie stacjonarnym, lub z braku możliwości, online via MS Teams. Stały brak czynnego udziału w zajęciach może skutkować obniżeniem oceny końcowej.
UWAGA: Niezaliczenie ćwiczeń w 1 lub 2 semestrze uniemożliwia przystąpienie do egzaminu z architektury nowożytnej Europy.
|
| Zakres tematów: |
Lektury uzależnione są od wybranej problematyki ćwiczeń. Mimo to, warto, by uczestnicy zajęć zapoznali się z niżej wymienionymi publikacjami:
A. Baranowski, Nurty, formy i centra barokowej architektury sakralnej w Wielkim Księstwie Litewskim,"Biuletyn Historii Sztuki", t.46,nr 4, 1984.
M. Brykowska, Architektura karmelitów bosych w XVII-XVIII wieku, Warszawa 1991.
A. Fischinger, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI wieku, Kraków 1969.
J. Kowalczyk, Kolegiata w Zamościu, Warszawa 1968.
J. Kowalczyk, Rola Rzymu w późnobarokowej architekturze polskiej, "Rocznik Historii Sztuki", 20 (1994), s. 215-308.
M. Kurzej, Jan Wolff. Monografia architekta, Kraków 2009.
J. Z. Łoziński, Grobowe kaplice kopułowe w Polsce 1520-1620, Warszawa 1972.
A. Miłobędzki, Architektura polska XVII wieku, t. 1-2, Warszawa 1980..
St. Mossakowski, Tylman van Gameren, architekt polskiego baroku, Warszawa 1972.
St. Mossakowski, Rezydencja królewska na Wawelu w czasach Zygmunta Starego, Kraków 2013.
"Biuletyn Historii Sztuki", 73, (2011) nr 3-4 --> omówienie architektury późnobarokowej Wilna
Sztuka polska. Późny barok, rokoko, klasycyzm, Warszawa 2016.
|
| Metody dydaktyczne: |
Zajęcia oraz kolokwia zaliczeniowe są przeprowadzane w trybie stacjonarnym (jeżeli inaczej ustalą władze uczelni, w trybie online, w czasie rzeczywistym, na platformie MS Teams).
a) obowiązkowej obecności oraz aktywności w trakcie zajęć [udział w dyskusji opartej o wyznaczone wcześniej lektury, odpowiedzi ustne lub wykonywanie zadań pisemnych w formie testu z otwartymi pytaniami]
b) przygotowania pracy pisemnej na temat zabytku wybranego z listy i zaprezentowania jej na zajęciach (w 1 sem.)
c) zaliczonego kolokwium składającego się ze slajdówki i pięciu pytań otwartych (w 1 i 2 semestrze).
d) napisanej i złożonej prowadzącemu zajęcia recenzji książki o architekturze nowożytnej (w 2 sem.)
Nieprzygotowanie w terminie pracy pisemnej w pierwszym semestrze skutkuje niezaliczeniem przedmiotu. Nieobecność na zajęciach lub brak czynnego udziału w ćwiczeniach należy odpracowywać w terminie wyznaczonym przez prowadzącego zajęcia w trybie stacjonarnym, lub z braku możliwości, online via MS Teams. Stały brak czynnego udziału w zajęciach może skutkować obniżeniem oceny końcowej.
UWAGA: Niezaliczenie ćwiczeń w 1 lub 2 semestrze uniemożliwia przystąpienie do egzaminu z architektury nowożytnej Europy.
|
