Seminarium doktoranckie - nauki teologiczne

podstawowy

wpisz symbol/symbole efektów kształcenia

Doktorant wypracowuje podstawowe metody pracy naukowej w zakresie teologii duchowości. Poznanie sposób prowadzenia badań. Zapoznaje się ze specyfiką źródeł teologii duchowości zobiektywizowanych i niezobiektywizowanych. Zostaje wprowadzony w prowadzenie badań interdyscyplinarnych. Samodzielnie przygotowuje w ramach seminarium opracowania a także artykuły przeznaczone do druku pod nadzorem promotora.

1. Locus theologicus w duchowości.

2. Metodologia w teologii.

3. Metodologia w teologii duchowości.

4. Interdyscyplinarność - relacja do innych dziedzin teologii.

5. Relacja do nauk pozateologicznych

6.Kryteria naukowości.

7. Konstruowanie planu pracy.

8. Nakreślenie problemu badawczego.

9. Elementy wstępu.

10. Rozdziały pracy.

11. Budowanie zakończenia.

12. Sporządzanie bibliografii.

1. Cz. Parzyszek, Życie konsekrowane w posoborowym nauczaniu Kościoła, Ząbki 2007.

2, F. Asti, Teologia della vita mistica, Citta del Vaticano 2009.

3. H. Seweryniak, Metodyka pisania prac, Płocki, 1997.

J. Aumann, Zarys historii duchowości, Kielce 1993.

4, M. Chmielewski, Metodologiczne problemy posoborowej teologii duchowości katolickiej, Lublin 1999.

5. M. Zawada, Homo desiderans Deum. Dynamika pragnienia Boga w wymiarze antropologiczno – duchowym, Kraków 2011.

6. O. S. C. Napiórkowski, Jak uprawiać teologię, Wrocław, wydawnictwo: TUM, 2002.

7. S. Urbański, Mistyka polska, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2011.

EK 1. Student zdobywa konieczna wiedzę do podjęcia pracy naukowej. Poznaje metody pracy naukowej na poziomie magisterium; rozpoznaje i dokonuje kwalifikacji materiału na podstawie określonych metod badawczych na gruncie teologii; posiada wiedzę dotyczącą formalnej i metodologicznej struktury pracy naukowej; objaśnia i podsumowuje gromadzony materiał zarówno w podjętym przez niego zagadnieniu, jak również w zagadnieniach zaproponowanych do pracy w ramach seminarium naukowego.

EK 2. Na płaszczyźnie umiejętności:

Student wykorzystuje zdobytą wiedzę. Na jej podstawie analizuje zebrany materiał badawczy; sporządza właściwy plan pracy naukowej; konstruuje systemy pracowania materiału; weryfikuje własne badania a także uczestniczy w weryfikacji pracy innych studentów; ustala kryteria i właściwości wobec przygotowywanych prac i opracowań.

EK 3. Na płaszczyźnie kompetencji:

Student posiada właściwa postawę krytyczna wobec treści opracowywanych; wyraża swoje opinie i włącza się w dyskusje w ramach zajęć; pracuje w zespołach przygotowujących materiał naukowy; podejmuje odpowiedzialność za treści prezentowane jako dorobek naukowy; jest kreatywny wobec nowych koncepcji pracy naukowej na gruncie teologii.

EK 1. Z karesu wiedzy:

Ndst (2): nie posiada podstawowej wiedzy dotyczące pracy naukowej; nie wie na czym polega seminarium naukowe.

Dst (3): posiada podstawową wiedzę dotyczącą pracy naukowej; zna elementarne metody pracy naukowej, potrafi gromadzić materiał badawczy i dokonać jego klasyfikacji.

Db (4); interesuje się podejmowana problematyką; przygotowuje interesujące zagadnienia do pracy w ramach seminarium; dobrze opanował metody badawcze.

Bdb (5): rozwija się pod względem naukowym; proponuje nowe tematy i nowe rozwiązania; posiada własne koncepcje opracowania zagadnień poruszanych w ramach seminarium.

EK 2. W zakresie umiejętności:

Ndst (2): nie posiada podstawowych umiejętności pracy naukowej; nie potrafi tworzyć własnego warsztatu badawczego.

Dst (3): posiada umiejętność właściwego opracowania badanego materiału naukowego.

Db (4): proponuje i wprowadza rozwiązania problemów teologicznych; jest aktywny w dyskusjach w ramach seminarium; poszukuje odpowiedzi na postawione problemy.

Bdb (5): potrafi zaproponować oryginalne tematy pracy naukowej i posiada koncepcje ich rozwinięcia; poszukuje nowych metod pracy naukowej; rozwija swój warsztat naukowo-badawczy.

EK 3. W ramach kompetencji społecznych:

Ndst (2): nie widzi możliwości wykorzystania zdobytej wiedzy.

Dst (3): wdraża poznany materiał pobieżnie i ogólnikowo, nie rozwija metod pracy naukowo-badawczej, pozostając na poziomie podstawowym.

Db (4): posiada umiejętność wykorzystania warsztatu badawczego do rozwiązań, które posiadają znaczenie eklezjalne czy też ogólno-społeczne.

Bdb (5): potrafi pracować interdyscyplinarnie; śledzi zachodzą zmiany w problematyce nauki oraz jej metod. Wychodzi z inicjatywami nowych rozwiązań.

Metody weryfikacji efektów kształcenia: wykazanie dorobku naukowego na poszczególnych etapach seminarium naukowego

- Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie założonych celów kształcenia.

- O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów z:

- dorobku oraz zaawansowania w pracy naukowo-badawczej: dst-dst plus 50-60%, db-db plus 60-85%, bdb 85-100%

- obecności na zajęciach: dst- od 65%; db-65-95%, bdb-95-100%