Mechanika i wytrzymałość materiałów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WB-IS-35-02-CW |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.6
|
Nazwa przedmiotu: | Mechanika i wytrzymałość materiałów |
Jednostka: | Wydział Biologii i Nauk o Środowisku |
Grupy: |
Przedmioty dla II roku inżynierii środowiska |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | IS1P_U05 IS1P_K01 (rok akademicki 2023/24) IS1P_W01 IS1P_U01 IS1P_K01 |
Wymagania wstępne: | Przygotowanie z matematyki i fizyki. |
Skrócony opis: |
Poziom przedmiotu: Cele przedmiotu: Wykłady i ćwiczenia z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów. Podstawy teoretyczne. Rozwiązywanie zadań inżynierskich ze zwróceniem szczególnej uwagi na umiejętność wdrażania zdobytej wiedzy w zastosowaniach technicznych, w tym w projektach inżynierskich. Wymagania wstępne: znajomość podstaw fizyki oraz matematyki w zakresie rachunku różniczkowego i całkowego |
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: W ramach przedmiotu realizowana jest następująca tematyka związana z problematyką mechaniki i wytrzymałości materiałów: 1. Zasady statyki, siła, moment, więzy. 2. Układy sił, redukcja, warunki równowagi. 3. Siły zewnętrzne i wewnętrzne: kratownice, belki, ramy. 4. Geometria mas, momenty bezwładności. 5. Wytrzymałość materiałów. 6. Określanie własności mechanicznych materiałów. 7. Obliczenia wytrzymałościowe prętów prostych, rozciąganych i ściskanych. 8. Stan naprężenia i odkształcenia. 9. Zginanie proste, ukośne i z uwzględnieniem naprężeń stycznych. 10. Wyboczenie, ścinanie, skręcanie. 11. Równowaga układu sił, tarcie. 12. Momenty bezwładności powierzchni płaskich. 13. Ruch punktu na płaszczyźnie, ruch obrotowy i płaski, ruch złożony punktu. 14. Analiza jednoosiowego i płaskiego stanu naprężenia, rozciągania i ściskania. Metody oceny: zaliczenie: średnia z kolokwiów cząstkowych sprawdzian pisemny z zakresu wykładów ocena z egzaminu: średnia z zaliczenia i sprawdzianu pisemnego |
Literatura: |
Literatura podstawowa: A. Pac-Pomarnacka, Mechanika ogólna z przykładami obliczeń, Skrypty Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004 Literatura uzupełniająca: 1. J. Lewiński, A. Wilczyński, D. Witenberg-Perzyk, Podstawy mechaniki, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2000 2. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2002 3. M. Klasztorny, Mechanika, DWE, Wrocław, 2000 4. Z. Osiński, Mechanika ogólna, WN PWN, Warszawa, 1997 |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Przedmiotowe efekty uczenia się w zakresie wiedzy: Efekt przedmiotowy 1: absolwent zna i rozumie: w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej związanej z analizą i projektowaniem ustrojów statycznych, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej inżyniera środowiska umożliwiających także współpracę z architektem i inżynierem budownictwa [IS1P_W01] Przedmiotowe efekty uczenia się w zakresie umiejętności: Efekt przedmiotowy 1: absolwent potrafi: uczenia si do efektów odniesienie ę na poziomie 6 PRK wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy związane z projektowaniem ustrojów statycznych oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących (w tym w szczególności w oparciu o normy, dokumentację projektową, wytyczne do projektowania i inne materiały techniczne) [IS1P_U01] Przedmiotowe efekty uczenia się w zakresie kompetencji społecznych: Efekt przedmiotowy 1: absolwent jest gotów do: krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści wynikających z analizy założeń do projektowania, norm, materiałów technicznych, dokumentacji projektowej dotyczącej ustrojów statycznych [IS1P_K01] |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania w zakresie wiedzy: Na ocenę 2 (ndst) student miernie zna i rozumie: w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej związanej z analizą i projektowaniem ustrojów statycznych, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej inżyniera środowiska umożliwiających także współpracę z architektem i inżynierem budownictwa Na ocenę 3 (dst) student dostatecznie absolwent zna i rozumie: w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej związanej z analizą i projektowaniem ustrojów statycznych, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej inżyniera środowiska umożliwiających także współpracę z architektem i inżynierem budownictwa Na ocenę 4 (db) student dobrze absolwent zna i rozumie: w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej związanej z analizą i projektowaniem ustrojów statycznych, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej inżyniera środowiska umożliwiających także współpracę z architektem i inżynierem budownictwa Na ocenę 5 (bdb) student bardzo dobrze absolwent zna i rozumie: w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i zjawiska oraz dotyczące ich metody i teorie wyjaśniające złożone zależności między nimi, stanowiące podstawową wiedzę ogólną z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów tworzącą podstawy teoretyczne, uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia oraz wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej związanej z analizą i projektowaniem ustrojów statycznych, jak również zastosowania praktyczne tej wiedzy w działalności zawodowej inżyniera środowiska umożliwiających także współpracę z architektem i inżynierem budownictwa Kryteria oceniania w zakresie umiejętności: Na ocenę 2 (ndst) student miernie potrafi w ramach uczenia si do efektów odniesienie ę na poziomie 6 PRK wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy związane z projektowaniem ustrojów statycznych oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących (w tym w szczególności w oparciu o normy, dokumentację projektową, wytyczne do projektowania i inne materiały techniczne), Na ocenę 3 (dst) student dostatecznie potrafi w ramach uczenia się do efektów odniesienie ę na poziomie 6 PRK wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy związane z projektowaniem ustrojów statycznych oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących (w tym w szczególności w oparciu o normy, dokumentację projektową, wytyczne do projektowania i inne materiały techniczne), Na ocenę 4 (db) student dobrze potrafi w ramach uczenia się do efektów odniesienie ę na poziomie 6 PRK wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy związane z projektowaniem ustrojów statycznych oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących (w tym w szczególności w oparciu o normy, dokumentację projektową, wytyczne do projektowania i inne materiały techniczne), Na ocenę 5 (bdb) student bardzo dobrze potrafi w ramach uczenia się do efektów odniesienie ę na poziomie 6 PRK wykorzystywać posiadaną wiedzę – formułować i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy związane z projektowaniem ustrojów statycznych oraz wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących (w tym w szczególności w oparciu o normy, dokumentację projektową, wytyczne do projektowania i inne materiały techniczne), Kryteria oceniania w zakresie kompetencji społecznych: Na ocenę 2 (ndst) student miernie jest gotów do: krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści wynikających z analizy założeń do projektowania, norm, materiałów technicznych, dokumentacji projektowej dotyczącej ustrojów statycznych Na ocenę 3 (dst) student dostatecznie jest gotów do: krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści wynikających z analizy założeń do projektowania, norm, materiałów technicznych, dokumentacji projektowej dotyczącej ustrojów statycznych Na ocenę 4 (db) student dobrze jest gotów do: krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści wynikających z analizy założeń do projektowania, norm, materiałów technicznych, dokumentacji projektowej dotyczącej ustrojów statycznych Na ocenę 5 (bdb) student bardzo dobrze jest gotów do: krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści wynikających z analizy założeń do projektowania, norm, materiałów technicznych, dokumentacji projektowej dotyczącej ustrojów statycznych Wykład - egzamin w formie pisemnej i w ewentualnej uzupełniającej formie ustnej, po zaliczeniu ćwiczeń, co stanowi warunek przystąpienia do egzaminu. Ćwiczenia audytoryjne – studenci powinni posiadać kalkulatory i materiały do zapisu ćwiczeń i wykonywania obliczeń. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest wykonywanie pisemnych opracowań wyznaczonych zadań lub zagadnień z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów w trakcie trwania oraz na koniec semestru i ich ustna obrona, a tak zaliczanie wszelkich cząstkowych pisemnych sprawdzianów (co najmniej połowa zaliczonych sprawdzianów). Sposoby weryfikacji efektów kształcenia: - aktywność na ćwiczeniach, poprawne wykonywanie zadań - dyskusja na ćwiczeniach - sprawozdania pisemne z wykonanych ćwiczeń Zalecana obecność na wykładach ze względu na praktyczny, obliczeniowy charakter materiału wykładów powinna wynosić co najmniej 80%. Bezwzględnym warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na ćwiczeniach we właściwej grupie zajęciowej. Wymagana do zaliczenia obecność na ćwiczeniach: co najmniej 80% zajęć według planu. |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2022-02-01 - 2022-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT CW
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Paweł Jelec | |
Prowadzący grup: | Paweł Jelec | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
|
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu: Wykłady i ćwiczenia z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów. Podstawy teoretyczne. Rozwiązywanie zadań inżynierskich ze zwróceniem szczególnej uwagi na umiejętność wdrażania zdobytej wiedzy w zastosowaniach technicznych, w tym w projektach inżynierskich. Wymagania wstępne: znajomość podstaw fizyki oraz matematyki w zakresie rachunku różniczkowego i całkowego |
|
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: W ramach przedmiotu realizowana jest następująca tematyka związana z problematyką mechaniki i wytrzymałości materiałów: 1. Zasady statyki, siła, moment, więzy. 2. Układy sił, redukcja, warunki równowagi. 3. Siły zewnętrzne i wewnętrzne: kratownice, belki, ramy. 4. Geometria mas, momenty bezwładności. 5. Wytrzymałość materiałów. 6. Określanie własności mechanicznych materiałów. 7. Obliczenia wytrzymałościowe prętów prostych, rozciąganych i ściskanych. 8. Stan naprężenia i odkształcenia. 9. Zginanie proste, ukośne i z uwzględnieniem naprężeń stycznych. 10. Wyboczenie, ścinanie, skręcanie. 11. Równowaga układu sił, tarcie. 12. Momenty bezwładności powierzchni płaskich. 13. Ruch punktu na płaszczyźnie, ruch obrotowy i płaski, ruch złożony punktu. 14. Analiza jednoosiowego i płaskiego stanu naprężenia, rozciągania i ściskania. Link do kanału na MSTeams: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3ae22929583eae4d7192d1535293d1c41c%40thread.tacv2/conversations?groupId=3be168ef-be7d-4169-9130-2d73a2d098b8&tenantId=12578430-c51b-4816-8163-c7281035b9b3 Metody oceny: zaliczenie: średnia z kolokwiów cząstkowych sprawdzian pisemny z zakresu wykładów ocena z egzaminu: średnia z zaliczenia i sprawdzianu pisemnego |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: A. Pac-Pomarnacka, Mechanika ogólna z przykładami obliczeń, Skrypty Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004 Literatura uzupełniająca: 1. J. Lewiński, A. Wilczyński, D. Witenberg-Perzyk, Podstawy mechaniki, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2000 2. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2002 3. M. Klasztorny, Mechanika, DWE, Wrocław, 2000 4. Z. Osiński, Mechanika ogólna, WN PWN, Warszawa, 1997 |
|
Wymagania wstępne: |
Brak. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2023-02-01 - 2023-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CW
CW
CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Paweł Jelec | |
Prowadzący grup: | Paweł Jelec | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Opis nakładu pracy studenta w ECTS: | ECTS ćwiczenia: 2 [1 ECTS= 30 godzin] Udział w ćwiczeniach (bezpośredni kontakt z wykładowcą): 30 godzin Przygotowanie do ćwiczeń: 5 godzin Przygotowanie prac zaliczeniowych: 20 godzin Konsultacje: 5 godzin Suma: 60 godzin [60/30= 2 ECTS] |
|
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
|
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu: Wykłady i ćwiczenia z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów. Podstawy teoretyczne. Rozwiązywanie zadań inżynierskich ze zwróceniem szczególnej uwagi na umiejętność wdrażania zdobytej wiedzy w zastosowaniach technicznych, w tym w projektach inżynierskich. Wymagania wstępne: znajomość podstaw fizyki oraz matematyki w zakresie rachunku różniczkowego i całkowego |
|
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: W ramach przedmiotu realizowana jest następująca tematyka związana z problematyką mechaniki i wytrzymałości materiałów: 1. Zasady statyki, siła, moment, więzy. 2. Układy sił, redukcja, warunki równowagi. 3. Siły zewnętrzne i wewnętrzne: kratownice, belki, ramy. 4. Geometria mas, momenty bezwładności. 5. Wytrzymałość materiałów. 6. Określanie własności mechanicznych materiałów. 7. Obliczenia wytrzymałościowe prętów prostych, rozciąganych i ściskanych. 8. Stan naprężenia i odkształcenia. 9. Zginanie proste, ukośne i z uwzględnieniem naprężeń stycznych. 10. Wyboczenie, ścinanie, skręcanie. 11. Równowaga układu sił, tarcie. 12. Momenty bezwładności powierzchni płaskich. 13. Ruch punktu na płaszczyźnie, ruch obrotowy i płaski, ruch złożony punktu. 14. Analiza jednoosiowego i płaskiego stanu naprężenia, rozciągania i ściskania. Metody oceny: zaliczenie: średnia z kolokwiów cząstkowych sprawdzian pisemny z zakresu wykładów ocena z egzaminu: średnia z zaliczenia i sprawdzianu pisemnego |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: A. Pac-Pomarnacka, Mechanika ogólna z przykładami obliczeń, Skrypty Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004 Literatura uzupełniająca: 1. J. Lewiński, A. Wilczyński, D. Witenberg-Perzyk, Podstawy mechaniki, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2000 2. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2002 3. M. Klasztorny, Mechanika, DWE, Wrocław, 2000 4. Z. Osiński, Mechanika ogólna, WN PWN, Warszawa, 1997 |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-15 - 2024-06-30 |
Przejdź do planu
PN WT CW
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Paweł Jelec | |
Prowadzący grup: | Paweł Jelec | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę | |
Opis nakładu pracy studenta w ECTS: | ECTS ćwiczenia: 2 [1 ECTS= 30 godzin] Udział w ćwiczeniach (bezpośredni kontakt z wykładowcą): 30 godzin Przygotowanie do ćwiczeń: 5 godzin Przygotowanie prac zaliczeniowych: 20 godzin Konsultacje: 5 godzin Suma: 60 godzin [60/30= 2 ECTS] |
|
Typ przedmiotu: | obowiązkowy |
|
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych: | nie dotyczy |
|
Skrócony opis: |
Cele przedmiotu: Wykłady i ćwiczenia z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów. Podstawy teoretyczne. Rozwiązywanie zadań inżynierskich ze zwróceniem szczególnej uwagi na umiejętność wdrażania zdobytej wiedzy w zastosowaniach technicznych, w tym w projektach inżynierskich. Wymagania wstępne: znajomość podstaw fizyki oraz matematyki w zakresie rachunku różniczkowego i całkowego |
|
Pełny opis: |
Treści merytoryczne: W ramach przedmiotu realizowana jest następująca tematyka związana z problematyką mechaniki i wytrzymałości materiałów: 1. Zasady statyki, siła, moment, więzy. 2. Układy sił, redukcja, warunki równowagi. 3. Siły zewnętrzne i wewnętrzne: kratownice, belki, ramy. 4. Geometria mas, momenty bezwładności. 5. Wytrzymałość materiałów. 6. Określanie własności mechanicznych materiałów. 7. Obliczenia wytrzymałościowe prętów prostych, rozciąganych i ściskanych. 8. Stan naprężenia i odkształcenia. 9. Zginanie proste, ukośne i z uwzględnieniem naprężeń stycznych. 10. Wyboczenie, ścinanie, skręcanie. 11. Równowaga układu sił, tarcie. 12. Momenty bezwładności powierzchni płaskich. 13. Ruch punktu na płaszczyźnie, ruch obrotowy i płaski, ruch złożony punktu. 14. Analiza jednoosiowego i płaskiego stanu naprężenia, rozciągania i ściskania. Metody oceny: zaliczenie: średnia z kolokwiów cząstkowych sprawdzian pisemny z zakresu wykładów ocena z egzaminu: średnia z zaliczenia i sprawdzianu pisemnego |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: A. Pac-Pomarnacka, Mechanika ogólna z przykładami obliczeń, Skrypty Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław, 2004 Literatura uzupełniająca: 1. J. Lewiński, A. Wilczyński, D. Witenberg-Perzyk, Podstawy mechaniki, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2000 2. J. Nizioł, Metodyka rozwiązywania zadań z mechaniki, WNT, Warszawa, 2002 3. M. Klasztorny, Mechanika, DWE, Wrocław, 2000 4. Z. Osiński, Mechanika ogólna, WN PWN, Warszawa, 1997 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.