Dorosłe dzieci z rodzin dysunkcyjnych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WF-P-PSRIIPU-DDzRD |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Dorosłe dzieci z rodzin dysunkcyjnych |
Jednostka: | Wydział Filozofii Chrześcijańskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Poziom przedmiotu: | podstawowy |
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się: | wpisz symbol/symbole efektów kształcenia |
Skrócony opis: |
W ramach zajęć przedstawione zostaną dysfunkcyjne role podejmowane przez dzieci w okresie dzieciństwa. Słuchacze poznają metody pozwalające na określenie ról podejmowanych przez dzieci alkoholików. Poznają także zasadnicze podstawy pomagania innym, możliwości pomocy w stawaniu się dojrzałym człowiekiem. |
Pełny opis: |
Określenie Dorosłe Dzieci zakłada podwójną tożsamość: bycie chronologicznie osobą dorosłą i jednocześnie dzieckiem, gdyż nierozwiązane problemy z okresu dzieciństwa, nieodreagowane i wyparte urazy stanowią element z przeszłości współwyznaczający funkcjonowanie w życiu dorosłym, funkcjonowanie o cechach niedojrzałości emocjonalno-społecznej. W ramach wykładu analizowane są skutki wzrastania w rodzinie dysfunkcyjnej, szczególnie w rodzinie z problemem alkoholowym, skutki podejmowania nieprawidłowych ról w okresie dzieciństwa (Bohatera Rodzinnego, Kozła Ofiarnego, Dziecka we Mgle, maskotki i tzw. Ułatwiacza), możliwości wystąpienia zaburzeń posttraumatycznych. Ważnym aspektem wykładu jest analiza cech, którymi mogą cechować się Dorosłe Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych – cechy zasadniczo różnią się w zależności od tego, czy dana osoba działa w środowisku pracy, które najczęściej nie ma świadomości przezywanych dramatów osobistych, czy w relacjach z najbliższymi, czy też w postawach wobec samego siebie. |
Literatura: |
Baran-Furga H., Steinbarth-Chmielewska K. (1999). Uzależnienia. Obraz kliniczny i leczenie, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Cierpiałkowska L. (2000), Alkoholizm. Przyczyny, leczenie, profilaktyka. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. Gaś Z. (1993). Rodzina a uzależnienia. Lublin: UMCS. Kinney J., Leaton G. (1996), Zrozumieć alkohol. Warszawa: PARPA. Krahe, B. (2005), Agresja. Gdańsk: GWP. Miller W., Rollnick S. (2014), Dialog motywujący, Karków: Wydawnictwo UJ. Ostoja-Zawadzka K. (1999), Mity rodzinne, /w:/ B. De Barbaro (red.) Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, s. 91-97, Kraków: Wyd. UJ. Poraj G., Rostowski J. (red.) (2003), Zagrożenia życia rodzinnego, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Pospiszyl I. (1994), Przemoc w rodzinie, Warszawa: WSiP. Ryś M. (2014), Rodzina z problemem alkoholowym. Metody badań relacji interpersonalnych w dysfunkcyjnych systemach rodzinnych. Warszawa: MCPS. Ryś M. (2004), Systemy rodzinne, Warszawa: Centrum Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej. Ryś M. (2008), Rodzinne uwarunkowania psychospołecznego funkcjonowania Dorosłych Dzieci Alkoholików, Warszawa: PWN. Twerski A.J. (2001), Uzależnione myślenie. Analiza samooszukiwania. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia. Woronowicz B.T. (2009), Uzależnienia. Geneza, terapia, powrót do zdrowia. |
Efekty kształcenia i opis ECTS: |
Słuchacz będzie mógł dokonać analizy skutków wzrastania w rodzinie dysfunkcyjnej, szczególnie w rodzinie z problemem alkoholowym, także skutków podejmowania nieprawidłowych ról w okresie dzieciństwa (Bohatera Rodzinnego, Kozła Ofiarnego, Dziecka we Mgle, maskotki i tzw. Ułatwiacza), zapozna się również z wywoływanymi przez te problemy zaburzeniami posttraumatycznymi. Będzie potrafił przedstawić cechy charakterystyczne dla Dorosłych Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych orazwyjaśnić jak cechy te wpływają na relacje interpersonalne i relacje z samym sobą. |
Metody i kryteria oceniania: |
na ocenę 2 (nast..): nie potrafi przeanalizować problematyki dysfunkcji w rodzinie, na ocenę 3 (dst.): potrafi wskazać dysfunkcje w rodzinie i wskazać na ich przyczyny, potrafi omówić podejścia naukowe dotyczące profilaktyki i przeciwdziałania dysfunkcjom. na ocenę 4 (db.): poprawnie orientuje się w zagadnieniach dotyczących dysfunkcji w rodzinie, potrafi krytycznie omówić podejścia naukowe dotyczące dysfunkcji. na ocenę 5 (bdb.): doskonale orientuje się w zagadnieniach dotyczących dysfunkcji w rodzinie, potrafi krytycznie i samodzielnie interpretować podejścia naukowe dotyczące dysfunkcji w rodzinie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.