Neuropsychologia

średnio-zaawansowany

K_W07;

K_U04;

K_U07;

brak

Seria wykładów wprowadzająca kluczowe zagadnienia dotyczące neuropsychologii klinicznej jako dziedziny badań i praktyki. Student zapoznaje się z podstawowymi zagadnieniami neuroanatomii funkcjonalnej i neurofizjologii mózgowia, ze szczególnym uwzględnieniem związku mózg – zachowanie człowieka. Omawiane są współczesne metody obrazowania struktury i funkcji mózgu, ze wskazaniem na rodzaj uzyskiwanych informacji i ich użyteczność w diagnozie neuropsychologicznej. Główna część wykładu poświęcona jest neuropsychologicznej charakterystyce zaburzeń procesów poznawczych, emocjonalnych i zachowania. Ponadto, charakteryzowane są wybrane zespoły otępienne z ukazaniem dynamiki i obrazu zmian poznawczych specyficznych dla każdego z nich. Wśród omawianych kwestii znajdują się także zagadnienia dotyczące terapii, rehabilitacji i reedukacji oraz sposoby pomocy neuropsychologicznej, z odniesieniem do mechanizmów plastyczności mózgu jako podstawy optymizmu terapeutycznego.

Wiedza (K_W07)

Student dysponuje wiedzą w zakresie podstawowych pojęć z zakresu neuropsychologii klinicznej jako dziedziny badań i praktyki; posiada wiedzę na temat budowy i funkcji struktur mózgowych oraz wykazuje się znajomością i rozumieniem związku między funkcjonowaniem mózgu a zachowaniem.

Umiejętności (K_U04; K_U07)

Student potrafi posługiwać się wiedzą w zakresie doboru metod oceny funkcji psychicznych i neuroobrazowania mózgowia, z uwzględnieniem jakich danych dostarczają różne metody diagnostyki oraz oceną ich przydatności w diagnostyce neuropsychologicznej.

Student potrafi wskazać techniki i sposoby pomocy neuropsychologicznej, z uwzględnieniem różnych form terapii, rehabilitacji i reedukacji, odpowiednio dla różnych form zaburzeń i dysfunkcji.

Ocena wystawiana jest na podstawie wyniku egzaminu końcowego. Zakres materiału egzaminacyjnego obejmuje treść wykładów oraz podaną literaturę obowiązkową.

Zasady oceniania:

• poniżej 51% - ocena niedostateczna (2,0)

• od 51 do 60% - ocena dostateczna (3,0)

• od 61 do 70% - ocena dostateczna plus (3,5)

• od 71 do 80% - ocena dobra (4,0)

• od 81 do 90% - ocena dobra plus (4,5)

• od 91 do 100% - ocena bardzo dobra (5,0)

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

Dzisiejsza diagnoza neuropsychologiczna służy nie tylko dokładnemu opisowi stanu klinicznego pacjenta, pomaga ocenić proces zdrowienia, ale przede wszystkim ma na celu opracowanie najskuteczniejszych metod rehabilitacji. Działania te wymagają poznania współczesnego stanu wiedzy na temat organizacji funkcji psychicznych w mózgu człowieka, deficytów powstałych na skutek jego uszkodzenia oraz mechanizmów plastyczności mózgowej. Podczas wykładów omówione zostaną wybrane zaburzenia i choroby mózgu oraz ich neuropsychologiczne konsekwencje. Studenci zapoznają się także ze współczesnymi metodami obrazowania funkcji i struktury mózgu. Lepsze rozumienie trudności jakie napotyka pacjent oparte jest na wiedzy o związkach między mózgiem a zachowaniem

Treści wykładów:

Neuropsychologia jako odrębna dyscyplina teoretyczna i empiryczna.

2) Przesłanki neuropsychologicznego postępowania klinicznego

- Standardowy model organizacji funkcjonalnej mózgu

- Ośrodkowy układ nerwowy

- Kora mózgowa

3) Zróżnicowanie funkcjonalne płatów mózgowych mózgu człowieka

- płaty potyliczne - zróżnicowanie i rola

- płat ciemieniowy - zróżnicowanie funkcjonalne

- płaty skroniowe - zróżnicowanie i funkcje

- płaty czołowe - organizacja funkcjonalna

4) Czynniki modyfikujące standardowy model organizacji funkcjonalnej mózgu

5) Czynniki patogenne zdarzeniowe

6) Zaburzenia krążenia mózgowego - stany patologiczne

7) Czynniki patogenne działające przewlekle -procesy rozrostowe

8) Choroby neurodegeneracyjne

9) Neuropsychologiczne następstwa dysfunkcji mózgu:

- procesy poznawcze

- procesy wykonawcze

- procesy emocjonalne

10) Organizacja mózgowa pamięci

11) Diagnoza neuropsychologiczna

12)Fizjologiczny i patologiczny proces starzenia mózgu; charakterystyka wybranych chorób otępiennych. Diagnoza otępienia

14)) Uszkodzenia mózgu na tle alkoholowym

15) Współczesne metody terapeutyczne pacjentów z uszkodzeniami mózgu, interfejs człowiek-komput

Domańska, Ł., Borkowska, A.R. (2008). Podstawy neuropsychologii klinicznej, UMCS

2. Grabowska, A., Jaśkowski, P., Seniów, J. (2008). Mózgowe mechanizmy funkcji psychicznych i ich zaburzeń z perspektywy neuropsychologii i neuronauki. W: Strelau, J., Doliński, D. (red.), Psychologia, Podręcznik akademicki. Gdańsk, GWP

3. Pąchalska, M. (2012). Neuropsychologia kliniczna. Urazy mózgu, t.1 i t.2. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

4. Walsh, V. (2008) Neuropsychologia kliniczna, GWP

5. Walsh, K W ( 2001) Jak rozumieć uszkodzenia mózgu. Wydawnictwo Instytutu Psychiatrii i Neurologii

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

obowiązkowy

nie dotyczy

Seria wykładów poświęcona kluczowym zagadnieniom dotyczącym neuropsychologii klinicznej jako dziedziny badań i praktyki.