Psychoterapia Gestalt w warunkach izolacji więziennej

średnio-zaawansowany

Ps_W12, Ps_W13, Ps_U12, Ps_K04

Celem przedmiotu jest poznanie zasad, etapów psychoterapii Gestalt, a następnie ukazanie możliwości stosowania tej terapii w izolacji penitencjarnej. Celem praktycznym jest zachęta do poszukiwania form terapeutycznych dostosowanych do pracy z więźniami.

Założenia i cele

Cele poznawcze przedmiotu to poznanie zasad i etapów terapii Gestalt.

Cel kształcący przedmiotu to uczenie umiejętności prowadzenia terapii (w tym terapii Gestalt) indywidualnej czy grupowej wśród więźniów i wychowanków zakładów poprawczych, a cel wychowawczy to zachęta do otwartości terapeutycznej na świat izolacji zakładowej.

Forma zaliczenia: przygotowanie pracy pisemnej na podany temat.

Treści programowe

1. Terapia Gestalt – cel terapii, teoria (postać, figura).

2. Możliwy wpływ mechanizmów z zakresu psychologii tłumu i psychomanipulacji na skuteczność psychoterapii Gestalt.

3. Fazy terapii – świadomość, odpowiedzialność, eksperymentowanie, konsolidacja.

4. Metody pokrewne (pomocnicze) mogące być stosowane razem z psychoterapią Gestalt.

5. Niezaburzone funkcje organizmu w terapii Gestalt.

6. Zaburzone funkcje organizmu w terapii Gestalt.

7. Mechanizmy obronne w terapii Gestalt – introjekcja, projekcja, retrofleksja, konfluencja.

8. Odniesienie psychoterapii Gestalt do warunków izolacji penitencjarnej (zakładowej).

Sills, Ch., Fish, S., Lapworth (1999). Pomoc psychologiczna w ujęciu Gestalt. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia - Polskie Towarzystwo Psychologiczne.

Dawidson, I.(1996). Tu i Teraz - Uzdrowienie chrześcijańskie a terapia Gestalt. Kraków: Wydawnictwo m.

Zinker, J. (1992). Twórczy proces myślenia w terapii Gestalt. Warszawa: J. Santorski & Co. AGENCJA WYDAWNICZA.

EK1. Student po zakończeniu zajęć będzie potrafił wyjaśnić istotę i omówić najważniejsze elementy psychoterapii w ogóle.

EK2. Student po zakończonych zajęciach będzie umiał scharakteryzować najważniejsze różnice między terapią a profilaktyką.

EK3. Student po zakończonych zajęciach będzie znał podstawowe formuły Gestaltu.

EK4. Student po zakończonych zajęciach będzie znał etapy terapii Gestalt

EK5. Student po zakończonych zajęciach będzie umiał ukazać „postaci” Gestaltu u różnych kategorii więźniów (wychowanków zakładów poprawczych).

F: ocena formująca obejmuje informacje zwrotne dla studenta od prowadzącego w trakcie zajęć, odnoszące się do:

F1 – przygotowanego wcześniej materiału i zaprezentowanego przez studenta na zajęciach;

F2 – wypowiedzi studenta świadczących o zrozumieniu bądź brakach w zrozumieniu treści omawianych podczas zajęć;

F3 – pytań zadawanych przez studenta świadczących o poziomie wiedzy i zainteresowania poruszaną problematyką;

F4 – aktywności poznawczej studenta podczas zajęć (znajomości literatury przedmiotu, dokonywania porównań, samodzielnego wyciągania wniosków itp.).

P: ocena podsumowująca umożliwiająca zaliczenie przedmiotu wystawiana jest na zakończenie zajęć i obejmuje:

P1 – ocenę aktywności studenta podczas zajęć (uwzględniana jest też obecność na zajęciach);

P2 – ocenę samodzielnie przygotowanego i zaprezentowanego podczas zajęć tematu;

P3 – ocenę z egzaminu ustnego (to jest zasadniczy element końcowej oceny).

W przypadku egzaminu ustnego ocena bardzo dobra oznacza bardzo dobrą znajomość treści wykładu i zadanej literatury, wraz ze wskazaniami praktycznymi, ocena dobra oznacza dobrą znajomość treści wykładu i zadanej literatury, ocena dostateczna oznacza podstawową orientację w treści przedmiotu, ocena niedostateczna oznacza brak podstawowej orientacji w treści przedmiotu.