Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia uzależnień

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WF-PS-N-PU
Kod Erasmus / ISCED: 14.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0313) Psychologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Psychologia uzależnień
Jednostka: Instytut Psychologii
Grupy: Przedmioty obowiązkowe dla IV roku, Specjalność psychologia kliniczna i psychoterapia
Przedmioty obowiązkowe dla IV roku, Specjalność psychologia sądowa i penitencjarna
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Poziom przedmiotu:

średnio-zaawansowany

Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się:

PS_ U07;

PS_U11;

PS_K06


Wymagania wstępne:

po 3 roku psychologii

Skrócony opis:

Cele przedmiotu: zapoznanie się problematyką uzależnień od substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki) i od hazardu oraz nauczenie się konstruowania programu pomocy psychologicznej dla osób uzależnionych;

Efekt kształcenia: postawa - ukształtowanie pozytywnego nastawienia wobec osób uzależnionych;

Kompetencja - znajomość problematyki pomocy psychologicznej osobie uzależnionej.

Pełny opis:

treści programowe:

1. Moje pierwsze doświadczenia z substancjami uzależniającymi.

2. Moje doświadczenia z osobą uzależnioną lub współuzależnioną, albo mój wizerunek osoby uzależnionej lub współuzależnionej.

3. Zachowanie osoby uzależnionej i współuzależnionej w filmie „Gdybyś mnie kochał”.

4. Zaproszenie na zajęcia niepijącego (od kilkunastu lat) alkoholika, uczestnika ruchu Anonimowych Alkoholików oraz dyskusja nt. moja droga do i od uzależnienia.

5. Różne modele terapii uzależnień (m.in. psychologiczny, społeczny, medyczny, Anonimowych Alkoholików).

6. Rola różnorodnych (psychologicznych, społecznych, medycznych, materialnych, prawnych) czynników sprzyjających podejmowaniu leczenia uzależnienia i utrzymywaniu abstynencji po terapii.

7. Rozmowa i wywiad w diagnozie uzależnienia od substancji zmieniających świadomość i hazardu.

8. Praktyczne przeprowadzenie wywiadu i postawienie diagnozy osobie uzależnionej.

9. Teoretyczne podstawy konstruowania indywidualnych programów pomocy osobie uzależnionej.

10. Praktyczne konstruowanie programu terapeutycznego dla wybranych przypadków osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych lub hazardu.

11. Pomoc psychologiczna rodzinie z problemem uzależnień (współuzależnienie).

12. Sposoby rozwiązywania problemów psychologicznych bez użycia substancji psychoaktywnych.

13. Rola i znaczenie profilaktyki uzależnień.

14. Refleksje po udziale w 3 mitingach grup samopomocowych.

15. Podsumowanie.

Literatura:

S. Brown (1990). Leczenie alkoholików. PZWL, Warszawa. s. 1-77, 285-291, 326-337.

B. Lelonek-Kuleta (2012). Psychospołeczne korelaty uzależnienia od gier hazardowych.

Lublin: TN KUL

J. Mellibruda, Z. Sobolewska-Mellibruda (2006). Integracyjna psychoterapia uzależnień.

IPZ. Warszawa. s. 115-116, 180-181.

H. Szczepańska (1992). Żony alkoholików. IPZiT, Warszawa.

S. Ślaski (2001). Psychoterapia uzależnień. SWPW, Płock. s. 13-59

S. Tucholska (2008). Zjawisko hazardu patologicznego i jego uwarunkowania. Roczniki Psychologiczne, 11, 2, -45-67.

Efekty kształcenia i opis ECTS:

wiedza: student zna definicje uzależnienia, rozpoznaje objawy uzależnienia, rozróżnia modele uzależnień, wskazuje problemy osoby uzależnionej, zna podstawy konstrukcji programów terapeutycznych

umiejętności: student analizuje problemy osoby uzależnionej, rozpoznaje motywy postępowania osoby uzależnionej, planuje program terapeutyczny dla osoby uzależnionej

kompetencje: student jest otwarty na problemy osób uzależnionych, kreatywny w konstruowaniu programów terapeutycznych

Metody i kryteria oceniania:

obecność,

sprawdzian wiedzy;

sprawozdanie z 3 mitingów Anonimowych Alkoholików/Hazardzistów

2: nie zna i nie rozumie, czym zajmuje się psychologia i psychoterapia uzależnień;

3: częściowo zna i rozumie, na czym polega odmienność

interpretacji zachowań osoby uzależnionej z różnych

perspektyw;

4: potrafi rozpoznawać problemy specyficzne dla różnych

form uzależnienia oraz udzielić odpowiedniej pomocy

psychologicznej;

5: doskonale potrafi rozpoznawać problemy specyficzne dla uzależnienia od alkoholu lub hazardu oraz udzielić odpowiedniej pomocy

psychologicznej

Praktyki zawodowe:

nie przewidywano

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)

Okres: 2022-10-01 - 2023-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Sławomir Ślaski
Prowadzący grup: Sławomir Ślaski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Skrócony opis:

Cele przedmiotu: zapoznanie się problematyką uzależnień od substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki) i od hazardu oraz nauczenie się konstruowania programu pomocy psychologicznej dla osób uzależnionych;

Efekt kształcenia: postawa - ukształtowanie pozytywnego nastawienia wobec osób uzależnionych;

Kompetencja - znajomość problematyki pomocy psychologicznej osobie uzależnionej.

Pełny opis:

treści programowe:

1. Moje pierwsze doświadczenia z substancjami uzależniającymi.

2. Moje doświadczenia z osobą uzależnioną lub współuzależnioną, albo mój wizerunek osoby uzależnionej lub współuzależnionej.

3. Zachowanie osoby uzależnionej i współuzależnionej w filmie „Gdybyś mnie kochał”.

4. Zaproszenie na zajęcia niepijącego (od kilkunastu lat) alkoholika, uczestnika ruchu Anonimowych Alkoholików oraz dyskusja nt. moja droga do i od uzależnienia.

5. Różne modele terapii uzależnień (m.in. psychologiczny, społeczny, medyczny, Anonimowych Alkoholików).

6. Rola różnorodnych (psychologicznych, społecznych, medycznych, materialnych, prawnych) czynników sprzyjających podejmowaniu leczenia uzależnienia i utrzymywaniu abstynencji po terapii.

7. Rozmowa i wywiad w diagnozie uzależnienia od substancji zmieniających świadomość i hazardu.

8. Praktyczne przeprowadzenie wywiadu i postawienie diagnozy osobie uzależnionej.

9. Teoretyczne podstawy konstruowania indywidualnych programów pomocy osobie uzależnionej.

10. Praktyczne konstruowanie programu terapeutycznego dla wybranych przypadków osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych lub hazardu.

11. Pomoc psychologiczna rodzinie z problemem uzależnień (współuzależnienie).

12. Sposoby rozwiązywania problemów psychologicznych bez użycia substancji psychoaktywnych.

13. Rola i znaczenie profilaktyki uzależnień.

14. Refleksje po udziale w 3 mitingach grup samopomocowych.

15. Podsumowanie.

Literatura:

S. Brown (1990). Leczenie alkoholików. PZWL, Warszawa. s. 1-77, 285-291, 326-337.

B. Lelonek-Kuleta (2012). Psychospołeczne korelaty uzależnienia od gier hazardowych.

Lublin: TN KUL

J. Mellibruda, Z. Sobolewska-Mellibruda (2006). Integracyjna psychoterapia uzależnień.

IPZ. Warszawa. s. 115-116, 180-181.

H. Szczepańska (1992). Żony alkoholików. IPZiT, Warszawa.

S. Ślaski (2001). Psychoterapia uzależnień. SWPW, Płock. s. 13-59

Wymagania wstępne:

nie używamy podczas zajęć tel. komórkowych i smartfonów

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-31
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Sławomir Ślaski
Prowadzący grup: Sławomir Ślaski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
E-Learning:

E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy

Typ przedmiotu:

obowiązkowy

Grupa przedmiotów ogólnouczenianych:

nie dotyczy

Pełny opis:

Cele przedmiotu: zapoznanie się problematyką uzależnień od substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki) i od hazardu oraz nauczenie się konstruowania programu pomocy psychologicznej dla osób uzależnionych;

Efekt kształcenia: postawa - ukształtowanie pozytywnego nastawienia wobec osób uzależnionych;

Kompetencja - znajomość problematyki pomocy psychologicznej osobie uzależnionej.

Literatura:

S. Brown (1990). Leczenie alkoholików. PZWL, Warszawa. s. 1-77, 285-291, 326-337.

B. Lelonek-Kuleta (2012). Psychospołeczne korelaty uzależnienia od gier hazardowych.

Lublin: TN KUL

J. Mellibruda, Z. Sobolewska-Mellibruda (2006). Integracyjna psychoterapia uzależnień.

IPZ. Warszawa. s. 115-116, 180-181.

H. Szczepańska (1992). Żony alkoholików. IPZiT, Warszawa.

S. Ślaski (2001). Psychoterapia uzależnień. SWPW, Płock. s. 13-59

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
ul. Dewajtis 5,
01-815 Warszawa
tel: +48 22 561 88 00 https://uksw.edu.pl
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)